Καλύτερα από το τίποτα

Από όσα αποσπάσματα παρουσιάζει το άρθρο, στο βιβλίο της η κ. Αγγελοπούλου ("Γιάννα" εκδόσεις Λιβάνη) εκθέτει τις κατασκευαστικές εταιρίες, την γνωστή συντεχνία των μηχανικών και την άλλη ακόμη πιο γνωστή των πολιτικών, για το σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων. Παρουσιάζοντας ότι αν δεν ήταν εκείνη να "κάμπτει" τον οργανωμένο εκβιασμό από αυτά τα κυκλώματα μπορεί να μην είχαν γίνει ούτε οι αναθέσεις των έργων των αγώνων. Χειρισμός που όπως αποκαλύπτει η κ. Αγγελοπούλου κόστισε στον ελληνικό λαό πολλαπλάσια δις για το κόστος των αγώνων σε σύγκριση με άλλα κράτη που τους διοργάνωσαν. 

Φαίνεται σαν να τίθεται ένα ερώτημα προς τους αναγνώστες και κατ' επέκταση προς όλους τους έλληνες πολίτες: Ήταν ήρωας η κ. Αγγελοπούλου που κατάφερε να "πείσει", προφανώς από όσα αναφέρει στο βιβλίο της, με το αζημίωτο, τους διεφθαρμένους να συνεργαστούν, με μια αντίληψη ότι μόνον έτσι θα γίνονταν τα έργα; Ότι αλλιώς δεν θα είχαμε αναλάβει ποτέ την Ολυμπιάδα; Ή αντίθετα ήταν ευθύνη της οργανωτικής επιτροπής, ειδικά με αφορμή ένα μείζον εθνικό θέμα όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, να διακόψει σε κορυφαίο επίπεδο αυτή τη παγιωμένη διαδικασία ανάθεσης έργων στη χώρα μας; Που αυτή ευθύνεται για όλη τη γενικότερη κατάσταση της χώρας; 

Αφού αν το ελληνικό κράτος πληρώνει κάθε μεγάλο έργο και κάθε του υποδομή 5-10 φορές όσο θα κόστιζαν τα ίδια σε άλλα κράτη είναι φυσικό να καταλήγει το αποτυχημένο φτωχό κράτος που είναι σήμερα. Που δεν θα πλουτίσει όσο και αν φορολογεί η κάθε κυβέρνηση την μεσαία και χαμηλή τάξη, επιχειρώντας να βγάλει από τη μύγα μπριζόλες, όταν τα γουρούνια έχουν καταφάει όλη τη φάρμα… 

Εκθέτοντας την διαφθορά ΤΟΤΕ, αντί για τώρα με το βιβλίο της, η κ. Αγγελοπούλου μπορεί να ρίσκαρε ακόμη και την ματαίωση των αγώνων λόγω μη επαρκών προσφορών. Διαβάζοντας το σήμερα οι έλληνες πολίτες τι θα προτιμούσαν από τα δύο; Και βέβαια αν τους είχε εκθέσει τότε η κ. Αγγελοπούλου θα είχε αντιμετωπίσει πολύ ισχυρότερες αντιδράσεις απ’ ότι τώρα με το βιβλίο της που μάλλον δεν θα δεχτεί καμία. Αφου τα χρήματα έχουν πετάξει 

Γιατί δε το έκανε μόνον η ίδία το ξέρει. Όπως και γιατί έγραψε το βιβλίο της τώρα. Μια φορά εμείς ως πολίτες έχουμε τουλάχιστον μια μαρτυρία εκ των έσω πως λειτουργούν – αν μπορεί να ειπωθεί οτι λειτουργούν - οι υποδομές και τα έργα στην χώρα μας. Εξηγώντας μας μάλλον απόλυτα γιατί όλα είναι σήμερα έτσι. 

Για να πλουτίσουν 10-20 κατασκευαστικές εταιρίες και μια χούφτα πολιτικοί με τους στενούς φίλους τους και τα κομματικά τους στελέχη η Ελλάδα είναι ένα μηδέν. Και θα είναι πάντα ένα μηδέν όσο εξακολουθεί να λειτουργεί με τέτοια σχέση κόστους-έργων. Καλύτερη από το τίποτα η καταγγελία της κ. Αγγελοπούλου όμως το να γίνονται αυτές οι καταγγελίες μονίμως κατόπιν εορτής και μετά που τα λεφτά έχουν πετάξει μήπως είναι κι αυτό μέρος του όλου προβλήματος; Που ύστερα, για να βρεθούν τα υπέρογκα κόστη, που κανένα κράτος δεν θα μπορούσε να πληρώσει, γίνεται ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, με τον αναπόφευκτο πλέον ληστρικό δανεισμό …