Κυριακή 30 Μαρτίου 2025

The Great Replacement


 

We are living in a pivotal moment in human history—one that is crucial for everyone to recognize. The end of forced human labor. In less than five years, employers will no longer be compelled to coerce their fellow humans into almost any kind of work. This is because AI-powered robots—especially those equipped with AGI—will be capable of performing nearly everything faster, better, tirelessly, around the clock, and at a much lower cost.

How many employers will resist this temptation? Very few, if any. This means we are facing the replacement of a massive workforce with robots—the Great Replacement. And to be truthful, this is something all workers desire as well. After all, no one wants to work if they can have the same goods while machines do the labor for them.

Both the rich and the poor, therefore, welcome the Great Replacement with enthusiasm. Beyond the comforts it will bring, machine labor will immediately render all wars and institutionalized social injustices obsolete—systems that have always existed to enable mass exploitation.

This is a millennia-old dream that, in our time, in this generation, is becoming a reality. But how will people live when work no longer automatically grants them a social position, a role, and a right to a good life with access to communal wealth? This is where our greatest dream could become our greatest threat.

Because the Great Replacement can only happen in one of two ways. The peaceful way would require us to agree on a new social contract—one that ensures fair distribution of the wealth generated by machines in a way that satisfies everyone. But what will be "enough" for each person before conflicts arise over how much is "enough" for others? This is the challenge: each of us must accept that some share of goods is sufficient for us personally. Only then can machine-generated wealth be distributed in a way that sustains peace for all. Otherwise, we will be forced down the second path.

Because no matter how much we eliminate forced labor, peace will never be achieved if eight billion people, even under the best possible social system, individually try to take more than the system can provide. This is the old social order—one that was never truly peaceful. Until now, we blamed forced labor for our conflicts. But if we fail to reach a collective agreement, the blame will fall squarely on us.

The second path, then, is the ultimate consequence—the "or else" that should push us to compromise and ensure the first path succeeds. It is the Mass Depopulation of those who will no longer have work—a concept already widely discussed in social media under the hashtag #Depopulation. This will not happen only if the discussion fails but also automatically, if the discussion never takes place. Because in that case, as robots continue to take over more jobs, those who lose their livelihoods will simply perish. Unless, in order to survive, they begin to steal and kill others—leading to even greater numbers of dead.

The global powers that be are fully aware that the Great Replacement is inevitable. However, there is considerable uncertainty about how to communicate this to the masses in a way that sparks a constructive discussion rather than triggering a massive, uncontrollable social upheaval.

What is certain is that if we do not start this conversation, we will never know if a better path was possible. Because only by having this discussion—and ensuring that each of us is willing to accept what is "enough" for us personally—can we achieve success. Only then will the true age of Humanity dawn for the first time: a society of living beings, driven by genuine human values and behaviors, thriving together and building ever more prosperous civilizations.

Conversely, if we fail, we must understand that Humanity will be lost forever—along with all those who were ever truly human. Because in that scenario, it will not be about some people killing others to survive. The only ones left of our kind will be those who have murdered everyone else.

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025

H Μεγάλη Αντικατάσταση

 Ζούμε σε μια μοναδική καμπή στην ιστορία της Ανθρωπότητας που είναι πολύ κρίσιμο να την δουν όλοι. Το τέλος της ανθρώπινης αναγκαστικής εργασίας. Σε λιγότερο από 5 χρόνια από σήμερα οι εργοδότες δεν θα είναι αναγκασμένοι πια να αναγκάζουν συνανθρώπους τους για σχεδόν οποιαδήποτε εργασία. Αφού τα ρομπότ με ΑΙ -και ειδικά με AGI- θα κάνουν σχεδόν τα πάντα γρηγορότερα, καλύτερα, 24/7, ακούραστα και κοστίζοντας πολύ λιγότερο. 

Πόσοι εργοδότες θα αντισταθούν σ' αυτόν τον πειρασμό; Ελάχιστοι έως κανείς.  Άρα μιλάμε για αντικατάσταση από ρομπότ ενός τεράστιου αριθμού ανθρώπων που σήμερα βιοπορίζονται με την εργασία. Τη Μεγάλη Αντικατάσταση.  Την οποία για να λέμε την αλήθεια θέλουν και όλοι οι εργαζόμενοι. Αφού κανείς δεν θέλει να δουλεύει όταν μπορεί να έχει τα ίδια αγαθά, με τις μηχανές να δουλεύουν αντί γι' αυτόν.

Πλούσιοι και φτωχοί λοιπόν συμφωνούμε με ενθουσιασμό για τη Μεγάλη Αντικατάσταση. Αφού, πέραν των ανέσεων μας, η εργασία των  μηχανών θα καταστήσει αμέσως περιττούς και όλους τους μεταξύ μας πολέμους μαζί με την θεσμοθετημένη κοινωνική αδικία, που είχαν πάντα στόχο τη μαζική εκμετάλλευση.

Είναι λοιπόν ένα όνειρο χιλιετηρίδων που, στις μέρες μας, σ'αυτή τη γενιά των νέων μας, γίνεται πραγματικότητα. Πώς θα ζήσουν όμως μετά όλοι αυτοί οι άνθρωποι χωρίς η εργασία να τους δίνει αυτόματα μια κοινωνική θέση, ρόλο και δικαίωμα στη καλή ζωή  με τα κοινωνικά αγαθά;  Εκεί το μεγαλύτερο μας όνειρο ίσως γίνει η μεγαλύτερη απειλή που είχαμε ποτέ σαν είδος.

Γιατί η Μεγάλη Αντικατάσταση μπορεί να γίνει μόνο με δυο τρόπους. Με τον ειρηνικό όλοι θα συνεννοηθούμε σε μια νέα κοινωνική συμφωνία μοιράσματος, όσων θα φτιάχνουν πλέον τα ρομπότ, με τρόπο αρκετά ικανοποιητικό για όλους. Τι θα είναι όμως "αρκετό" για τον κάθε ένα πριν αρχίσουν όλοι ένα μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα για τα περισσότερα;  Αυτό είναι που πρέπει να πετύχουμε ο κάθε ένας από τη θέση του να δεχτεί ότι κάποια αγαθά είναι αρκετά για εκείνον/η. Ώστε τα αγαθά που θα παράγουν οι μηχανές πλέον, να φτάνουν για την ειρήνη όλων.  Αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε αναγκαστικά στον δεύτερο τρόπο.

Γιατί όσο και αν εξαφανίσαμε την αναγκαστική εργασία δεν θα γίνει ποτέ ειρήνη αν 8 δις άνθρωποι, που τους συντηρεί ακόμη και το καλύτερο κοινωνικό σύστημα, προσπαθούν, ο κάθε ένας μόνος του, να αρπάξουν όσα δεν μπορεί να τους δώσει το σύστημα. Αυτό είναι το παλιό κοινωνικό σύστημα που δεν ήταν ποτέ ειρηνικό. Όμως μέχρι σήμερα λέγαμε ότι έφταιγε η αναγκαστική εργασία. Τώρα αν δεν πετύχει η συνεννόηση θα φταίμε μόνον εμείς.

Ο δεύτερος τρόπος λοιπόν  είναι  το "αλλιώς τι;" για να βάλουμε αρκετό νερό στο κρασί μας ώστε να πετύχει ο πρώτος. Είναι ο Μαζικός  Αποπληθυσμός όσων δεν θα έχουν πλέον δουλειά, το γνωστό στα κοινωνικά μέσα #Depopulation. Που δεν θα γίνει μόνον αν αποτύχει η συζήτηση αλλά και αυτόματα, αν δεν γίνει ποτέ αυτή η συζήτηση. Αφού τότε, όσο τα ρομπότ θα κάνουν ολοένα περισσότερες δουλειές, όσοι ανθρωποι τις χάνουν απλά θα πεθαίνουν.  Εκτός και αν για να ζήσουν αρχίσουν να κλέβουν και να σκοτώνουν κάποιους άλλους. Τότε οι νεκροί θα είναι απλά περισσότεροι.

Οι εξουσίες σήμερα παγκοσμίως γνωρίζουν καλά ότι η Μεγάλη Αντικατάσταση είναι αναπόφευκτη. Υπάρχει όμως έντονος προβληματισμός πώς θα λεχθεί αυτό στις μάζες, ώστε να αρχίσει η συζήτηση για την πιθανή λύση. Αν κάτι τέτοιο θα φέρει την Μεγάλη Συνεννόηση, ή αντίθετα μια μαζική ολότελα ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη.

Το σίγουρο είναι ότι, αν δεν αρχίσουμε αυτή τη συζήτηση, ποτέ δεν θα ξέρουμε. Αν μπορουσαμε κάτι καλύτερο. Αφού μόνο αν την κάνουμε τελικά, και φροντίσει ο κάθε ένας μας τα "αρκετά" του ώστε να πετύχει, τότε μονον θα ανατείλει για πρώτη φορά, πραγματικά, η εποχή της Ανθρωπότητας. Ενα σύνολο δηλαδή ζώντων πλασμάτων, με πραγματικές ανθρώπινες αξίες και συμπεριφορά, που θα ευημερούν και θα αποδίδουν ολοένα πιο ευημερούσες κοινωνίες. Αντίθετα, στη δεύτερη περιπτωση, πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ανθρωπότητα θα χαθεί για πάντα, μαζι με όσους ήταν οποτεδήποτε άνθρωποι. Γιατι αυτοι δεν θα έχουν σκοτωσει κάποιους άλλους για να ζήσουν. Θα έχουν μείνει λοιπόν απο το είδος μας μόνον αυτοί που θα έχουν δολοφονήσει όλους τους άλλους. 

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2025

Τα Τέμπη, η Ελληνική Δικαιοσύνη και ο Κανόνας του 10%

Σύγκρουση τρένων στα Τέμπη: 32 νεκροί και 85 τραυματίες | Ελλάδα Ειδήσεις

Δ
εν νομίζω ότι είναι "οι άνθρωποι του προέδρου" ότι συμβαίνει στην δικαστική υπόθεση για τα Τέμπη. Αφού το τι κάνει ο Μητσοτάκης είναι η κορυφή του παγόβουνου και τα παιδιά στα Τέμπη ένα ελαχιστότατο δείγμα των δεκάδων χιλιάδων αδικημένων που έχασαν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους, τις περιουσίες τους αν όχι, σε χιλιάδες περιπτώσεις, και τη ζωή τους, από την πραγματική αίτια: Τον κανόνα του 10%. 

 
Όταν σε κάποια δικαστική εμπλοκή το αποτέλεσμα είναι βέβαιο υπέρ του ενάγοντος, είναι βέβαιο επίσης ότι θα επιδικαστεί η αποζημίωση που ζητάει. Αν τώρα τα απαιτητά είναι ένα σημαντικό ποσό, ας πούμε από 100,000 και άνω, το 10% αυτών είναι 10,000 ευρώ και άνω.
 
Ο κατηγορούμενος-κλέφτης δεν θέλει φυσικά να πληρώσει τις 100,000. Δίνει λοιπόν εντολή στον δικηγόρο του να μοιράσει το 10% στον δικαστή και στον … αντίδικο δικηγόρο! Η συναίνεση του οποίου είναι απαραίτητη αφού θα είναι η εγγύηση ότι ο δικαστής που θα απορρίψει -φυσικά παράνομα- την υπόθεση, δεν θα εκτεθεί στην συνέχεια από τον ζημιωμένο πελάτη του.
 
Έτσι όλοι οι άχρηστοι δικηγόροι και δικαστές, για λίγη μόνο ώρα παράσταση δίκης, βγάζουν ένα πολύ σημαντικό ποσό χρήματων χωρίς να κουραστούν στο ελάχιστο ούτε για την δικαιοσύνη ούτε για το νόμο ούτε για τους πελάτες τους. Και υπεράνω πάσης υποψίας! Μαζι με τον κλέφτη φυσικά που τι είχε τί έχασε; Αφού μένει με 90,000 απο τα κλεμμένα μείον τα έξοδα του δικηγόρου του!
 
Οι επιπτώσεις του κανόνα του 10% είναι το λεγόμενο "Παράδοξο της Δικαιοσύνης". Οι κλεμμένοι δηλαδή, είναι μεν οι τίμιοι και οι νομοταγείς πολίτες, αλλά επειδή ακριβώς είναι κλεμμένοι, δεν έχουν αρκετά χρήματα να πληρώσουν προκαταβολικά το 10% ώστε να βγει η απόφαση υπέρ τους. Οι κλέφτες αντίθετα πάντα τα έχουν αφού σε κάθε περίπτωση τα έχουν κλέψει από τους αντιδίκους τους. 
 
Έτσι δημιουργείται το παράδοξο οι κλέφτες σε κάθε επίπεδο και κοινωνική δραστηριότητα να είναι πιθανότερο να "δικαιωθούν" αφού είναι πιο εύκολο να πληρώσουν το 10%.Ετσι πλουτίζουν και μοιάζουν κοινωνικά παραδείγματα όσο οι άξιοι πολίτες καταστρέφονται οικονομικά οπότε γίνονται παραδείγματα προς αποφυγή. Αφού, πέραν της επίδειξης βγαίνουν ύστερα οι κλέφτες, με τις πλάτες αγορασμένων αποφασεων και κατασυκοφαντούν τους τίμιους για άτιμους, κοροιδεύοντας πλέον ολόκληρη την κοινωνία.
 
Ο κανόνας του 10% δεν είναι η πολιτική Μητσοτάκη βέβαια. Όμως δεν είναι καθόλου απίθανο και ο Μητσοτάκης, όπως χιλιάδες πλούσιοι που γνωρίζουν αυτόν τον κανόνα, να έχει κάνει χρήση του. Οπότε τον κρατάνε οι δικαστές όπως κρατάνε και όλους όσους έχουν εξυπηρετήσει με αυτόν τον τρόπο αδιακρίτως πολιτικής κατεύθυνσης. Αυτο ζούμε και βιώνουμε σαν διαλυμένη χώρα. την γενικευμένη εφαρμογή του κανόνα του 10%. Και η δικαστική πορεία της υπόθεσης των Τεμπων δείχνει να έχει πολλά στοιχεία του.

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025

Νεοχουντικοί και κρυφοναζί


Τι είναι Χούντα για σας; Θα σας πω πώς τη αντιλαμβάνομαι εγώ. Χούντα λοιπον είναι το πολίτευμα οπου μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αφού καταλαμβάνουν την εξουσία με τη βία στη συνέχεια κατακλεβουν τους πάντες μέχρι κάποιοι να τους αναγκάσουν να φύγουν παλι δια της βίας. 

Αυτά τα δυο χαρακτηριστικά, τη βίαιη επιβολή και τη ληστεία, τα θεωρώ απαραίτητες συνιστωσες της έννοιας Χούντα αλλιώς αυτή δεν υφίσταται. Αν δηλαδή μια ομάδα καταλάβει μεν τη εξουσία δια της βιας όμως ύστερα με το νόμο στα χέρια τους η πλειοψηφία των πολιτών ευημερεί και το κράτος πλουτίζει, δεν λέμε βέβαια ότι το κράτος αυτό έχει Δημοκρατία, όμως σίγουρα δεν εχει Χούντα.

Βία τώρα δεν είναι μόνον η ωμή βία, με τα όπλα. Το κυριότερο όπλο μαζικής βίας είναι το ψέμα, η παραπλάνηση και η εξαπάτηση. Αφού αυτά οδηγούν, πολύ ευκολότερα από την ωμή βία, τα θύματα στην παγίδευση. Που κάνει εφικτές την ληστεία και την απόλυτη εκμετάλλευση τους, που είναι και ο στόχος κάθε Χούντας.

Από αυτή την άποψη λοιπόν μια ολιγαρχία που αρπαξε την εξουσία με την μαζική εξαπάτηση, δια μεσου των ΜΜΕ, του Ιντερνετ και των τεράστιων μεσων κοινωνικής δικτύωσης, τη θεωρώ πολύ πιο βίαιη από τις παλιές δικτατορίες που την άρπαζαν με τα συμβατικά όπλα. Και βέβαια η τελική κρίση, αν η δικτατορία αυτή είναι Χούντα ή όχι, εξαρτάται πάντα από το οικονομικό αποτέλεσμα στη πλειοψηφία και όχι την θεωρία ή την προπαγάνδα, που προβάλει σαν βιτρινα οποιοδήποτε κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Αλλο το demo αλλο η πραξη.

Ναζί τώρα, θεωρώ αυτους που συγκεντρώνουν κάποια χαρακτηριστικά. Κατ'αρχήν είναι σοσιοπαθείς. Έχουν λοιπόν κάποια θεωρία με βάση την οποία αυτοι είναι ανώτεροι και η πλειοψηφία της κοινωνίας κατώτεροι αρα είδος προς εκμετάλλευση. Έπειτα έχουν μεγάλη ψυχική σκληρότητα και ανύπαρκτη ενσυναίσθηση. Με αυτά τους τα χαρακτηριστικά διασκεδάζουν να εξαπατούν και να βασανίζουν τα θύματα τους. Είναι επίσης μυθομανείς, θεωρούν δηλαδή το ψέμα και την υποκρισία ύψιστη εξυπνάδα. Και όλα τα ανωτέρω βέβαια τα κάνουν πάντα για ένα και μόνο λόγο: να κατακλέψουν τους πάντες και να αρπάξουν τα πάντα.

Φυσικά μετά την ήττα (υποτιθεται) του Ναζισμού και του Ραιχ, τότε, δεν κυκλοφορούν πλέον οι Ναζί με στολές με σβάσικες, χαιρετόντας με χαιλ, ούτε εισβάλουν στα κράτη με τα Παντσερ, για να τα κατακλέψουν. Αυτό δεν σημαινει ότι δεν υπάρχουν, ούτε ότι πρέπει να είναι απαραιτήτως μόνο Γερμανοί. Αφου όλοι με αυτά τα χαρακτηριστικά αναγνωρίζονται μεταξύ τους σαν Ναζί. Έτσι μυστικά λοιπόν μπορουν κάλλιστα να αποτελούν ένα ενιαίο διεθνές σώμα που, έτσι όπως δεν θεωρούνται οφθαλμοφανως εχθρικο στρατευμα -οπότε δεν εχει σχηματιστει μια αντιστοιχη συμμαχια εναντιον τους- μπορεί, όπως τότε, να εισβάλει, να απομυζα και να κατακλέβει πολλά κράτη. Όχι με οπλό τα τανκς αλλά ένα στυλό. Αφού αυτό αρκεί.

Σε κάθε περίπτωση ουτε Ναζισμος ούτε στιγνές δικτατορίες υφίστανται πραγματικά άμα απουσιάζουν η μαζική εξαπάτηση και ληστεια. Εδώ μάλιστα πρέπει να επισημάνουμε ότι ακομη και στη Γερμανία του 1930-40' άλλο ήταν ο Εθνικοσοσιαλισμός και τελείως άλλο ο Ναζισμός. Με τον πρώτο, μια ολότελα χρεωμένη και οικονομικά κατεστραμένη Γερμανία το 1933, διοργάνωσε τους λαμπρότερους εως τότε Ολυμπιακούς αγώνες, σε μόλις 3 χρόνια, το 1936. Αντίθετα μετά, με το Ναζισμό, περα από τους Ναζί τους ιδιους, όσοι δηλαδή δεν εκτελέστηκαν, και η Γερμανία, όπως και ολες οι χώρες στις οποίες οι Ναζι εισέβαλαν, καταστράφηκε ολοσχερώς και 5,000,000 Γερμανοι σκοτώθηκαν, εως το 1946. Μολις 10 χρόνια δηλαδή μετά τους λαμπρότερους Ολυμπιακούς.

Με βάση όλα τα ανωτέρω λοιπόν εσείς τι πιστεύετε; Έχουμε Χούντα σήμερα στη χώρα μας; Υπάρχουν Νεοχουντικοί και Νεοναζισμός παγκοσμίως;

Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

Πιστοποίηση Ψυχικής Υγείας Πολιτικών, Πολιτευόμενων και Διευθυντών Δημόσιας Διοίκησης

Θα αφήνατε ποτέ τον σχιζοφρενή δολοφόνο με το πριόνι να κυβερνήσει τον τοπο σας; Προφανώς όχι. Δεν θα θελατε να διοικεί ούτε το νοσοκομείο της πόλης σας. Γιατί όχι; Μα επειδή είναι τρελός. Γιατι τον θεωρούμε τρελό; Επειδή εχει σκοτώσει 5-10 άτομα με ιδιαίτερα βασανιστικό τρόπο. Όχι μονο αυτό, το θεωρούσε απολυτα φυσιολογικό, το διασκέδαζε κιόλας.

Ακόμη λιγότερο λοιπον θα αφήνατε να κυβερνήσουν το τοπο σας -ή να διοικήσουν σημαντικες για την επιβίωση σας υπηρεσίες- ψυχοπαθεις που εχουν σκοτώσει χιλιαδες, ή και εκατοντάδες χιλιαδες ανθρώπους. Ενας βασικος μισθος π.χ. που δεν αρκει για τα απαραίτητα προφανώς σκοτώνει αργα και μαρτυρικά αφου τα απαραίτητα γι’αυτό είναι απαραίτητα διοτι χωρίς αυτά δεν ζούμε. Αυτοί που θέσπισαν αυτόν τον βασικό μισθό το έκαναν ανωτέρα βία; Ή απλά και μονον επειδή έτσι τους συνέφερε οπότε φυσικά το διασκεδάζουν κιόλας; Ποιος είναι ένας σίγουρος τρόπος να τεθεί με σαφήνεια η διαφορά;

Προφανώς άμα δεν υπάρχουν χρήματα δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος ένας βασικός μισθός. Όμως όπως όλοι ξέρουμε σε πολλά κράτη με παρόμοιους φυσικούς και ανθρώπινους πόρους οι αποδόσεις και το επίπεδο ζωής των πολιτών τους μπορεί να διαφέρουν πάρα πολύ. Την ίδια στιγμή όμως σε όλα τα κράτη αδιακρίτως τι συμβαίνει στις μάζες, η ελίτ απολαμβάνει κορυφαία ποιότητα ζωής. Άρα η διαφορά στο επίπεδο ζωής της πλειοψηφίας εξαρτάται από τις αποφάσεις της διοίκησής τους. Και αν οι αποφάσεις αυτές είναι η διοίκηση να περνάει τέλεια όσο όλοι οι άλλοι δολοφονούνται αργά προφανώς πρόκειται για ψυχοπαθείς κατά συρροήν δολοφόνους αδιακρίτως πώς αυτό μπορεί να παρουσιάζεται και να δικαιολογείται.

Ζούμε σε μία εποχή υπερπληροφόρησης όπου μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα οι μάζες μπορούν να πειστούν ακόμα και ότι ο ήλιος ανατέλει από την Δύση. Η μόνη εγγύηση λοιπόν ότι διοικούντες θα σκεφτούν θα αγωνιστούν και θα πράξουν εν τέλει το καλύτερο για το Κοινό καλό είναι μόνο η ψυχικη τους υγεία.

Ζητάμε οι πολίτες να έχουν δίπλωμα οδήγησης μην τυχόν και βγούνε στο δρόμο και σκοτώσουν δυο – τρία άτομα. Ζητάμε να έχουν άδεια κυνηγιού για να μην τυχόν γίνει κανένα ατύχημα. Ζητάμε ακόμα και άδεια ψαρέματος μην τυχόν γίνει οικολογική ζημιά. Όμως για τα άτομα που θα διοικουν δεν ζητάμε ουτε την ελάχιστη πιστοποίηση για την ψυχική τους υγεία. Παρά που με τις αποφάσεις τους μπορούν να δολοφονήσουν χιλιάδες και εκατομμύρια άλλους. Πολύ πιο αργά και μαρτυρικά απ’ ότι ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι και μάλιστα; Διασκεδάζοντάς το επιδεικτικότατα ακόμα περισσότερο και απ’ αυτόν.

Επιτρέπουμε πιθανότατα σοβαρότατα διαταραγμένους ψυχοπαθείς στη δημόσια διοικηση. Και ύστερα περιμενουμε μια υγιή κοινωνία…




Τρίτη 13 Ιουλίου 2021

Βασικές αρχές βιολογικού πολέμου



Ο βιολογικός πόλεμος διαφέρει από κάθε άλλο πόλεμο. Κατ’ αρχήν κάθε βιολογικός πόλεμος είναι εξ ορισμού παγκόσμιος. Αφού άπαξ και ελευθερωθεί στο περιβάλλον ένας ιός αναπαράγεται όσο θέλει και φυσικά δεν γνωρίζει σύνορα.

Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι οτι στον βιολογικό πόλεμο δεν ορίζεις τους εχθρούς-στόχους που μπορεί να είναι  δισεκατομμύρια. Ο ιός θα αναπαραχθεί και θα ταξιδέψει μόνος του χωρίς καμία προσπάθεια του επιτιθέμενου ή έξοδα. Αντίθετα ορίζεις μόνο τους φίλους και συνυφαίνεις συμφέροντα. Που προφανώς είναι πολύ λιγότεροι οπότε και πολύ πιο εύκολο να συνεργαστείς όσο και να τους προστατέψεις. Απλά δίνοντας τους το αντίδοτο.

Δεν είναι λοιπόν καθόλου απαραίτητο οι επιτιθέμενοι να είναι ένα κράτος ή μια στρατιωτική συμμαχία.  Μπορεί να είναι οποιαδήποτε μικρή ομάδα με κοινά συμφέροντα οι οποίοι θα εφαρμόσουν τις  βασικές αρχές βιολογικού πολέμου. Οι οποίες είναι ταυτόχρονα και τα μεγάλα πλεονεκτήματα του σε σύγκριση με όλα τα άλλα είδη πολέμων.

1. Δυνατότητα μεγάλης μυστικότητας μέχρι την τελική επίθεση με τεράστιο πλεονέκτημα αιφνιδιασμού.

2. Μια πολύ μικρή ομάδα παρανοϊκών μπορεί να κατασκευάσει ένα ιο με κόστος μικρότερο απ’ ότι  μια τρομοκρατική ομάδα θα αγόραζε στη μαύρη αγορά έστω και μια πυρηνική κεφαλή.

3. Άπαξ και εξαπολυθεί κάπου το βιολογικό όπλο απειλεί πλέον τους πάντες  για πάντα. Οπότε αντίστοιχα και εκβιάζει τους πάντες, παντού, για πάντα μέχρι να βρεθεί το αντίδοτο του.  

4. Δεν χρειάζεται να οριστούν στόχοι για το όπλο αφού στόχοι είναι όλοι όσοι δεν θα έχουν το αντίδοτο.

5. Οι επιτιθέμενοι είναι πιο  ασφαλείς από κάθε άλλο πόλεμο. Κανείς δεν τους ξέρει, κι έχουν βέβαια φροντίσει να έχουν οι ίδιοι το αντίδοτο ΠΡΙΝ καν εξαπολύσουν τον ιο.

6. Ελαχιστη δυνατότητα άμυνας. Όσοι είναι σε θέση να εντοπίσουν τον ιο, να αποτυπώσουν το γονιδίωμα του ή και τη πιθανή θεραπεία του ακομη και αυτοι, με προσφορά το αντίδοτο, μπορούν κάλλιστα να αλλάξουν στρατόπεδο, όπως γίνεται τόσες φορές και στους κανονικούς πολέμους. Γιατί το αντίδοτο ή η θεραπεία μπορεί να αργήσουν να βρεθούν και στο μεταξύ οι ερευνητές μπορεί να έχουν νοσήσει και πεθάνει. Αντίθετα αν πάρουν μυστικά το αντίδοτο θα είναι το ίδιο δύσκολο να εντοπιστούν ακριβώς όπως και οι επιτιθέμενοι που αρχικά εξαπέλυσαν τον ιό.

Το κύριο, αν οχι το μονο, όπλο άμυνας σε ένα βιολογικό όπλο είναι η αλήθεια. Αφού όλοι όσοι θα εξαπέλυαν έναν βιολογικό πόλεμο ακριβώς για να μην γίνουν αντιληπτοί θα θεωρούσαν ιδανικό βιολογικό όπλο έναν ιο που:

1. Είναι αρκετά φονικός όμως όχι πολύ γιατί τότε αναπαραγόμενος ίσως νικάει το αντίδοτο που προστατεύει τους επιτιθέμενους.

2. Πατάει σε άλλους πολύ κοινούς ιούς που λειτουργούν ως μεταφορείς του στον ανθρώπινο οργανισμό. Έτσι η έρευνα για τον εντοπισμό, την θεραπεία ή το αντίδοτο του  θα αντιμετωπίσει τεράστια πληθώρα περιπτώσεων και θα καθυστερήσει πολύ. Αφετέρου οι έρευνες δεν θα παραπέμπουν σε βιολογικό όπλο αλλά στην συνηθισμένη ασθένεια που τον κουβαλάει οπότε και να βρεθεί η θεραπεία πάλι δεν θα βρεθούν οι επιτιθέμενοι κατασκευαστές του. Ετσι μετα την εστω και καθολικη αντιμετωπιση ή θεραπεια της πρωτης πανδημιας οι επιτιθεμενοι μπορούν να κατασκευάσουν το επόμενο  βιολογικό όπλο και να ξαναεκβιάσουν όλο τον κόσμο.

Τώρα το αν όλα τα ανωτέρω θυμίζουν πολύ ότι γίνεται αυτή τη στιγμή με τον Covid19 είναι απλή σύμπτωση. Αφού ο βιολογικός πόλεμος από μια συνηθισμένη επιδημία διαφέρουν μόνον σε ένα πράγμα: Ποιος κατασκεύασε τον ιό, ο Θεός ή οι άνθρωποι;  Γι'αυτο και σε συνέντευξη του ο καθηγητής -και κάτοχος του Νόμπελ Ιατρικής- Luc Montagnier υπογράμισε οτι πριν από κάθε άλλη ενέργεια (θεραπείες, εμβόλια κλπ) το σημαντικότερο για οποιαδήποτε επιδημία είναι από που ξεκίνησε.


Κυριακή 16 Μαΐου 2021

Η καλή πλευρά ενός παγκόσμιου εφιάλτη

 

Όλοι πάμε στα σούπερ μαρκετ  για τις βασικές μας ανάγκες. Ένα μέσο αμερικάνικο σούπερ μαρκετ έχει 45,000 είδη. Ο καθένας μας ωστόσο  με τη συνηθισμένη ρουτίνα νοικοκυριού του καταναλώνει πολύ λιγότερα από αυτά. Έτσι αγοράζουμε συνήθως τα ίδια κρέατα, τυριά, λαχανικά, φρούτα, ρούχα κλπ από το σούπερ μαρκετ, με τον αριθμό αυτόν να αυξάνει ανάλογα με την οικονομική μας δυνατότητα.

Άνθρωποι πολύ φτωχοί μπορεί να έχουν έναν κατάλογο κατανάλωσης με μόλις 200 βασικά είδη με τα οποία επιβιώνουν όταν πολύ πλούσιοι συνήθως δεν υπερβαίνουν ούτε τα 2,000 για τις καθημερινές τους καταναλώσεις.  Όμως προφανώς τα 45,000 είδη υφίστανται γιατί δεν διαλέγουν όλοι τα ιδιά για τις καθημερινές τους ανάγκες.

Σκεφτείτε τώρα αν από ένα θαύμα τα 2,000 είδη που καταναλώνει ένας πλούσιος ικανοποιούσαν τους πάντες, πλούσιους και φτωχούς. Τα άλλα 43,000 είδη προφανώς δε θα αγοράζονταν οπότε οι επιχειρήσεις που τα παρήγαγαν θα έκλειναν. Δεδομένου ότι οι 2,000 στις 45,000 είναι το 1/20 αυτό θα σήμαινε αυτόματα παγκοσμίως το 1/20 στα εξής πολύ σημαντικά: Πρώτες ύλες για τα προϊόντα αυτά. Ενέργεια και εργατικά για την πρόσληψη αυτών των πρώτων υλών. Ενέργεια και εργατικά για την παραγωγή τους Το ίδιο για την διαφήμιση, πώληση και μεταφορά τους στις θέσεις πώλησης. Και τέλος άλλα τεράστια ποσά  ενέργειας και εργατικών για τη ανακύκλωση ή απόσυρση τους.

Πέραν του τεράστιου κόστους που ήδη φαίνεται σκεφτείτε τέλος ότι όλες αυτές οι διαδικασίες μολύνουν με τεράστια απόβλητα τον πλανήτη τόσο για την παραγωγή  και διάθεση όλων αυτών όσο και σαν σκουπίδια ύστερα. Και αυτή η ζημιά λοιπόν θα μειωθεί στο 1/20 ! Μάλιστα με όλους να καταναλώνουν από ένα κατάλογο που ικανοποιεί πλήρως έναν πλούσιο σήμερα.

Βεβαίως αυτό θα σημαίνει επίσης 19 στις 20 επιχειρήσεις κλειστές και όλους τους εργαζόμενους  τους άνεργους. Ανεργία σε τέτοια μεγέθη θα δημιουργούσε βεβαίως τεράστιο συστημικό σοκ. Αν όμως  από ένα ακόμη θαύμα όλοι αυτοί επιδοτούντο με κάποια μηνιαία χρήματα και επιβίωναν τότε αυτό το σοκ δεν θα υφίστατο. Αφού όπως και να έχει οι άνεργοι αυτοί  μπορεί να μην είναι πλούσιοι όμως δεν εργάζονται και αυτό, το να μην εργάζεσαι, ήταν πάντα μια άνεση, γι’ αυτό όλοι οι πλούσιοι πάντα επιδίωκαν να εργάζονται οι φτωχοί.

Τα χρήματα αυτά βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι πολλά για πολλά εκατομμύρια ανθρώπους και η γενική αγανάκτηση θα μπορούσε πάλι  να φέρει την κοινωνική έκρηξη . Αν όμως γινόταν ένα ακόμη θαύμα και η κατάσταση αυτή, των  περιορισμένων καταναλωτικών ειδών, είχε προκύψει από κάποια ανώτερη βία και όλοι την δέχονταν χωρίς γκρίνιες, επαναστάσεις και κοινωνική καταστροφής;

Τότε θα είχαμε και τα 2,000 είδη για κατανάλωση και έναν καθαρό πλανήτη και την πλειοψηφία του πληθυσμού ικανοποιημένους, ήσυχους και χαρούμενους που δεν θα δουλεύουν πολύ. Αφού οι συνολικές εργατοώρες που θα απαιτούνται παγκοσμίως θα είναι το 1/20 της προηγούμενης κατάστασης.

Θα πει κανείς ότι τέτοια θαυματα δεν συμβαίνουν στον καπιταλισμό που απο μόνος του οδηγεί στον πιο ανεξέλεγκτο καταναλωτισμό. Όμως αυτή ακριβώς η κατάσταση έχει προκύψει από την αρχή της επιδημίας του Covid19 και ύστερα.

Με την πανδημία λοιπόν να παίζει τον ρόλο της «ανωτέρας βίας» ξαφνικά όλα τα ανωτέρω συμβαίνουν σε μικρό ή   μεγαλύτερο βαθμό παγκοσμίως δίχως ευτυχώς ακόμη καμία γενική κοινωνική έκρηξη. Δεν έχουμε πεινάσει όμως χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει και κλείνουν κάθε μέρα. Αυτό δεν προκαλεί έκρηξη γιατί όλοι επιδοτουνται. Επίσης όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν δεν τα κάνουμε  όλα αυτά μπορει  να πεθάνουμε από την πανδημία. Από την οποία πάρα πολλοί πεθαίνουν ήδη.

Αυτή είναι η κακιά πλευρά της πανδημίας. Την ίδια στιγμή φέτος ύστερα από πάρα πολλές δεκαετίες έχουμε μια κανονικότατη άνοιξη. Τα οφέλη στο περιβάλλον φαίνονται παντού. Οι βροχές είναι περισσότερες, τα καιρικά φαινόμενα πιο ήπια, οι θερμοκρασίες χαμηλότερες. Αυτά όλα με τα αεροπλάνα γεωμηχανικής, αυτά που αφήνουν τα γνωστά άσπρα ίχνη, να έχουν σταματήσει από πέρυσι και για έναν ολόκληρο χρόνο. Για να μη μιλήσουμε για το τεράστιο κέρδος σε ενέργεια και λιγότερα σκουπίδια και βιομηχανικά απόβλητα.

Με το φόβο του Covid19 λοιπόν, για να μη πεθάνουμε από αυτόν, έχουμε μπει συμπωματικά σε μια γενικευμένη παγκόσμια κατάσταση  που ωφελεί πάρα πολύ τον πλανήτη  από τον οποίο  εξαρτάται άμεσα η επιβίωση μας όσο και την ανθρωπότητα που εργάζεται πολύ λιγότερο για να επιβιώσει. Χωρίς γκρίνια επαναστάσεις  κοινωνική έκρηξη και γενική καταστροφή.

Η ερώτηση λοιπόν είναι : Από έναν κατεστραμμένο πλανήτη και ένα διαλυμένο κοινωνικό σύστημα, όπου και να θέλει κανείς να επιβιώσει εργαζόμενος δεν θα υπάρχει δουλειά για να το κάνει, δεν κινδυνεύουμε να πεθάνουμε όλοι;
Αυτόν τον κίνδυνο -που οι επιστήμονες παγκοσμίως δείχνουν εδώ και μερικές δεκαετίες- αν τον αποδεχόμασταν, προφανώς ύστερα θα τον αναγνωρίζαμε σαν «ανωτέρα βία». Αν καλούμασταν να κάνουμε όλα αυτά που ήδη κάνουμε λόγω της πανδημίας. Διατηρώντας όλα τα οφέλη και χωρίς να φοράμε μάσκες να είναι γεμάτα τα νοσοκομεία και να φοβόμαστε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον.

Αυτή θα ήταν, και ίσως είναι, η καλή πλευρά  των πραγμάτων στην υπόθεση του
Covid19. Oτι με αφορμή τη φρικτή αυτή πανδημία προέκυψε συμπωματικά το παράδειγμα κοινωνικών ρυθμίσεων που αν η πλειοψηφία μας τις δεχτεί, θα δώσουν λύση σε παγκόσμια προβλήματα από τα οποία απειλούμαστε πολύ περισσότερο από τον Covid19.