Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Οι Έλληνες και η Ανωτερότητα






Κάποτε Ανωτερότητα θεωρούσαμε αυτήν του ανθρώπινου είδους απέναντι στα ζώα. Τα βάζαμε να σπαταλούν τη ζωή τους κάνοντας εργασίες που αλλιώς θα κάναμε εμείς. Ή τα τρώγαμε. Επειδή μπορούσαμε. Στο επόμενο βήμα κάποιοι άρχισαν να υποδουλώνουν ανθρώπους. Ήταν ένα βάρβαρο σύστημα όμως ακόμη τότε οι κατακτητές πήγαιναν τουλάχιστον πρώτοι στις μαχες. Οι νικητές ηταν οι πιο γενναίοι, δυνατοί, έξυπνοι και ικανοί. Αντιπροσώπευαν δηλαδή ακόμη καποιες πραγματικές αξίες και  ανώτερες ικανότητες μας σαν ειδος. 

Πεντακόσια ολόκληρα χρόνια πολεμούσαν μεταξυ τους οι Ελληνες για την Ανωτερότητα. Δεν ενωνονταν κι έφτιαχναν Πολεις-Κράτη για έναν μόνο λόγο. Να μην μοιράζονται οι άρχοντες τους τιποτα απο την Ανωτερότητα τους με κανένα στα λίγα χιλόμετρα που κάλυπταν τα κτήματα τους. Επίσης δεν χρειαζόταν να πανε στην Αφρική για τους δούλους τους. Πήγαιναν στη διπλανή πόλη έσφαζαν όσους μπορούσαν, κι έπαιρναν σκλάβους και πόρνες τους υπόλοιπους. Που μιλούσαν μάλιστα και την γλώσσα τους.Αυτό που εως σήμερα ξέρουμε σαν λίκνο του πολιτισμού, ήταν μια σκληρά αποκτημένη Ανωτερότητα βασισμένη στην υποδούλωση δια της βίας. Δεν ήταν θέμα φυλής, χρώματος, αντιληψεων ή καταγωγής. Ο ικανότερος απολαμβάνει ο κατώτερος υπηρετεί. Οποιος έχανε στον πόλεμο ήταν κατώτερος.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, ενωσε όλη την Ελλάδα κατακτώντας τις Πόλεις-Κράτη. Πέραν λίγων μαχών η κατάκτηση έγινε ειρηνικά κάνοντας για πρώτη φορά όλους τους Ελληνες "Ελλάδα". Ο Αλέξανδρος διατήρησε την υπάρχουσα οργάνωση των πόλεων κρατών και έδωσε στους τοπικούς ηγεμόνες  προνόμια και χρήματα για να διατηρούν την ταξη όσο εκείνος θα εκστράτευε στη Ασία. Τότε για  πρώτη φορά οι αρετές παρήκμασαν.  

'Ηταν ο πιο εύκολος τρόπος αρχηγίας και ευημερίας που είχε εφευρεθεί ποτέ. Μετά τα ζωα και τους δούλους, τωρα οι Ελληνες ηγεμόνες είχαν στην υπηρεσια τους ακόμη και τον Μέγα Αλέξανδρο. Τερμα οι αγωνίες επιδόσεων αρετών και αξίας, αν θα έκτιζαν Παρθενώνες ή θα νικούσαν σε Θερμοπύλες ή Μαραθώνες. Πολεμούσε ο αυτοκράτορας στα πέρατα της οικουμένης επαιρνε το πλούτο απο όλα τα κράτη που κατακτούσε για να τον μοιράσει ύστερα στους ντόπιους άρχοντες για να διατηρούν την τάξη. Που ούτε καν αυτό έκαναν με την ανδρεία τους και τις ικανότητες τους, αφού την τάξη την διατηρουσαν με το φόβο του στρατου του Αλέξαδνρου.

Όμως κάποια στιγμή δυστυχώς ο Αλέξανδρος πέθανε. Για να συνεχίσουν να ευημερούν έτσι, τεμπέλικα και άχρηστα και έξυπνα, οι Ελληνες ηγεμόνες έπρεπε να συμφωνήσουν ωστε να δεχθούν στην θέση του ξένους κατακτητές. Αλλιώς θα έπρεπε να μαλώνουν παλι μεταξύ τους για την αρχηγία και να φτιαχνουν έργα και να επιδεικνύουν αποτελέσματα για να την αξίζουν.

Βρέθηκε λοιπόν η πρόταση που ικανοποιούσε όλους. Η αντίσταση στον κάθε επίδοξο κατακτητή κόστιζε λεφτά στους προεστούς και ζωές στους πολίτες.  Αντίθετα, αν διευκόλυναν τον κατακτητή, εκείνος θα ήταν φιλικός και ήπιος με το λαό και θα έδινε λεφτά στους ηγεμόνες. Τελος ήταν προφανές πως άμα λίγοι μόνο ηγεμόνες αποφάσιζαν να αντισταθούν ή  να επαναστατήσουν, θα έχαναν τα λεφτά τους και ο λαός τους θα καταστρεφόταν μάταια. Αφού όντας λίγοι ο κατακτητης θα τους συνέτριβε.

Μια στο καρφί και μια στο πεταλο οι κατακτητές  διάδέχονταν ο ένας τον άλλον στον Ελληνικό χώρο για 2000 ολόκληρα χρόνια. Για να διατηρείται αυτή η κατάσταση έπρεπε φυσικά να μην υπάρχουν άξιοι Ελληνες. Ούτε πολεμιστές, ούτε φιλόσοφοι, ούτε αστυνομικοί ούτε καλλιτέχνες ούτε επιστήμονες ούτε τίποτα.  Όλοι αυτοί εκαναν ένα έθνος δυνατό και ένα δυνατο έθνος επαναστατούσε. Και μετά ποιος θα είχε ανάγκη τους μεσάζοντες στον κατακτητή;

Οι ηγεμόνες λοιπον πλαισίωσαν σύντομα την αυλή τους με όλους τους άχρηστους της Ελλάδας που έγιναν στ ξαφνικά πολύτιμοι. Αφού με αυτούς στα διάφορα πόστα σίγουρα η Ελλάδα δεν θα ελευθερωνόταν ποτέ. Ετσι μετα τους ηγεμόνες της χαλασε και ο λαός. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, και μάλιστα απο την ίδια τη φυλή που κάποτε είχε δώσει στον κόσμο τα φωτα της αρετής και του πολιτισμού, περασε παγκοσμίως το μύνημα ότι "η Αξία, δεν άξιζε". Αφού όλος ο κόσμος και πρώτοι οι ίδιοι οι Ελληνμες παραδειγματιζονταν απο την άρχουσα τάξη τους που όσο λιγότερο άξιζε τόσο περισσότερο πλούτιζε. Τόσο πολύ που ένας απόγονος των παλαι ποτέ ηγεμόνων, ο παππούς μου, πριν αναγκαστεί να φύγει απο τη Σμύρνη το 1922, ελεγε ότι τα κτήματα του εκεί ήθελε 3 μέρες να τα γυρίσει. Με το άλογο. 

Κάποια στιγμή βρέθηκαν αρκετοί άξιοι Ελληνες γενναίοι και φιλότιμοι πολεμιστές και αρκετοί πλούσιοι που χρηματοδότησαν τον αγώνα, και με την επανάσταση του 1821 η Ελλαδα ελευθερώθηκε. Τότε όμως οι παλαι ποτέ μεσάζοντες με συνεργασία όλων των αποβρασμάτων που έως τότε ειχαν μαζέψει γύρω τους κατάφεραν να εξοντώσουν, να φυλακίσουν και να σκοτωσουν όλους τους οπλαρχηγούς της επανάστασης μαζί και όσους αστους την είχαν χρηματοδοτήσει ! Και υστερα, επειδή το  έθνος ήταν πλέον ελεύθερο, με επεμβαση των μεγάλων δυνάμεων μάλιστα, και κατακτητής δεν διαφαινόταν πουθενά στον ορίζοντα οι Ελληνες ηγεμόνες ανακαλυψαν το απόμενο σκαλοπάτι ... Ανωτερότητας. Την υποδουλωση δια του Χρεους!

Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση δανειο 2 εκ. απο τα πρωτα μετα την επανάσταση εφτασε 600,000 στα ταμεία του κρατους. Αιτιολογουμενο ότι είχαν αφαιρεθεί προμήθειες, εξοδα, τόκοι κλπ! Το πλήρωσε φυσικά ο Ελληνικός λαός ολοκληρο. Οπως και όλα τα επόμενα. Η εκάστοτε κυβέρνηση έπαιρνε την μερίδα του λεοντος  όμως και οι αλλοι βουλευτές καλά βολευονταν με τα βουλευτικά προνόμια που τους ξεχώριζαν απο όλους τους άλλους Ελληνες που πλήρωναν τα δάνεια. Οπότε οποια κυβέρνηση και ανμ βγτήκε ποτέ δεν εβαλε στην φυλακή την προηγούμενη. Κάτι που θα ήταν ένα πραγματικο παράδειγμα Ανωτερότητας. Ετσι φυσικά η μία χρεοκοπία διαδεχόταν την άλλη. Και έπειτα ο ένας πιστωτής τον άλλον όπως κάποτε διαδέχονταν οι κατακτητές ο ένας τον άλλον.

Στη πραγματικότητα τότε, με τα πρώτα μεγάλα κρατικά δάνεια, ήταν που δημιουργήθηκε  η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Οι σημερινοί κατακτητές είναι τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά φάντς. Επαρχίες τους είναι ελευθερα υποτιθέμενα κράτη που όμως είναι δεσμευμένα στο Χρέος.  Ακόμη και τεράστιες πανίσχυρες οικονομίες όπως των ΗΠΑ είναι υπόδουλες στο Χρεος.

Ενίοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας οι μεγάλοι κατακτητές έδιναν κάποια ώθηση στον πολιτισμό. Κι εκεί υποχωρούσε καπως η βαρβαρότητα και η κτηνωδία και κέρδιζε λίγο έδαφος η ανθρωπότητα και  ανθρώπινη ανωτερότητα. Με τα έργα που έκαναν, και την ανδρεία που επιδείκνυαν, τις αρετές και την αξία, για τη δόξα που ήθελαν. Τωρα κι αυτοί θέλουν μονο λεφτά. Ο μεγαλοπιστωτης πατάει ενα κουμπί, οι προδοτες στην εκάστοτε κυβέρνηση του πιστωνουν προκαταβολικά τους τόκους και ενας στρατος απο όλα τα αχρηστα κατακάθια της γης, αναλαμβανουν να πείσουν τους χρήσιμους να τα φτιαξουν και να τα πληρώσουν όλα. Με το καλο, δηλαδη εξαπατημένοι με τις όποιες προεκλογικές απάτες, ή με το αγριο, παραβιαζοντας δηλαδη καθε νομιμοτητα και συνταγμα, νομοθετώντας υπερ του καθε εγκλήματος, μέσα απο τις κυβερνήσεις πλεον.

Ετσι μετά  απο τους τους παλιούς αρχηγούς, που καποτε αξιζαν περισσότερο απο όλους,  χάλασαν και οι κατακτητές. Μιμουμενοι όλοι το εξυπνο ελληνικο συστημα. Την ανωτερότητα χωρίς κανένα κόπο, προσπάθεια, οραμα η αξία αλλά αντίθετα δια της προδοσίας όλων αυτών. 

Κι εκει με το παράδειγμα της ίδιας της φυλης που καποτε ειχε δωσει το παράδειγμα της ανωτερότητας στον κοσμο ολοκληρο εξαφανίστηκε και η ίδια  η ανθρώπινη Ανωτερότητα. Την οποία επιδεικνύουν σαν τέτοια καθημερινα πλεον σε κάθε άκρη της γής οι πιο επιτυχημενοι πολίτες, των δυτικων κυρίως κρατων, οι διαχρονικοί Εφιάλτες της ανθρωπότητας  δίνοντας το χειρότερο παράδειγμα προς κάθε κατεύθυνση. Γλεντώντας απο το πρωί εως το βράδυ με τα λεφτα των αλλων, και εις βάρος ολων, παράγοντας οι ιδιοι αυτό που κατα τη γνώμη τους ειναι η πεμπτουσία της ικανότητας του ανθρωπινου μυαλού. Μόνο ψέματα.