Η Αλήθεια στα χρόνια του Ιντερνετ

Διαβάζω στα φιλοκυβερνητικά - ή καθεστωτικά- διαδικτυακά σαιτ ότι το 2009 είχαμε 35 δις έλλειμα. Οπότε φέτος που έχουμε πλεόνασμα 1,5 δις, αυτόματα λέω "τι φοβερή επίδοση η κυβέρνηση να καταφέρει να κάνει τόσο επιτυχημένη την οικονομία που το ισοζύγιο πληρωμών να ανέβει 36,5 δις μέσα σε τέσσερα χρόνια". Φυσικά για τέτοιο φοβερό και καταπληκτικό θαύμα νισάφι και οι θυσίες και δεν πειράζει κι αν ο κόσμος τρώει απο τα σκουπίδια.

Την ίδια στιγμή σε άλλη άκρη του διαδικτύου διαβάζω, επίσης σε πολλές αναρτήσεις, ότι το 2009 είχαμε πλεόνασμα 4,5 δις, και τα περί ελλείματος ήταν μια απάτη ωστε να μπούμε στα μνημόνια με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες, μετά απο την καταλήστευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών απο την "συμμορία των μνημονίων".

Ανέκαθεν οι εξουσίες χρησιμοποιούσαν κάθε υπαρκτο μέσο για να επιρρεάζουν τον κόσμο προς όφελος της πολιτικής τους. Το ίδιο έκανε ανέκαθεν και η αντίσταση στην εξουσία. Το 1973 ο πειρατικός σταθμός του Πολυτεχνείου αναμετάδιδε κάτι που βέβαια δεν θα το μετέδιδε ποτέ η ΥΕΝΕΔ ούτε τότε ούτε ίσως ποτέ.

Εδω Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων!

Χωρίς αυτο το σήμα πόσο αλλιώς θα ήταν όλα εκείνες τις μέρες; Πόσο μάλλον αν, αντίθετα, υπήρχε μόνον η περιγραφή απο την ΥΕΝΕΔ ότι
 
"Στο Πολυτεχνειο αναρχικοι τεντυμπόηδες εισήλθαν για να καταλύσουν την έννομη τάξη και εμποδίζουν τους φιλότιμους φοιτητές να πραγματοποιήσουν τις σπουδές τους καταστρέφοντας τις αίθουσες που με τόσο κόπο και θυσίες έφτιαξε ο ελληνικός λαός. Η αστυνομία και ο στρατός θα πράξουν το καθήκον τους"

Στα χρόνια μας αυτή η δυσκολία δεν υπάρχει. Δεν χρειαζεται κάποια μεγάλη εφημερίδα όπως στο Γουωτεργκειτ, ενας τηλεοπτικός σταθμός όπως στην πτώση του Μακάρθυ, ούτε καν ενας πειρατικός σταθμός όπως του Πολυτεχνείου, για να πληροφορηθούμε την Αλήθεια. Θεωρητικά, οποιοσδήποτε μπορεί να μας την μεταφέρει κατευθείαν απο την πηγή στον υπολογιστή μας απο κάθε άκρη της γης σε κάθε άκρη της γής. Μέσω του Ιντερνετ.

Ερχεται λοιπόν η είδηση με την αληθινή πληροφορία στην οθόνη μας. Πώς ξέρουμε ότι είναι η αληθινή; Κάποτε, επειδή ακριβώς η πληροφορία ήταν δύσκολη, όταν αυτή έβγαινε τελικά στον αέρα, είχε πολλές πιθανότητες να είναι αληθινή. Ρεπόρτερ, εκδότες, συγγραφείς και απλοί άνθρωποι είχαν πολεμήσει και ρισκάρει  πάρα πολύ γι'αυτήν. Δεν αρκούσε να "ανέβει" κάποιος απο την ασφάλέια κάποιου απομακρυσμένου τερματικού υπολογιστή και να δημοσιεύσει ότι ήθελε, παρουσιάζοντας το σαν ντοκουμέντο. 

Είναι μια καινούργια κατάσταση. Το εμπόδιο δεν είναι πια το "που" και "αν" θα βρούμε την πληροφορία, αλλά η διάκριση της Αλήθειας μέσα σε εναν ωκεανό διαθέσιμης πληροφορίας. Που συχνότατα διαψεύδουν η μία την άλλη. Τι θα πιστέψουμε; Και το κυριότερο τι θα αναπαράγουμε με τη σειρά μας στο Ιντερνετ ωθόντας με τη σειρά μας άλλους να πιστέψουν ακόμη πιο εύκολα και να αναπαράγουν.  
Προφανώς διαφορετικό κοσμο φτιάχνει η Αλήθεια όταν αυτή είναι ότι οι αμερικανοί γκρέμισαν μόνοι τους τους Δίδυμους Πύργους τους, απο ότι αν το έκανε η Αλ Κάιντα. Πόσο μάλλον αν η Αλ Κάιντα δεν υπάρχει καν αλλά είναι παρακλάδι της CIA.  Το ίδιο ισχύει μεταξύ χιλιάδων άλλων σημαντικών διλημμάτων για το αν υπήρχε ή όχι έλλειμμα το 2009. 

Επειδή κάθε πληροφορία και υπερ και κατα θα την βρούμε σε παρα πολλές αναδημοσιεύσεις, το μόνο που μένει για να κάνει τη διαφορά για έναν καλύτερο κόσμο, είναι η ικανότητα να διακρίνουμε, μεταξύ σωστού και λάθους, με βάση όχι την παρεχόμενη πληροφορία πλέον, αλλά την κοινή λογική. Την οποία πρέπει να ακονίσουμε. 

Πάντα θα υπάρχουν κακοί άνθρωποι που θα ρίχνουν στο διαδίκτυο προπαγάνδα με σκοπό πείθοντας μας να την αναπαράγουμε, να την εδραιώσουν σαν "Αλήθεια".  Αν λοιπόν θέλουμε να αποτελέσουμε μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος πρεπει:

1. Να εξετάζουμε κάθε φωτογραφία προσεκτικά γιατί κάλλιστα μπορεί να είναι μοντάζ και κάθε βίντεο με την πιθανότητα να είναι σκηνοθετημένο. Είναι και τα δυο αυτά πανεύκολα και απο τον πλέον αδαή με τα σημερινά τεχνολογικά μέσα.
2. Να τοποθετούμε την Αλήθεια στο τι είναι πιθανότερο να συμβαίνει και όχι τι θα μας άρεσε εμάς περισσότερο. Ας πούμε μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση είναι πολύ πιθανότερο να έχει μειώσει το πλεόνασμα της απο 4,5 σε 1,5 δις παρά αντίθετα να το έχει αυξήσει κατα 36,5 δις!
3. Να σκεφτόμαστε ότι και η πιο αξιόπιστη πηγή μπορεί να πληρώνεται για να αναπαράγει τα ψέματα που ίσως διαβάζουμε. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσοι πάμπλουτοι δημοσιογράφοι σε πάμφτωχες χώρες.  
4. Να διαβάζουμε όσο μπορούμε χωρίς φανατισμούς, προκαταλήψεις και στερεότυπα. 
5. Να μην κρίνουμε απο τον αριθμό των like. Υπάρχουν μηχανές που καταχωρούν πολλά like ή και υπεύθυνοι σαιτ και φορουμ που κάνουν το ίδιο εν αγνοία μας.
6. Να μην περιμένουμε να βρούμε την αληθινή ειδηση στην κορυφή των αποτελεσμάτων των μηχανών αναζήτησης. Η κορυφαία κατάταξη μπορεί να αγοραστεί
7. Να είμαστε έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να δεχτούμε ότι πέσαμε θύματα παραπληροφόρησης αναθεωρόντας τι πιστεύουμε και κατα συνέπεια τι αναπαράγουμε στο διαδίκτυο.

Με αυτές τις  ασκήσεις το Ιντερνετ θα είναι πράγματι ένα πανίσχυρο όπλο των λαων για ένα καλύτερο αύριο αντί για ένα μέσο που μπορεί πραγματικά να κάνει όλο τον κόσμο εναν τυφλό επαναστατικό όχλο για ένα ψέμα. Που θα το έχουν κατασκευάσει μια χούφτα επιτήδειοι που πληρώνουν μερικές εκατοντάδες άλλους επιτήδειους για να παρουσιάζουν μέσα  απο εκατομμύρια αναπαραγωγές δικές μας εν τελει, το κάθε ψέμα τους σαν αλήθεια.