Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Δίχως επιστήμονες και γεμάτοι τσαρλατάνους



Γερμανια 1987. Εξω απο το σπίτι μας στη Φρανκφούρτη αρχίζουν εργα αλλαγής του αγωγου ύδρευσης στο δρόμο μήκους 200 μέτρων. Ο δρόμος είναι φτιαγμενος με τα κουμπωτά τούβλα. Τα βγάζουν με τα χέρια, βγάζουν το χώμα απο κάτω, φτιάχνουν ύδρευση και αποχέτευση, ξαναβάζουν το ίδιο χώμα και τα ίδια τούβλα και  αυτό ήτανε. Σε μια εβδομάδα τελείωσαν με τον δρόμο να είναι ακριβώς όπως πριν.

Ελλάδα 2015. Εξω απο το σπίτι μας στο Πυθαγόρειο Σαμου, στον κεντρικό δρομο του νησιού κανουν αλλαγή του αγωγού ύδρευσης. Σκάβουν, τρυπανε, μπουλτόζες, τσάπες, κυκλοφοριακή συμφόρηση για να βάλουν μια σωληνίτσα πέντε ίντσες. Ενας μηνας και όλα είναι ακόμη σκαμένα και διαλυμένα, με τα μισά τσιμεντωμένα και η άσφαλτος έχει ο Θεός.

Το παράδειγμα δινεται μόνο για να δούμε απλά και παραστατικα πόσο πραγματικά εύκολη ειναι η ανάπτυξη με τις σημερινές τεχνολογικές δυνατότητες. Χρήματα και επιστήμη χρειαζονται. Δεν είναι θεοί οι Γερμανοί που έφτιαξαν απο ερειπια την 4η μεγαλύτερη οικονομια στον κοσμο. Απλά τα χρησιμοποιησαν και τα δυο.

Εμείς είχαμε χρήματα ομως ουδέποτε επιστήμονες. Αντίθετα είχαμε 50-100,000 το πολύ  σπουδαίους, ειδήμονες και υποτιθέμενους επιστήμονες σαν το παρασιτο σε κάθε καίρια θέση να ΜΗΝ ΘΕΛΟΥΝ ποτέ να γινει ή να είναι οτιδήποτε αλλιως.


Γιατι τα λεφτά απο το ΕΣΠΑ βεβαίως πέφτουν κανονικότατα. Δεν πάνε για φάρμακα στα νοσοκομεία, δεν πανε για δασκάλους στα σχολεία, δεν πανε για μισθους και συντάξεις. Πανε στην ανοικτή πληγή της χώρας, τους μηχανικους. Μια κάστα που χρησιμοποιεί τα μυστικά της "τέχνης και την επιστήμης" τους κυριολεκτικά για να εκβιάζει τη κοινωνία και καταπίνει για το ελάχιστο αποτέλεσμα πόρους που θα μπορούσαν να φέρουν ανάπτυξη ακόμη και στην έρημο Καλαχάρι.

Τα έργα υποδομής είναι τουλάχιστον το 75% οποιασδήποτε ανάπτυξης.  Ο κ. Τσίπρας σαν πολιτικός μηχανικός το ξέρει. Πρωτα φτιάχνεις την υποδομή και ύστερα πάνω σ' αυτήν αναπτύσσεσαι.Μπορούσε λοιπόν να ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ στις πόλεις, όπου τα διάφορα δίκτυα θέλουν συχνά επισκευές, οι δρόμοι να είναι με τα κουμπωτά τούβλα ΠΡΙΝ δωθεί άδεια κατασκευής τους. Ολο το Παρίσι είναιι φτιαγμένο έτσι πριν κι απο το 1980. Μπορούσε το κράτος αντί για τις καταστροφικές ανεμογεννήτριες έλικα να υιοθετήσει άλλες μεθόδους πιο αποδοτικές και με πολύ λιγοτερη συντήρηση και περιβαλλοντική επιβάρυνση.  Όπως και τόσες αλλες θεσμικές και νομοθετικές παρεμβάσεις που θα εγγυώνταν πραγματικά την "τέχνη και την επιστήμη" οποτε και την ανάπτυξη. Αφου πρόοδος ακριβώς είναι το μεγιστο αποτέλεσμα με τον λιγότερο κόπο και χρήμα. Όχι το αντίθετο.

Οι Έλληνες μηχανικοί όμως έχουν τον αντιθετο κανόνα.  Όλα τα έργα υποδομής και ενέργειας, απο το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, να γίνονται με τον πιο κοστοβόρο, χρονοβόρο και πρόχειρο τροπο. Για την δική τους αποκλειστική "οικονομικη αναπτυξη". Να κρατάνε πολύ οι δουλειές, να αγοράζονται όσο το δυνατόν περισσότερα υλικα, να βγαίνουν οι ανάλογες προμήθειες και τέλος να θέλουν  ολα όσο το δυνατόν περισσότερη συντήρηση είτε τεχνική είτε νομική. Η τέχνη και η επιστήμη της απάτης.


Η τρόικα δεν ζήτησε δρόμους να φτιάχνονται έτσι ώστε να στρωνονται μια φορά και να επισκευάζονται δεκάδες. Θα μπορούε και να το ζητήσει και να το ελέγξει.  Δεν απαίτησε καμία θεσμική και νομοθετική μεταρρύθμιση που να εγγυάται την επιστήμη την αξιοκρατία οπότε και την μεγαλύτερη απόδοση τουτέστιν ανάπτυξη ΠΡΙΝ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ. Αντίθετα αυτόν τον εκβιασμό τον χρησιμοποίησε πολλάκις για να απαιτήσει το μόνο που ζήτησε, την ένοιαζε και ηθελε. Να διαλύσει τους μισθούς, τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά ταμεία.

Στο σκοπό της αυτό η τρόικα όπως φαίνεται βρήκε ιδανική τη κατάσταση στη χώρα μας. Για να συμπλεύσει κι εκεινη, με την δική της οικονομική "τέχνη και επιστήμη", με όλους τους εδω τσαρλατάνους. Εκβιάζοντας όλοι μαζί την κοινωνία  με την επιστήμη που υποδύονται. Σαν αποτέλεσμα ακόμη και στην έρημο Καλαχάρι να είχαν πέσει τα δις δάνεια που έπεσαν εδω ίσως να είχαν πολύ περισσότερη πρόοδο. Αφού εκεί μπορεί να είχαν περισσότερους πραγματικούς επιστήμονες να τα διαχειριστούν και να τα κάνουν ευημερία ...

Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Που πάμε χωρίς θεσμούς;



Κάποτε, όταν δημιουργήθηκαν, οι τράπεζες φύλαγαν τα λεφτά του κόσμου. Κάλυπταν τα λειτουργικά τους έξοδα με τους τόκους που έβγαζαν όταν δάνειζαν αυτά τα λεφτά σε άλλο κόσμο που ήθελε λεφτά.  Γρήγορα οι τράπεζες ανακάλυψαν πως δεν ήταν ανάγκη να ΕΧΟΥΝ τα χρήματα από καταθέτες για να τα δανείσουν. Μπορούσαν να τα δανειστούν κι αυτές από άλλες μεγαλύτερες τράπεζες.  Η μεγαλύτερη, η πιο πάνω τράπεζα από όλες πού θα τα έβρισκε τα χρήματα για να τις τροφοδοτήσει όλες; Μα εκείνη θα τα τύπωνε !

Θα πει κανείς ότι αυτό ήταν μια απάτη της κορυφαίας τράπεζας, επειδή ούτε αυτή είχε καταθέτες να της δίνουν τα κεφάλαια που δάνειζε. Ομως εκεί είναι μια αλήθεια της οικονομίας που κρύβουν από όλους μας. 

Το ποτάμι του χρήματος πάει από πάνω προς τα κάτω όχι αντίστροφα. Δεν «γεννάνε» το χρήμα οι πολίτες, το περνάνε αυτοί στις επιχειρήσεις, αυτές ύστερα στις τράπεζες και έτσι μόνον οι τελευταίες έχουν χρήμα να δανείσουν. Το χρήμα το «γεννάνε» κυριολεκτικά αυτοί που το δανείζουν. 
Το ότι η κορυφαία τράπεζα λοιπόν θα τυπώσει το χρήμα που τη συνέχεια θα δανείσει προς τα κάτω δεν είναι απάτη αλλά μια αυτονόητη σύμβαση εργασίας για όλο το σύστημα. Έχουμε κοινωνίες που τρέχουν με χρήμα. Χωρίς τη πηγή δεν θα υπήρχε ο ποταμός του χρήματος να ποτίζει όλους αυτούς που παράγουν όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες. Την ευημερία δηλαδή που όλοι απολαμβάνουμε.

Όσο περισσότερο χρήμα υπάρχει στα χέρια του κόσμου τόσο περισσότερη ευημερία. Αν κάποιοι συσσωρεύουν το χρημα και το αποσύρουν από την αγορά παλι η Παγκόσμια Τράπεζα θα μπορούσε  να τυπώνει χρήμα και να εξισορροπεί την απώλεια. Και έτσι, αν αυτός ο θεσμός της παραγωγής και διάθεσης του χρήματος, λειτουργούσε υγιώς, χρήματα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα υπήρχαν πάντα στα χέρια του κόσμου. Και η ανάπτυξη θα είχε πλέον μόνο περιορισμό τα διαθέσιμα εργατικά χέρια, τη διαθέσιμη ενέργεια και τις πρώτες ύλες.

Το πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες είναι ήδη πολύ ανεπτυγμένες. Οι τραπεζίτες πληρώνοντας πολιτικούς περνάνε ότι νόμο συμφέρει μόνον αυτούς, τα golden boys παίρνουν τρελά λεφτά και οι τραπεζικοί υπάλληλοι περνάνε καλύτερα από όλους τους εργαζόμενους. Η αλήθεια είναι ότι κανείς τραπεζικός από την κορυφή έως τον πάτο δεν θέλει πραγματικά την ανάπτυξη.

Διότι όσο περισσότερη ανάπτυξη υπάρχει σε μια  κοινωνία οι τάξεις της αναπτύσσονται. Η κατώτερη τάξη γίνεται πιο ανεξάρτητη και η μεσαία αρχίζει να μπαίνει στην ανώτερη. Εκεί δηλαδή όπου βρίσκονται αυτοί που δεν κάνουν τίποτε άλλο από να τυπώνουν το χρήμα. Για το οποίο δουλεύουν λιγότερο ή περισσότερο όλοι οι υπόλοιποι !

Κάπου εκεί γεμίσαμε χαώδεις οικονομικές θεωρίες και όλο και πιο περίπλοκους οικονομικούς ορισμούς. Λες και δεν μπορεί να καταλάβει ο κάθε κοινός θνητός ότι κοινωνίες που λειτουργούν με χρήματα δεν θα αναπτυχθούν ποτέ χωρίς χρήματα. Με την λιτότητα που νομοθετούν πληρωμένοι από τις τράπεζες πολιτικοί και εξηγούν πληρωμένοι από τις τράπεζες οικονομολόγοι.

Αυτός βέβαια δεν είναι ο θεσμικός ρόλος των τραπεζών. Τι μπορεί όμως να κάνει ο απλός πολίτης για να επαναφέρει στην τάξη κοτζάμ τραπεζίτες με τετοια δύναμη και τόσα πολλά λεφτά; Επανάσταση να τα σπάσει όλα μέχρι να καταλάβουν οι αλαζόνες; Ποιός πολιτισμένος άνθρωπος το θέλει αυτό; Οι θεσμοί είναι ευθύνη των πολιτικών. Και το να υπάρχει χρημα στο κοινωνικό σύνολο είναι απο τους πλέον σοβαρούς, κρίσιμους και σημαντικούς θεσμούς για μια πολιτισμένη κοινωνία. 

Καλά το λέει λοιπόν ο κ. Τσίπρας ότι το ζήτημα είναι πολιτικό. Μόλις οι πολιτικοί πάψουν να πληρώνονται για να εξυπηρετούν τους τραπεζίτες, αρκεί μια μέρα να δουλέψουν τα τυπογραφεία και  να τυπώσουν μερικά τρισεκατομμύρια ώστε την επόμενη να έχει δουλειά, ευημερία και ανάπτυξη ολόκληρος ο πλανήτης. Τόσο απλά.

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Αν όμως το χρέος είναι απάτη ;



Το σκίτσο αυτό φτιάχτηκε το 2010. Πέντε ολόκληρα χρόνια ύστερα, και ενώ τότε όλα θα τελείωναν υποτίθεται σε 2 χρόνια, ακόμη μας λένε οι κυβερνήσεις μας για το χρέος σαν μόνη εξήγηση ότι πρέπει  :
  • Οι μισθοί και οι συντάξεις να γίνουν ξαφνικά της πείνας
  • Τα σχολεία να έχουν πολύ μειωμένο προσωπικό
  • Τα νοσοκομεία να υπολειτουργούν τόσο πολύ που να κοντεύουν να γίνουν κρεματόρια
  • Οι φόροι να μην τελειώνουν πουθενά 
  • Οποίοι δεν έχουν να τους πληρώσουν να πετιούνται στο δρόμο
  • Χιλιάδες να πεθαίνουν από αιτίες σχετιζόμενες με την κρίση
  • Μερικές ακόμη χιλιάδες να αυτοκτονούν απο οικονομική απόγνωση …

 Αυτό σημαίνει η «αποικία χρέους» που λέει ο κ. Βαρουφάκης. Την ίδια στιγμή όλα αυτά τα χρόνια διαβάζουμε σε άρθρα σαν  αυτό, αυτό και αυτό όπως και πολλά άλλα που μπορεί ο καθένας αμέσως να βρει στα σοσιαλ μίντια ότι το χρέος είναι στημένο, κομπίνα, απάτη. Μαζί με αυτά  διαβάζουμε για την Αργεντινή,  μια από τις πλουσιότερες χώρες στη γη, που δεν είχε κανένα λόγο να χρωστά οπουδήποτε, πως βούλιαξε σε ένα παρόμοιο μυστηριώδες χρέος. Από το οποίο γλίτωσε τελικά μόνο με λαϊκή εξέγερση που ανάγκασε τους απατεώνες να το σκάσουν με το ελικόπτερο. Τέλος διαβάσαμε για τον Ραφαελ Κορέα που έκανε λογιστικό έλεγχο και επανέφερε έτσι όχι μόνο την τάξη στην χώρα του αλλά και διαρκή έκτοτε ανάπτυξη !
 
Το σημαντικό είναι ότι σε όλες αυτές τις κομπίνες βρίσκουμε από πίσω τους ίδιους συμμετέχοντες. Μεγάλες τράπεζες, το ΔΝΤ, μεγιστάνες του πλούτου. Και το παιχνιδι να παίζεται με τον ίδιο τρόπο. Αν λοιπόν χρωστάμε να πληρώσουμε, όμως πόσο πιθανό είναι πραγματικά να χρωστάμε;  Και να μην είναι για άλλη μια φορά η ίδια χρηματοοικονομική απάτη που παίζεται σε όλο το κόσμο εδώ και 20-25 χρόνια και όπου πιάσει;

Διαβάζουμε λοιπον στο διαδίκτυο οτι το 92% των χρημάτων που έχουμε δανειστεί πήγαν σε τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όταν  μόλις το 8%  κάλυψε ανάγκες των πολιτών. Δηλαδή οι τράπεζες δανείστηκαν τα χρήματα που οι πολίτες πεθαίνουν να πληρώσουν. Αν αυτό δεν πείθει απο μόνο του για την ανυπαρξία χρέους των πολιτών και της πραγματικής οικονομίας το κάνει η κοινή λογική. 

Για να δανείζεται ένα κράτος για να ζήσει τους πολίτες του πρέπει να έχει ανάγκες δανεισμού. Η Ελλάδα πριν τα μνημόνια είχε ποσοστό ιδιοκατοίκησης 84,6% , το 2ο μεγαλύτερο στον κόσμο. Μόλις 0,4% μικρότερο από την πρώτη Ισπανία στην οποία επίσης, μετά την μυστηριώδη κρίση χρέους πετάνε τώρα τον κόσμο από τα σπίτια τους στο δρόμο. Έχουμε την απίστευτη  91,5% αυτάρκεια τροφίμων όταν η Ισπανία εφοδιάζει όλη την Ευρώπη με λαχανικά. Αμφότερες Ελλάδα και Ισπανία διπλασιάζουν τον πληθυσμό τους κάθε χρόνο από τουρισμό. Τελος πως μπορεί μια χωρα με 140 δις ΑΕΠ να δανειζεται μέσα σε 5 χρονια 280 δις και οι κάτοικοι της αντι να έχουν όλοι κι απο μια Πόρσε Καγιέν, αντίθετα στην πλειοψηφία τους να έχουν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα και το 50% να είναι κατω απο το όριο της φτώχειας;Φωνάζει ότι είναι απάτη

Μάλιστα απάτη σε κοινή θέα αφού όχι μόνο δεν την κρύβουν την διατυμπανίζουν κιόλας. Πόσο πολυ καταφέρνουν να μας κλέβουν όλους.  Βλεποντας το δημοσιευμένο απο την Καθημερινή report  του ICAP  διαπιστώνουμε οτι:
  • Ενω 494 "κανονικές" επιχειρήσεις,  που παράγουν δηλαδή κατι εκτός απο οικονομική φούσκα, εχουν συνολικά κέρδη 2,8 δις, μολις 6 τράπεζες συγκεντρώνουν κέρδη προ φόρων 4,81 δις !  
  • Αυτοί που κερδισαν 2,8 δις παρήγαγαν προιόν 75 δις όταν οι 6 τραπεζες  για τα 4,8 δις κερδη τους παρήγαγαν (αλήθεια τι παράγει μια τράπεζα εκτος απο φούσκα;) μόλις 7,5 δις.  
  • Κερδοφορία επι κύκλου εργασιών οι 494 μεγαλύτερες επιχειρήσεις  της Ελλάδας λιγότερο απο 2% οταν οι τράπεζες κατέγραψαν  το φοβερό και απίστευτο 65% ! 


Οι τραπεζες που χρειάζονται "διάσωση"! Πως να επιζήσει μια οικονομία παράγοντας μόνο φούσκα; .Που στην καθομιλουμένη το λένε και κομπίνα, απάτη.

***

Αν δούμε την ΕΕ σαν ένα μεγάλο κράτος, όπως η Αργεντινή, το κάθε κράτος-μελος της είναι σαν ένας νομός-πολιτεία μιας μεγάλης χώρας. Όπως οι εκπρόσωποι των νομών λοιπόν στην Αργεντινή έφτιαξαν μια εντελώς διεφθαρμενη κυβέρνηση τότε, απομηζόντας και αδιαφορώντας για όλους τους ψηφοφόρους τους ανα τόπους, έτσι και οι εκπρόσωποι των κρατών μελων της ΕΕ μπορεί να έχουν φτιάξει μια εξίσου διερθαρμένη διοίκηση που να κάνει ακριβώς το ίδιο. Αδιαφορώντας ετούτοι ολότελα για τους ψηφοφόρους στις χώρες τους και βέβαια για την ενωμένη Ευρώπη επίσης.  

Διαβάζοντας στο Ιντερνετ όλα αυτά τα πέντε χρόνια κάθε Ευρωπαίος πολίτης μπορεί εύκολα να δεί ότι κάτι τέτοιο δεν είναι διόλου απιθανο να συμβαίνει. Κι αυτή είναι μια μεγάλη απογοήτευση του μέσου Ευρωπαίου πολίτη.   

Προφανώς στις χώρες που παίχτηκε η απάτη ή παίζεται ακόμη , είναι απαραίτητο οι κυβερνήσεις, με την προπαγάνδα, τα ΜΑΤ, τους εκβιασμούς ή την τρομοκρατία πιστωτικών γεγονότων,  να πείθουν τους πολίτες οτι χρωστούν δίχως να χρωστούν. Με την διαθεσιμη πληροφορία όμως πως είναι αυτό πλέον δυνατό να το πιστεύει οποιοσδήποτε Ευρωπαίος πολιτης; Και να μην καταλήξει ότι η ίδια η ιδέα της ένωσης ήταν εξ αρχής μια καλστημένη κομπίνα;

Μέχρι στιγμής τα προσχήματα κρατιούνται μόνο χάρη στην δημιουργική ασάφεια του κ. Βαρουφάκη που λέει μεν στους εταίρους ότι «η Ελλάδα δεν θα γίνει αποικία χρέους» συμπληρώνει δε ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει στο ακέραιο όλες τις υποχρεώσεις της. Πόσο μπορεί αυτό να συνεχιστεί ασαφές; Η κυρία Κωσταντοπούλου έχει ήδη ανακοινώσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του χρέους. Οπότε αμφότερες οι δηλώσεις του κύριου Βαρουφάκη μπορεί σύντομα να φανεί οτι είναι ήδη απόλυτα σαφείς. Οτι δηλαδή οι Έλληνες θα πληρώσουν στο ακέραιο το πραγματικό τους χρέος που δεν αποκλείεται μετά το λογιστικό έλεγχο να είναι το 10% του συνολικού. Ποσοστό που ουδέποτε έκανε καμία χώρα αποικια χρέους, πόσο μάλλον μια τόσο πλούσια χώρα σαν την Ελλάδα. 

Ο χρόνος πιέζει και στην πραγματικότητα είναι η Ελληνική κυβέρνηση που δίνει χρόνο στην ΕΕ. Να λύσει "εσωτερικά" το ζητημα περιορίζοντας το χρέος του ελληνικού λαού στο πραγματικό, σώζοντας τουλάχιστον τα προσχήματα και δείχνοντας έτσι ότι έχει θεσμούς. Μήπως τελικά αποφύγει να κάνει θεσμό την ίδια την απάτη!

Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Υψηλές δημοσκοπήσεις ...





Γιατί να πιστέψω ότι ειναι αληθινές αυτές οι δημοσκοπήσεις υψηλής αποδοχής της εως τώρα πολιτικής της κυβέρνησης;

  • Επειδή η κυβέρνηση έχασε έναν ολόκληρο μήνα όπου, αν άφηνε τα πάντα όπως ακριβώς ήτανε, θα μπορούσε να νομοθετεί μέτρα υπέρ της συντριπτικής όσο και πραγματικής πλειοψηφίας; Αν υποθέσουμε οτι αυτό ήθελε; Αντί να κάνει ολόκληρο πανηγύρι ίσα για να αλλάξει τα ονόματα;
  • Επειδή δεν μας έφτανε ο βιασμός με τα έως τώρα μέτρα και τη ληστεία, τώρα που συνεχίζεται με άλλα ονόματα πρέπει και να μας αρέσει;
  • Επειδή με τους προηγούμενους Δεξιούς είχαμε τουλάχιστον την ελπίδα ότι μπορούσε πάντα να έρθει μια Αριστερά και να γίνει η κοινωνία μας πιο ανθρώπινη; Που τώρα την χάσαμε κι αυτή; 
  • Επειδή με μερικά ακόμη μέτρα θα πεθάνουμε κατά χιλιάδες, όμως οι πολιτικοί μας δεν θα χάσουν ένα λεπτό ύπνου; Αφού το μονο που τους ενδιαφέρει είναι πότε θα επαναστατήσουμε βίαια;



  • Επειδή όλα αυτά δείχνουν ότι ο πολιτισμός είναι μια ψευδαίσθηση; Αφού όσο κατέχουν τέρατα την εξουσία, τερατώδης θα είναι και η κοινωνία; 
  • Επειδή όσο την παρουσιάζουν ωραία μονο με τερατώδη ψέματα τόσο πιο ψεύτικη και τερατώδης θα γίνεται στ'αλήθεια;
  • Επειδή αν η εξουσία ήθελε την Κοινή Γνώμη θα την ζητούσε με διαρκή on line δημοψηφίσματα που δεν κοστίζουν τίποτα;
  • Επειδή ακομη και αυθόρμητες δημοσκοπήσεις στο φβ μπλοκάρονται συστηματικά;

ή μήπως τέλος …


  • Επειδή «η πρώτη ειρηνική επανάσταση» που πολλοι θα θέλαμε φαίνεται ένας μύθος; Αφού όλες οι επαναστάσεις γίνονταν πάντα ενάντια σε κτήνη που δεν καταλάβαιναν παρα μόνο από κτηνωδία και βίαιο περιορισμό;
Τι θα έδειχναν δημοσκοπήσεις που θα παρουσίαζαν υψηλή αποδοχή όλων των παραπάνω;  Εκτός του ότι είμαστε όλοι απο αφελείς έως ηλίθιοι; Λόγος για τον οποίο ακριβώς γινονται ή έστω παρουσιάζονται σαν να έγιναν. Την γαλούχηση μας σ'αυτή την ιδέα. Αφου αν όλοι μας νομίζαμε τους άλλους συμπολίτες μας στην πλειοψηφία τους δειλούς και ηλίθιους αυτό δεν θα αποθάρρυνε και τον πιο έξυπνο, επίμονο και γενναίο επαναστάτη; 

Ακόμη και ο κ. Τσίπρας, αν υποθέσουμε ότι οι δημοσκοπήσεις δεν εκπορεύονται απο τον ίδιο, και έχει κάποιο δικό του επαναστατικό γενναίο και πανέξυπνο σχέδιο γι'αυτό το κρατάει κρυφό, δεν θα απελπιζόταν τελείως; Να βλέπει σ'αυτές τις δημοσκοπησεις οτι ο κόσμος είναι ταχα ενθουσιασμένος, εχοντας υπόψη του, εκείνος καλύτερα απο καθε άλλον, τι ακριβώς του έχει δώσει αυτές τις τριάντα μέρες, Τι επανάσταση να κάνεις με ένα τσούρμο ευκολόπιστους ηλίθιους;