Τα Τέμπη, η Ελληνική Δικαιοσύνη και ο Κανόνας του 10%

Δεν νομίζω ότι είναι "οι άνθρωποι του προέδρου" ότι συμβαίνει στην δικαστική υπόθεση για τα Τέμπη. Αφού το τι κάνει ο Μητσοτάκης είναι η κορυφή του παγόβουνου και τα παιδιά στα Τέμπη ένα ελαχιστότατο δείγμα των δεκάδων χιλιάδων αδικημένων που έχασαν τα σπίτια τους, τις επιχειρήσεις τους, τις περιουσίες τους αν όχι, σε χιλιάδες περιπτώσεις, και τη ζωή τους, από την πραγματική αίτια: Τον κανόνα του 10%. 

 

Όταν σε κάποια δικαστική εμπλοκή το αποτέλεσμα είναι βέβαιο υπέρ του ενάγοντος, είναι βέβαιο επίσης ότι θα επιδικαστεί η αποζημίωση που ζητάει. Αν τώρα τα απαιτητά είναι ένα σημαντικό ποσό, ας πούμε από 100,000 και άνω, το 10% αυτών είναι 10,000 ευρώ και άνω.

 

Ο κατηγορούμενος-κλέφτης δεν θέλει φυσικά να πληρώσει τις 100,000. Δίνει λοιπόν εντολή στον δικηγόρο του να μοιράσει το 10% στον δικαστή και στον … αντίδικο δικηγόρο! Η συναίνεση του οποίου είναι απαραίτητη αφού θα είναι η εγγύηση ότι ο δικαστής που θα απορρίψει -φυσικά παράνομα- την υπόθεση, δεν θα εκτεθεί στην συνέχεια από τον ζημιωμένο πελάτη του.

 

Έτσι όλοι οι άχρηστοι δικηγόροι και δικαστές, για λίγη μόνο ώρα παράσταση δίκης, βγάζουν ένα πολύ σημαντικό ποσό χρήματων χωρίς να κουραστούν στο ελάχιστο ούτε για την δικαιοσύνη ούτε για το νόμο ούτε για τους πελάτες τους. Και υπεράνω πάσης υποψίας! Μαζι με τον κλέφτη φυσικά που τι είχε τί έχασε; Αφού μένει με 90,000 απο τα κλεμμένα μείον τα έξοδα του δικηγόρου του!

 

Οι επιπτώσεις του κανόνα του 10% είναι το λεγόμενο "Παράδοξο της Δικαιοσύνης". Οι κλεμμένοι δηλαδή, είναι μεν οι τίμιοι και οι νομοταγείς πολίτες, αλλά επειδή ακριβώς είναι κλεμμένοι, δεν έχουν αρκετά χρήματα να πληρώσουν προκαταβολικά το 10% ώστε να βγει η απόφαση υπέρ τους. Οι κλέφτες αντίθετα πάντα τα έχουν αφού σε κάθε περίπτωση τα έχουν κλέψει από τους αντιδίκους τους. 

 

Έτσι δημιουργείται το παράδοξο οι κλέφτες σε κάθε επίπεδο και κοινωνική δραστηριότητα να είναι πιθανότερο να "δικαιωθούν" αφού είναι πιο εύκολο να πληρώσουν το 10%.Ετσι πλουτίζουν και μοιάζουν κοινωνικά παραδείγματα όσο οι άξιοι πολίτες καταστρέφονται οικονομικά οπότε γίνονται παραδείγματα προς αποφυγή. Αφού, πέραν της επίδειξης βγαίνουν ύστερα οι κλέφτες, με τις πλάτες αγορασμένων αποφασεων και κατασυκοφαντούν τους τίμιους για άτιμους, κοροιδεύοντας πλέον ολόκληρη την κοινωνία.

 

Ο κανόνας του 10% δεν είναι η πολιτική Μητσοτάκη βέβαια. Όμως δεν είναι καθόλου απίθανο και ο Μητσοτάκης, όπως χιλιάδες πλούσιοι που γνωρίζουν αυτόν τον κανόνα, να έχει κάνει χρήση του. Οπότε τον κρατάνε οι δικαστές όπως κρατάνε και όλους όσους έχουν εξυπηρετήσει με αυτόν τον τρόπο αδιακρίτως πολιτικής κατεύθυνσης. Αυτο ζούμε και βιώνουμε σαν διαλυμένη χώρα. την γενικευμένη εφαρμογή του κανόνα του 10%. Και η δικαστική πορεία της υπόθεσης των Τεμπων δείχνει να έχει πολλά στοιχεία του.