Οργανωμένο Εγκλημα

Η ψυχολογία ενός κοινού εγκληματία είναι να ζεί για το παρόν. Δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον όχι μόνο των άλλων αλλά ούτε και το δικό του. Γι'αυτό θα σκοτώσει, θα κλέψει, θα εξαπατήσει και θα εκπορνευτεί προδίδοντας τα πάντα εκτός απο το χρήμα, επειδή ακριβώς αδιαφορεί για ολα τα άλλα. Επίσης, σημαντικό αυτό, αδιαφορεί και για τη ζωή του επίσης, αν είναι να την κάνει χωρίς πολλά χρήματα.

Ομως και έτσι πάλι δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αν δηλαδή τα χρήματα είχαν κι αυτά μια οποιαδήποτε δεδομένη χρήση για τον κοινό εγκληματία. Αν δηλαδή είχε οποιονδήποτε σκοπό στη ζωή του. Αν ήθελε λεφτά για να κάνει ευτυχισμένη οικογένεια ας πούμε, θα σκεφτόταν πώς διάολο θα ήταν ποτέ ευτυχισμένα τα παιδιά του σε έναν κατεστραμένο κόσμο; Κι εκεί θα σκεφτόταν κι άλλα πράγματα εκτός απο το πόσα χρήματα θα του αποφέρει μια εγκληματική δραστηριότητα.

Δυστυχώς το έγκλημα έγινε παγκόσμιο. Αν κάποτε ο καυγάς ήταν να κάνουνε πουτάνες τις επαρχιώτισες ή τις Ρουμάνες, οι Αθηναίοι νταβατζήδες, ώστε να τις έχουνε πιο φθηνά στις υπηρεσίες τους, τώρα γίνονται πλέον πουτάνες ολόκληρες πόλεις, ολόκληροι λαοί. Θα γίνουν όλοι πουτάνες, ναρκωμανείς, ρουφιάνοι, βαποράκια, προθυμοι μικροεγκληματίες, στην διάθεση των μεγαλοεγκληματιών.

Και όλο αυτό ακόμη πιο δυστυχώς, δεν γίνεται για τα λεφτά. Γιατί τότε θα σταματούσε καπου, και μάλιστα σύντομα. Οι παγκόσμιοι εγκληματίες που χορεύουν αυτή τη στιγμή ολόκληρο τον πλανήτη, σε όλη αυτή τη στημένη τρέλα, έχουν απο πάρα πολλά χρόνια ικανοποιήσει όλα τους τα πάθη που τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν.

Τώρα ότι κάνουν το κάνουν μόνο γιατί θέλουν να καταστρέψουν. Εναν κόσμο που ποτέ δεν τους αγάπησε. Και ποτέ δεν θα τους αγαπήσει βέβαια έτσι αφού οι πράξεις τους δεν οφελούν κανέναν, ακόμη και οι ίδιοι ζούν μέσα στην δυστυχία και την οργή.

Το παγκόσμιο πρόβλημα είναι ψυχαναλυτικό όχι οικονομικό.  Είναι απίστευτο πόσοι απο τους ανθρώπους της εξουσίας αν έκαναν ενα απλό ψυχολογικό τέστ θα βρίσκονταν σχεδόν ταυτόσημοι με το ψυχολογικό προφίλ του κοινου εγκληματία. Αδιαφορία για τα κοινά, αδιαφορία για τον πλησίον, αδιαφορία για το μέλλον, ενδιαφέρον μόνο για το άμμεσο παρόν και το χρήμα.