Ο κ. Παπανδρέου λέει διαρκώς ότι αυξάνει την αξιοπιστία της χώρας. Αυτό ειναι ενα τραγικο λάθος. Αυτό που αυξάνει όντως ο κ. Παπανδρέου είναι την δική του αξιοπιστία απέναντι σε όσους του δίνουν εντολές απο το εξωτερικό. Τις οποίες όμως, όσο τηρεί και υπακούει τυφλά, η αξιοπιστία της χώρας στην πραγματικότητα πέφτει κι άλλο.
Αφού ποιός επενδυτής θέλει να επενδύσει σε ενα χωράφι όπου όλα δείχνουν πως συντομότατα θα γίνει πεδίο βολής; Ακόμη και τζάμπα να του το δώσεις, δεν το θέλει. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν "χωράφια" στην Τουρκία, ή την Κύπρο, ακριβώς δίπλα μας όπως και σε τόσες άλλες χώρες πολύ λιγότερο επισφαλή.
Στην Τουρκία π.χ. το μεγάλο πρόβλημα ήταν το στρατιωτικο καθεστώς. Ομως είναι μικρότερο και πολύ λιγότερο επισφαλές απο το πρόβλημα της Ελλάδας που είναι το καθολικό σχεδόν οργανωμένο οικονομικό έγκλημα. Ατομα των οποίων τα συμφέροντα άν οποιαδηποτε κυβέρνηση διαταράξει θα μετατρέψουν αμέσως την Ελλάδα σε πεδίο βολής. Στο μεταξύ, ο πιεζόμενος λαός, θα κάνει επίσης την Ελλάδα πεδίο βολής αυτοί όχι οργανωμένα, αλλά όπως γίνεται πάντα σ'αυτές τις περιπτώσεις, απο απελπισία.
Αν λοιπόν θέλει, ο κ. Παπανδρέου, να κάνει αυτόν τον τόπο, οποτεδήποτε, αξιόπιστο και στους επενδυτές, θα πρέπει να ξεκινήσει αυτή τη μάχη. Να γίνει το πεδίο βολής που όλοι οι επενδυτές φοβούνται, να κερδίσουν κάποιοι, οι τίμιοι ή οι άτιμοι, και έτσι οι επενδυτές να ξέρουν πάνω σε ποιούς θα στηρίξουν την επένδυσή τους.
Μια απο τις δυο συγκρούσεις, οι επενδυτές την περιμένουν οπωσδήποτε. Με το οργανωμένο έγκλημα ή με το λαό. Ομως , μιλώντας επενδυτικά, μια σύγκρουση με το λαό, θα δημιουργήσει αστάθεια στον υπο επένδυση χώρο, για πολυ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, απο ότι η σύγκρουση με το οργανωμένο έγκλημα που όσο σκληρή και άν είναι θα είναι εκ των πραγμάτων σύντομη.
Γιατί οι εγκληματίες είναι πάντα πολύ εκτεθειμένοι. Ή θα καταφέρουν με διάφορους εκβιασμούς, φονικά, ή δωροδοκίες, να κρατήσουν τις επιχερήσεις τους καλυμένες ή θα αναγκαστούν να φύγουν. Και μετα που θα φύγουν, και οι άλλοι εκγληματίες θα ξέρουν, ότι η Ελλάδα δεν έιναι πρόσφορο έδαφος για τέτοιες δουλειές, και απλά δε θα έρθουν. Πράγμα που σημαίνει μακροχρόνιες ευνοικές συνθήκες ανάπτυξης των όποιων επενδύσεων.
Η αδικία όμως πρός το λαό, ακόμη και άν μια κυβέρνηση την πνίξει στο αίμα, δεν θα φύγει.Ακόμη και άν υποδουλωθεί τελείως, ο λαός, και φαινομενικά δείχνει πλήρως ελεγχόμενος, όσο και οι Γερμανοί στο τρίγο Ραιχ, όλοι οι επενδυτές ξέρουν, όπως το έχει δείξει και η ιστορία πολλάκις ότι θα είναι σαν ένα καζάνι που διαρκώς θα βράζει. Μέσα στο οποίο κανένας επενδυτής δεν θα θέλει να ρίξει τους κόπους και τα χρήματα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου