Ζούμε σε μια
μοναδική καμπή στην ιστορία της Ανθρωπότητας που είναι πολύ κρίσιμο να την δουν
όλοι. Το τέλος της ανθρώπινης αναγκαστικής εργασίας. Σε λιγότερο από 5 χρόνια
από σήμερα οι εργοδότες δεν θα είναι αναγκασμένοι πια να αναγκάζουν
συνανθρώπους τους για σχεδόν οποιαδήποτε εργασία. Αφού τα ρομπότ με ΑΙ -και
ειδικά με AGI- θα κάνουν σχεδόν
τα πάντα γρηγορότερα, καλύτερα, 24/7, ακούραστα και κοστίζοντας πολύ λιγότερο.
Πόσοι εργοδότες
θα αντισταθούν σ' αυτόν τον πειρασμό; Ελάχιστοι έως κανείς. Άρα μιλάμε για αντικατάσταση από ρομπότ ενός
τεράστιου αριθμού ανθρώπων που σήμερα βιοπορίζονται με την εργασία. Τη Μεγάλη
Αντικατάσταση. Την οποία για να λέμε την
αλήθεια θέλουν και όλοι οι εργαζόμενοι. Αφού κανείς δεν θέλει να δουλεύει όταν
μπορεί να έχει τα ίδια αγαθά, με τις μηχανές να δουλεύουν αντί γι' αυτόν.
Πλούσιοι και φτωχοί λοιπόν συμφωνούμε με ενθουσιασμό για τη Μεγάλη Αντικατάσταση. Αφού, πέραν των ανέσεων μας, η εργασία των μηχανών θα καταστήσει αμέσως περιττούς και όλους τους μεταξύ μας πολέμους μαζί με την θεσμοθετημένη κοινωνική αδικία, που είχαν πάντα στόχο τη μαζική εκμετάλλευση.
Είναι λοιπόν ένα όνειρο χιλιετηρίδων που, στις μέρες μας, σ'αυτή τη γενιά των νέων μας, γίνεται πραγματικότητα. Πώς θα ζήσουν όμως μετά όλοι αυτοί οι άνθρωποι χωρίς η εργασία να τους δίνει αυτόματα μια κοινωνική θέση, ρόλο και δικαίωμα στη καλή ζωή με τα κοινωνικά αγαθά; Εκεί το μεγαλύτερο μας όνειρο ίσως γίνει η μεγαλύτερη απειλή που είχαμε ποτέ σαν είδος.
Γιατί η Μεγάλη Αντικατάσταση μπορεί να γίνει μόνο με δυο τρόπους. Με τον ειρηνικό όλοι θα συνεννοηθούμε σε μια νέα κοινωνική συμφωνία μοιράσματος, όσων θα φτιάχνουν πλέον τα ρομπότ, με τρόπο αρκετά ικανοποιητικό για όλους. Τι θα είναι όμως "αρκετό" για τον κάθε ένα πριν αρχίσουν όλοι ένα μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα για τα περισσότερα; Αυτό είναι που πρέπει να πετύχουμε ο κάθε ένας από τη θέση του να δεχτεί ότι κάποια αγαθά είναι αρκετά για εκείνον/η. Ώστε τα αγαθά που θα παράγουν οι μηχανές πλέον, να φτάνουν για την ειρήνη όλων. Αν δεν θέλουμε να οδηγηθούμε αναγκαστικά στον δεύτερο τρόπο.
Γιατί όσο και αν εξαφανίσαμε την αναγκαστική εργασία δεν θα γίνει ποτέ ειρήνη αν 8 δις άνθρωποι, που τους συντηρεί ακόμη και το καλύτερο κοινωνικό σύστημα, προσπαθούν, ο κάθε ένας μόνος του, να αρπάξουν όσα δεν μπορεί να τους δώσει το σύστημα. Αυτό είναι το παλιό κοινωνικό σύστημα που δεν ήταν ποτέ ειρηνικό. Όμως μέχρι σήμερα λέγαμε ότι έφταιγε η αναγκαστική εργασία. Τώρα αν δεν πετύχει η συνεννόηση θα φταίμε μόνον εμείς.
Ο δεύτερος τρόπος λοιπόν είναι το "αλλιώς τι;" για να βάλουμε αρκετό νερό στο κρασί μας ώστε να πετύχει ο πρώτος. Είναι ο Μαζικός Αποπληθυσμός όσων δεν θα έχουν πλέον δουλειά, το γνωστό στα κοινωνικά μέσα #Depopulation. Που δεν θα γίνει μόνον αν αποτύχει η συζήτηση αλλά και αυτόματα, αν δεν γίνει ποτέ αυτή η συζήτηση. Αφού τότε, όσο τα ρομπότ θα κάνουν ολοένα περισσότερες δουλειές, όσοι ανθρωποι τις χάνουν απλά θα πεθαίνουν. Εκτός και αν για να ζήσουν αρχίσουν να κλέβουν και να σκοτώνουν κάποιους άλλους. Τότε οι νεκροί θα είναι απλά περισσότεροι.
Οι εξουσίες
σήμερα παγκοσμίως γνωρίζουν καλά ότι η Μεγάλη Αντικατάσταση είναι αναπόφευκτη. Υπάρχει
όμως έντονος προβληματισμός πώς θα λεχθεί αυτό στις μάζες, ώστε να αρχίσει η
συζήτηση για την πιθανή λύση. Αν κάτι τέτοιο θα φέρει την Μεγάλη Συνεννόηση, ή
αντίθετα μια μαζική ολότελα ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη.
Το σίγουρο είναι ότι, αν δεν αρχίσουμε
αυτή τη συζήτηση, ποτέ δεν θα ξέρουμε. Αν μπορουσαμε κάτι καλύτερο. Αφού μόνο
αν την κάνουμε τελικά, και φροντίσει ο κάθε ένας μας τα "αρκετά" του ώστε να πετύχει, τότε μονον θα
ανατείλει για πρώτη φορά, πραγματικά, η εποχή της Ανθρωπότητας. Ενα σύνολο δηλαδή ζώντων πλασμάτων, με πραγματικές
ανθρώπινες αξίες και συμπεριφορά, που θα ευημερούν και θα αποδίδουν ολοένα πιο ευημερούσες
κοινωνίες. Αντίθετα, στη δεύτερη περιπτωση, πρέπει να καταλάβουμε ότι η
Ανθρωπότητα θα χαθεί για πάντα, μαζι με όσους ήταν οποτεδήποτε άνθρωποι. Γιατι αυτοι δεν θα έχουν σκοτωσει κάποιους άλλους για να ζήσουν. Θα έχουν μείνει λοιπόν απο το είδος μας μόνον αυτοί που θα έχουν
δολοφονήσει όλους τους άλλους.