Διαπραγματευτική ισχύς

Είναι λογικό σε κοινωνίες που η επιβίωση εξαρτάται από το χρήμα ο κάθε πολίτης να είναι διατεθειμένος να κάνει οτιδήποτε για να το αποκτήσει. Για να ζήσει.

Αν μπορείς όμως να πας σε ένα χωράφι, να πάρεις τις πέτρες τα κλαδιά και το χώμα και να φτιάξεις ένα σπιτάκι θα μείνεις το πολύ ένα μήνα άστεγος μέχρι να το τελειώσεις. Αν μπορούσες να καλλιεργήσεις σε λίγο χώρο θα είχες επίσης σύντομα όσα τρόφιμα σου χρειάζονται για να ζήσεις. Αν είχες και μια ανεμογεννήτρια και 2-3 φωτοβολταικά ποιος σε πιάνει! Θα είχες και φως και θέρμανση και ζεστο νεράκι να πλένεσαι και το ψυγείο σου και την κουζινίτσα σου μπορεί ακόμη και Ιντερνετ και όλα τα καλά από εκεί. Ταινίες και ραδιόφωνο, τέχνες  και ον λαιν σπουδές, συζητήσεις διαδικτυακές φιλίες, μια κάποια κοινωνικοποίηση.

Εντάξει δεν τα τα είχες όλα ρε άνθρωπε όμως θα μπορούσε άραγε τότε εύκολα ο κάθε Σαμαράς να σε βάλει στο λούκι; Να χαλάσεις κι εσύ λίγο ακόμη την πιάτσα (και την ανθρωπότητα ολόκληρη) για κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη βρωμοδουλειά που θα σου πληρώσει να κάνεις; Όταν την ίδια στιγμή σου έχει διαλύσει τόσο πολύ την κοινωνία που δεν θα βρεις καμία τιμια και άξια δουλειά που να σε πληρώνουν για να την κάνεις. Ώστε να ζήσεις κι εσυ.

Αφού απαγορεύεται να πας στο τυχαίο χωράφι κι ας στέκεται εκεί στη μέση του πουθενά.  Απαγορεύεται να παρεις αυτό το πορτοκάλι από το δέντρο, θα σε τουφεκίσουν. Πρέπει να δουλέψεις σε μια κωλοεδουλειά με 500 ευρώγια έναν ολοκληρο μήνα, 8 ώρες τη μέρα, να πληρώσεις το ενοικιο στο κωλοδιαμερισμα που καποιος καθίκης πρόλαβε να αγοράσει η το κληρονομησε απο άλλους καθίκηδες, να πληρώσεις φορους και χίλια άχρηστα κερατιάτικα και αμα περισσέψουν τοτε χρήματα παίρνεις και το πορτοκάλι. Μέσω Κωλοπετινιτσας.

Γιατί σε κάποιον ανήκει, όλα τα χωράφια σε κάποιους ανήκουν, άσχετα αν ουδέποτε πρόκειται να τα σπείρουν ή να τα φροντίσουν. Ούτε η βασίλισσα της Αγγλίας θα το κάνει κι ας της ανήκει θεωρητικά η μισή Αγγλία. Δεν έχει σημασία. Αυτή δεν τα έχει για να βόσκει πρόβατα, να τα καλλιεργεί η να τα φροντίζει. Τα έχει μόνο … για να μην τα έχεις εσύ.

Για να μην μπορείς να πας εσύ εκεί και σε λίγους μήνες μέσα να μη μπορεί πια να σε χρησιμοποιήσει κανείς για τις βρωμοδουλειές του. Για να χαλάσει την πιάτσα και ολόκληρη την ανθρωπότητα, αυτή τη φορά με σένα…

Η ευλογία της γης. Πότε θα καταλάβουν επιτέλους οι άνθρωποι ότι εκεί βρίσκεται η πραγματική διαπραγματευτική ισχύς; Ότι μια ζωή χρειάζονται, όχι χρήματα. Ώστε να αρχίσουν, ή τουλάχιστον να υποστηρίξουν, την επανάσταση που θα τους την δώσει αυτή τη ζωή. Για όλα αυτά που πρέπει και όχι όλα όσα δεν πρέπει.

Tώρα το λένε Δημοσιονομική Προσαρμογή

Σε ένα κόσμο όπου η ύψιστη "ικανότητα" του ανθρώπινου νου θεωρείται η απάτη και κατ' επέκταση να κατασκευάζει ψέματα να υποκρίνεται και να υπεκφεύγει, καθώς αυτό κάνει κάθε ληστεία ευκολότερη, δεν καταλαβαίνω ΠΩΣ ΔΙΑΟΛΟ ορισμένοι ακόμη περιμένουν πως η Μέρκελ θα τα έλεγε όπως ο Χίτλερ το 1940:

"Θέλω να καταλάβω τις μεσογειακές χώρες και κυρίως την Ελλάδα, να πάρω όλη τους τη γη και τον πλούτο, να εξοντώσω τους Έλληνες, για να δώσω αυτό το μικρό κομμάτι Παράδεισου επί της; γης στους ανώτερους Αρειους γερμανούς συμπολίτες μου"

Σήμερα η Μερκελ όλο αυτό το λέει "ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ" μια ακατανόητη όσο και αδιευκρίνιστη έκφραση που όμως δεν σημαίνει πόλεμο. Γιατί δεν το λέει κατάκτηση, ή εισβολή ας πούμε, ούτε υποταγή. Αυτό είναι το σημαντικό σε κάθε απάτη σαμποτάζ ή ληστεία. Το γαρνίρισμα, το πλασάρισμα η παραλλαγή το καμουφλάζ. Για χάρη της δημοσιονομικής προσαρμογής λοιπόν όλοι οι μεσογειακοί λαοί - και ειδικά η Ελλάδα- πρέπει να δώσουν τα πάντα ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ώστε να ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ . Είναι για το "καλό της Ευρώπης" !

Μα και το 1940 ότι ωφελούσε τους Γερμανούς ήταν για το καλό της Ευρώπης αφού όλη η Ευρώπη ήταν γερμανική. Και ο Χίτλερ αν είχε βρει ένα κόλπο να του τα δίνουνε όλοι μόνοι τους θα εισέβαλε ποτέ να τα πάρει με τα στρατεύματα του; Κι αν σήμερα τα στρατεύματα της Μερκελ, με συμμάχους της μάλιστα κι άλλους που κι αυτούς μπορεί να τους θεωρούμε φίλους, συμμάχους, ή εταίρους μας, με τα δικά τους στρατεύματα, είναι όλων τα στρατεύματα ΛΕΦΤΑ που δίνουν, δανείζουν ή αποσύρουν ανάλογα το τι βομβαρδίζουν κάθε φορά, δεν ειναι πόλεμος γιατί δεν φαίνεται;

Συστημική βαλλιστική

Όταν ένα βλήμα καρφωθεί στο σώμα κάποιου η βαλλιστική επιστήμη αναλαμβάνει. Βρίσκει την γωνία εισόδου, την ταχύτητα εισόδου, το μέγεθος του βλήματος, τον τύπο όπλου από το οποίο εκτοξεύτηκε, από όλα αυτά το σημείο από όπου εκτοξεύτηκε μέχρι και, από τις ραβδώσεις, το συγκεκριμένο όπλο από το οποίο εκτοξεύτηκε.

Όταν ένας αστυνομικός (το  βλήμα) τραβολογάει έναν πολίτη που δεν έχει κάνει απολύτως κανένα έγκλημα, έξω από το σπίτι του, για να του το κατάσχει μια τράπεζα (ο κατέχων το όπλο) ύστερα από την στοχεύσει από το όπλο (χρηματονομική διαδικασία) ποια επιστήμη μπορεί να υποδείξει τον εγκληματία, που βρίσκεται, το όπλο του και το έγκλημα;

Η συστημική βαλλιστική, αν υπήρχε και υπάρξει.

Βλέπετε γι’αυτό ο αστυνομικός, παρά που δεν έχει ποσοστά λαμβάνειν στο σπίτι του ταλαίπωρου που θα του το αρπάξει η τράπεζα, παίζει το ρόλο του βλήματος. Στην συστημική βαλλιστική βλέπετε, όπως και στην γνωστή βαλλιστική, αν είσαι το βλήμα δεν μπορείς να είσαι ο στόχος. Αν δηλαδή δεν κάνει «τη δουλειά του» το όργανο (το βλήμα) τότε πολύ απλά θα χάσει τη δουλειά του και όπως θα ξεμείνει κι αυτό από λεφτά κάποια άλλα όργανα (βλήματα) θα πετάξουν αυτόν έξω από το σπίτι του όταν θα έχει γίνει εκείνος ο στόχος.

Το ενδιαφέρον κατ’ αρχήν είναι ότι σε μια σύγκρουση και το βλήμα και ο στόχος καταστρέφονται όταν το όπλο μένει άθικτο κάπου πολύ μακριά από τη σύγκρουση. Πως μπορούμε λοιπόν με τη περήφημη συστημική βαλλιστική να βρούμε τους ενοχους; Με μια απλή φράση:

Το έκανα για τα λεφτά.

Ειστε το βλήμα; Σας απειλει μια ανώτερη δύναμη, οργάνωση, μαφία ή αληταράδες, ότι αν δεν παίξετε το ρολο που θελουν θα σας κόψουν τα λεφτά με οποιονδήποτε τρόπο; Πείτε το. Μην λέτε ότα πέφτετε πανω στους στοχους σας ότι τους χτυπήσατε γιατι ετσι ήταν τοσωστό ή ότι τους άξιζε. Γιατί ήταν τεμπέληδες χαραμοφάηδες που γλεντούσαν με δανικά άχρηστοι, γιατί ήταν μαύροι, κίτρινοι, μεταναστες, χριστιανοί, μουσουλμάνοι ή πούστηδες. Πείτε τη αλήθεια: Το κάνατε για τα λεφτά. Δεν είναι κακό. Για τα λεφτά οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τα πάντα.

Γιατί έτσι βρίσκεται η διαδρομή του βλήματος, το όπλο που το εκτόξευσε , ένας τραπεζικός λογαριασμός, και  εν τέλει από τα ίχνη  ποιος το χρησιμοποίησε. Το βλήμα λέει ότι για τα λεφτά πέταξε τον άνθρωπο έξω, με το κωλόχαρτο που ο εφοριακός επίσης μόνο για τα λεφτά υπέγραψε, με βάσει το νόμο που ο δικαστής μόνο για τα λεφτά νομιμοποίησε και ο βουλευτής μόνο για τα λεφτά ψήφισε μετά που ο πρωθυπουργός του για ακόμη περισσότερα λεφτά τον πρότεινε.

Και έτσι, δείχνοντας ο κάθε ένας από πού πληρώθηκε βρίσκεται η διαδρομή του χρήματος και φτάνουμε τελικά στα όπλα, που δεν είναι παρά τεράστιοι τραπεζικοί λογαριασμοί, που μπορεί να τα χειρίζονται κάποιοι που να σας φαίνονται τόσο στηλάτοι και ντελικάτοι με τις βερμούδες τους και το λαπτοπ τους σε μια παραλία της Καραϊβικής και αυτοί να είναι οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες που, χειρότερα και από κανονικούς τρομοκράτες που με ένα κινητό θα πυροδοτούσαν κάποια πυρηνική κεφαλή σε υπόγειο της Νέας Υόρκης, αυτοι μπορούν πατώντας ένα πλήκτρο, πυροδοτώντας το δικό τους όπλο, να σκοτώσουν πολλά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Στερώντας τους τη δυνατοτητα επιβίωσης. Τις δουλειές τους, τα λεφτά τους, πετώντας τους από τα σπίτια τους …

Η συστημική βαλλιστική δεν υπάρχει ακόμη όμως είδατε πόσο σημαντικό είναι για την επιβίωση όλων μας να υπάρξει. Αν θέλετε λοιπόν κάποια στιγμή να βρούμε αυτά τα απείρως επικίνδυνα όπλα, μαζί και όσους τα χρησιμοποιούν εναντίον εκατομμυρίων πολιτών, αρχίστε από κάτι τόσο απλό και φυσικό: Λέγοντας ότι δεν το κάνω επειδή μ΄αρέσει, το κάνω για τα λεφτά. Δείχνοντας έτσι όλη τη διαδρομή του χρήματος μέχρι τους διεστραμμένους με τα τους τεράστιους τραπεζικούς λογαριασμούς-όπλα που απειλούν πλέον ολόκληρο τον πλανήτη.

Φονικό όπλο

Αν δείτε στο δρόμο κάποιον να περιφέρεται με ένα Μ16 (φημισμένο οπλοπολυβόλο) θα τον θεωρήσετε επικίνδυνο. Αν δείτε κάποιον άλλο να κραδαίνει ένα περίστροφο μέσα σε μια τράπεζα θα σκεφτείτε σίγουρα ότι πρόκειται για ληστεία. Διαβάζοντας ότι οι ΗΠΑ εισέβαλαν σε πόσα κράτη για να εξουδετερώσουν πυρηνικά ή χημικά όπλα νοιώθετε ικανοποίηση και ασφάλεια, άσχετο αν αυτά τα όπλα ουδέποτε βρέθηκαν. Δεν έχει σημασία, είναι προφανές ότι οι εχθροί τα έκρυψαν αφού τα όπλα είναι για κακό. Αν τα έχουν στην κατοχή τους κακοί άνθρωποι. 

 Εδω είναι μια λεξη κλειδί. Πως καθορίζεται πόσο "καλοί" ή "κακοί" είναι αυτοί που κατέχουν το χρήμα; Και ανάλογα ο κίνδυνος που διατρεχει η ανθρωπότητα ίσως ολόκληρη απο αυτούς;

Ακούγεται οξύμωρο μόνο και σαν ιδέα. Δεν έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε το χρήμα φονικό όπλο. Το αντίθετο, το θεωρούμε αυτόματα ένδειξη κύρους, εξυπνάδας, ευγενειας, ανωτερότητας και κοινωνικής αξιοπιστίας. Στην πραγματικότητα όμως το χρήμα είναι το πλέον φονικό όπλο. Διότι μπορεί να χρησιμοποιήσει για τη καταστροφή όλα τα άλλα όπλα μαζί και μάλιστα χωρίς να φαίνεται.

Ας δούμε σε ένα μικρό παράδειγμα πως αυτό λειτουργεί.

Σε όλους μας αρέσουν τα αυγά. Γενιές επί γενεών μεγαλώσαμε τρώγοντας αυγά και πίνοντας φρέσκο γάλα. Ξαφνικά κατά το ’80 ποινικοποιήθηκε η χοληστερίνη. Απαγορεύτηκαν τα αυγά που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα και φτιάχτηκαν ένα σωρό προϊόντα που έγιναν light ύστερα από πολύ βαριά χημικομηχανική επεξεργασία. Προϊόντα πολύ πιο αμφίβολων συνεπειών στην υγεία από τα λιπαρά των τροφίμων όπως αποκαλύπτει σήμερα η επιστημονική κοινότητα. Μετά που ο κόσμος κατανάλωσε μετά  μανίας τα βλαβερά light προϊόντα για 35 ολόκληρα χρόνια.

Πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν πρόωρα από αυτή την 35ετή κατανάλωση; Ίσως πολλοί περισσότεροι από όσους σκότωσε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος  ολόκληρος. Όμως θα πεθάνουν αργά, κάπου που δεν θα τους βλέπουμε, ο καθένας μόνος του, από υποτιθέμενα άγνωστες αιτίες που θα θεωρηθούν «φυσικά αίτια». Θα τους έχει σκοτώσει όλους ένα pay roll. Αυτό που πλήρωσε όλη την σειρά των εμπλεκομένων, ώστε να δημιουργηθεί και να εδραιωθεί ο μύθος του «καλού» light προϊόντος. Κι αυτό είναι μόνο ένα από τα πολλά παραδείγματα της φονικής αποτελεσματικότητας αυτού του όπλου. 

Μια σφαίρα τώρα, ξέρουμε πως αν εκτοξευτεί από ένα όπλο, θα πάει ευθεία με μια απίστευτη ταχύτητα και θα καρφωθεί σε ότι βρεθεί μπροστά της δημιουργώντας μεγάλη ζημιά. Όλα αυτά θα γίνουν μόλις κάποιος τραβήξει την σκανδάλη. Το ξέρουμε όμως και το θεωρούμε επικίνδυνο γιατί το όπλο φαίνεται! Ακόμη και κατόπιν του πυροβολισμού η βαλλιστική επιστήμη μπορεί να αποκαλύψει την ταυτότητα του. Πόσο μάλλον η βόμβα στην Χιροσίμα που κανείς δεν μπορεί να πει ότι όλοι εκείνοι οι άνθρωποι έγιναν στάχτη από φυσικά αίτια.

Το pay roll  όμως, στα ελληνικά «χρηματικό όπλο», δεν φαίνεται. Είναι ένας τραπεζικός απόρρητος λογαριασμός κάπου. Η σκανδάλη του μπορεί να είναι ένα λαπτοπ που χειρίζεται κάποιος με το μαγιό του σε μια ηλιόλουστη παραλία. Παριστάνοντας τον απόλυτα  ευυπόληπτο εύπορο τουρίστα. Όταν μπορεί κάλλιστα να είναι  ένας παγκόσμιος τρομοκράτης.

Μόλις πατήσει το enter, αυτός ο τρομοκράτης, το «χρηματικό βλήμα» θα ακολουθήσει την ίδια διαδρομή. Θα πείσει κατ’ αρχήν όσους από αυτούς που αποφασίζουν εξαγοράζονται, και θα πληρώσει νταήδες στη συνέχεια για να εκφοβίσουν όσους δεν εξαγοράζονται. Τέλος θα πληρώσει κάποιους για να πείσουν το κοινό ότι είναι καλό να σκοτωθούν μερικά εκατομμύρια άνθρωποι αρκει για 35 ολόκληρα χρόνια να καταναλώνουν light προϊόντα. Το ίδιο για κάθε άλλο δολοφονικό προϊόν, επιλογή ή συνήθεια. Από τι θα αγοράσουμε έως ποιον θα ψηφίσουμε ή θα πρέπει κι εμείς να σκοτώσουμε. Στον επόμενο εμπορικό, πολιτικό, ή κανονικό πόλεμο κάποιων άλλων για τα δικά τους μόνο συμφέροντα. Τα συμφέροντα αυτών που κατέχουν το φονικό όπλο.

Το σημαντικό εδώ είναι να καταλάβουμε ότι ένα τόσο ευρύ κοινωνικό αποτέλεσμα είναι δυνατόν να προκληθεί από ελάχιστους ή και έναν μόνο άνθρωπο. Με τον ίδίο τρόπο που αν ένας τρομοκράτης τοποθετούσε στο υπόγειο του Υπουργείου Οικονομικών μια πυρηνική κεφαλή μόνος του θα αρκούσε για να το πυροδοτήσει. Κάνοντας σκόνη μαζί με το Υπουργείο και μερικά εκατομμύρια άλλα κτήρια, μαζί με τους κατοίκους τους.

Ένας εξαπολύει το «χρηματικό όπλο» και μπορεί να το κάνει χωρίς να το καταλάβει κανείς. Οι πρώτοι που εξαγοράζονται από το pay roll ίσως γνωρίζουν κάτι από το σχέδιο του που δεν είναι και απαραίτητο. Γιατί είναι επιλεγμένοι για την ανηθικότητα τους και είναι τόσο μεγάλη η αμοιβή τους που αντίστοιχη είναι και η αδιαφορία τους. Οσο μειώνονται οι αμοιβές μειώνονται και οι ευθύνες οπότε αντίστοιχα και οι ερωτήσεις.Μέχρι τους τελευταίους του όποιου καταστροφικού σχεδίου που μπορεί να είναι χιλιάδες υπάλληλοι, ο κάθε ένας σε τόσο αμελητέα μικρό ρόλο στο όλο σχέδιο που κανείς τους δεν ρωτάει ή αναρωτιέται για τίποτα.
 
Ενώ είναι αυτοί  που τελικα χρησιμοποιούν τα κανονικά όπλα για να κτυπήσουν τον τελικό στόχο, αστυνομικοί, στρατιώτες κλπ εκβιάζοντας το καταστροφικό αποτέλεσμα, είναι δηλαδή τα βλήματα τα θραύσματα ή τα μορια απλά του ωστικού κύματος, οι χιλιάδες αυτοί άνθρωποι πολλές φορές δεν φαίνεται καν να πληρώνονται από ένα «χρηματικό όπλο» για να δημιουργήσουν μια τεράστια καταστροφή, αλλά σαν απλά να παίρνουν ένα μισθό από κάποια υπηρεσία ή εταιρεία για να κάνουν "την δουλειά τους". 

Για  να πειστούν μάλιστα όλοι αυτοί ότι η δουλειά πού κάνουν είναι το σωστό, δεν αρκείται, το χρηματικό όπλο, στην προπαγάνδα που πληρώνει. Φροντίζει να σκεφτούν επίσης πως αν δεν την κάνουν θα απολυθούν. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Οπότε τα παιδιά τους θα πεινάσουν και όλη τους η οικογένεια ίσως πεθάνει, κι αυτό σίγουρα δεν είναι καθόλου σωστό.

Κάπως έτσι, με το ωστικό κύμα κάποιου "χρηματικού όπλου", που κάποιος πυροδότησε κάπου, εξηγείται πως διάολο χιλιάδες απλοί και πρώην φιλήσυχοι Γερμανοί πολίτες, κατέληξαν στο καθε Αουσβιτς να κάνουν μικρά παιδάκια σαπούνι, θεωρώντας το απόλυτα σωστό. Γιατί κανείς δεν θα τους πλήρωνε για να κάνουν κατι αλλο, πιο δημιουργικό ή χρήσιμο. Αυτό είναι ενα ακόμη χαρακτηριστικό του "χρηματικού όπλου". Όλοι πάνε για τα λεφτά αδιαφορώντας λιγότερο ή περισσότερο αν ο στόχος αυτού που εκτόξευσε το «χρηματικό βλήμα» είναι δίκαιος, άδικος, πόσα θα καταστρεψει ή πόσους θα σκοτώσει στη διαδρομή του. Τους ενδιαφέρει μόνο να μην είναι οι ίδιοι ο στόχος, να μη σκοτώσει τους ίδιους. Δεν μπορείς να είσαι ο στόχος όταν είσαι το βλημα. Ενδιαφέρον είναι ότι κατα τη σύγκρουση και ο στόχος και τα βλήματα καταστρέφονται. Οταν το όπλο μένει άθικτο.

Αν λοιπόν η ιδέα ότι παρανοϊκοί τρομοκράτες κατέχουν  πυρηνικό οπλοστάσιο είναι τρομακτική, ότι ένας τρελός κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης κραδαίνοντας ένα Μ16, πόσο πιο τρομακτική είναι η ιδέα ότι σημαντικές πληροφορίες που διαβάζουμε, μπορεί να είναι επίτηδες διαμορφωμένες από κάποιο pay roll έτσι ώστε να σκοτώσουν χιλιάδες ή και εκατομμύρια; Μαζί με εσάς. Από φυσικά αίτια.

Τώρα δεν φαίνεται και τόσο ανώδυνο σωστά; Ούτε εξ η ορισμού επιτομή της ευγένειας, του εκλεπτισμένου γούστου της αξιοπρέπειας και της ανωτερότητας. Κάποιος που περνάει μπροστά μας ντυμένος με ένα πανάκριβο κουστούμι Αρμάνι. Κάποια με μια τσάντα Ερμές. Δεν έλειψαν τα κανονικά ρούχα ούτε ντύνουν λιγότερο. Ούτε τα κανονικά αυτοκίνητα, ούτε τα κανονικα σπίτια, και τι να πεί κανείς για την υποτιθεμενη αναγκαιότητα πανάκριβων κοσμημάτων και άλλων παρόμοιων αντικειμένων. 

Με όλα αυτά οι κατοχοι τους επιδεικνύουν τα χρηματικά τους όπλα. Για  να εκφοβίσουν το περιβάλλον τους και να κερδίσουν έτσι βίαια τον σεβασμό. Αλλιώς φυσικα θα κερδιζαν τεράστιο σεβασμό αγάπη και αφοσίωση ίσως κι απο εκατομμύρια ανθρώπους με την αποδεδειγμένη φιλανθρωπία τους με τα ίδια ακριβώς δις που αποτελούν το φονικό τους όπλο. Όσο για πόση ακριβώς ζημιά μπορούν να κάνουν ας δουμε πόσο κοστίζει σήμερα η εξαγορά ή ο εκφοβισμός αντίστοιχα, σε διάφορες περιπτώσεις. Ώστε να πειστούν τελικά όλοι πως και το πιο άθλιο κοινωνικό αποτέλεσμα πολύ σωστά συμβαίνει.

Ένας παράνομος αλλά χειροδύναμος μετανάστης μπορεί να δείρει όποιον αφύλακτο του πείτε για 200  ευρώ. Πόσοι επιστήμονες παγκοσμίως φυλάσσονται; Κανείς. Όλα τα σημαντικά προϊόντα που καταναλώνουμε έχουν τις υπόγραφές κάπόιας «επιστημονικής καταλληλότητας». Ένας απελπισμένος άστεγος μπορεί να σκοτώσει όποιον αφύλακτο του πείτε για 1000 ευρώ. Ένας άνεργος κομπιουτεράς θα αναμεταδώσει δεκάδες σελίδες προπαγάνδας προς χιλιάδες αποδέκτες μόλις για 800-1000 ευρώ το μήνα. Σε περίπτωση που κάποιοι εκφοβίζονται με νόμιμα μέσα, παμπολλοι δικηγόροι  θα προδώσουν καθε αρχή της δικαιοσύνης για μερικές χιλιάδες ευρώ. Ενας κορυφαίος δικαστικός ή συνταγματολόγος  για μερικες δεκαδες χιλιάδες ευρώ θα υπογράψει νόμους εντελώς παράνομους για απόλυτα νόμιμους και συνταγματικούς ή θα αθωωσει μεγάλους εγκληματίες αν όλα τα προηγούμενα δεν ευοδώσουν. Ο πρώην πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Σώκρατες πόσο  κόστισε άραγε στο πρότζετ της φτωχοποίησης, δια των μνημονίων, ολόκληρης της χώρας του; Μερικά εκ. ευρω; Οι συνένοχοι υπουργοί του και τα ΜΜΕ που τους κάλυψαν όλοι μαζί μερικά ακόμη εκ. ευρώ; Δεν είναι πολλά αν σκεφτεί κανείς ότι ένα δις ευρώ είναι 1000 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ. Και ο Μπιλ Γκειτς μόνος του έχει 79 δις περιουσία, που τα αυξάνει μάλιστα κατά 5-10 δις κάθε χρόνο. 

Δεν είπε κανείς ότι ο Μπιλ Γκειτς είναι ένας οικονομικός Μπιν Λάντεν. Η αλήθεια δυστυχως είναι ότι δεν ξέρουμε τι κάνουν με τα λεφτά τους όχι μόνον ο Μπιλ Γκειτς αλλά 4,500 περίπου αλλοι δισεκατομμυριούχοι που υπολογίζεται οτι υπάρχουν σήμερα σε όλο το κόσμο. Ενώ εχουμε κατασκευάσει περίπλοκα συστήματα που να ανιχνεύουν την ραδιενέργεια και να βρίσκουν μια πυρηνική βόμβα ακόμη και απο το διάστημα, δεν έχουμε κατασκευάσει το παραμικρό σύστημα, κοινωνικό θεσμό ή εργαλείο που να ελέγχει και να εγγυάται έστω στοιχειωδώς οτι ο κάθε  Μπιλ Γκειτς θα χρησιμοποιήσει το χρηματικό του όπλο  μόνο για το καλό της ανθρωπότητας.

Λύση φυσικα στην τεράστια αυτή απειλή που αποτελούν για την ανθρωπότητα τα χρηματικά όπλα δεν θα μπορούσε να είναι να τα πάρουμε απο όσους τα κατέχουν. Διότι το χρήμα είναι επίσης υπεύθυνο γα κάθε τι όμορφο και χρήσιμο που έχει δημιουργηθεί στον κόσμο μας, παντα με κάποιο θετικό pay roll. Αλλωστε είναι ένα θέμα ποιοι θα τα έπαιρναν αυτά τα όπλα, δηλαδή τα δις, και πώς θα τα χρησιμοποιούσαν στη συνέχεια. Στην περίπτωση του Μουμάρ Κανταφι ας πούμε, οπου μπλοκαρίστηκαν οι καταθεσεις του, πολλών δις παγκοσμίως, αν κρίνει κανείς εκ των αποτελεσματων στην σημερινή Λιιβύη δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Κανταφι χρησιμοποιούσε το χρηματικό του όπλο ενάντια στα συμφέροντα είτε της πλειοψηφίας των Λίβυων πολιτών του είτε της ανθρωπότητας.

Αυτό που είναι βεβαιο ειναι ότι σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης πάει κατά διαόλου και η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να έχει και πολλούς υπερασπίστές απο όσους κατέχουν αυτή τη στιγμή τα χρηματικά όπλα. Η γενικευμένη καταστροφή μάλιστα εμφανίζεται τόσο πολύ σαν «φυσικά αίτια», που όλες οι ταινίες με το τέλος του κόσμου γίνονται μπλοκμπαστερ. Αυτά είναι κύρια χαρακτηριστικά δράσης του «χρηματικού όπλου».  Μαζικές τεραστίου μεγέθους κοινωνικές καταστροφές με φαινομενικά ανύπαρκτα αίτια. Πώς θα σας φαινόταν ο κόσμος με 4,500 πιθανούς Μπιν Λάντεν; Με αποδεδειγμένο πυρηνικό οπλοστάσιο; 

Σε έναν τέτοιο κόσμο ζούμε, εν δυνάμει καταδικασμένο, κάπου όμως φταίμε και εμείς. Διότι ενώ για τα κανονικά όπλα, η παγκόσμια κοινότητα κάνει ολόκληρους πολέμους για να τα ελέγξει, και να τα περιορίσει, τα «χρηματικά όπλα» όχι μόνο επιτρέπουμε να τα έχουν όλοι, αδιάφορο πως τα απέκτησαν,  θεωρούμε εξ ορισμού αξιοσέβαστο οποιονδήποτε πολίτη τα επιδεικνύει. Όταν προφανώς ουδείς χρειάζεται μερικά δις για να ζήσει. Χωρίς να απάιτούμε απο κανέναν αποδείξεις ότι τα χρησιμοποιεί για το καλό της ανθρωπότητας. Δίνοντας τους έτσι την δυνατότητα όχι μόνον να κατέχουν αυτά τα φονικότατα όπλα αλλά και να τα χρησιμοποιούν ανά πάσα στιγμή, χρηματοδοτώντας χιλιάδες στα pay roll τους για το κακό της ανθρωπότητας ...

Καλύτερα από το τίποτα

Από όσα αποσπάσματα παρουσιάζει το άρθρο, στο βιβλίο της η κ. Αγγελοπούλου ("Γιάννα" εκδόσεις Λιβάνη) εκθέτει τις κατασκευαστικές εταιρίες, την γνωστή συντεχνία των μηχανικών και την άλλη ακόμη πιο γνωστή των πολιτικών, για το σκάνδαλο των Ολυμπιακών Αγώνων. Παρουσιάζοντας ότι αν δεν ήταν εκείνη να "κάμπτει" τον οργανωμένο εκβιασμό από αυτά τα κυκλώματα μπορεί να μην είχαν γίνει ούτε οι αναθέσεις των έργων των αγώνων. Χειρισμός που όπως αποκαλύπτει η κ. Αγγελοπούλου κόστισε στον ελληνικό λαό πολλαπλάσια δις για το κόστος των αγώνων σε σύγκριση με άλλα κράτη που τους διοργάνωσαν. 

Φαίνεται σαν να τίθεται ένα ερώτημα προς τους αναγνώστες και κατ' επέκταση προς όλους τους έλληνες πολίτες: Ήταν ήρωας η κ. Αγγελοπούλου που κατάφερε να "πείσει", προφανώς από όσα αναφέρει στο βιβλίο της, με το αζημίωτο, τους διεφθαρμένους να συνεργαστούν, με μια αντίληψη ότι μόνον έτσι θα γίνονταν τα έργα; Ότι αλλιώς δεν θα είχαμε αναλάβει ποτέ την Ολυμπιάδα; Ή αντίθετα ήταν ευθύνη της οργανωτικής επιτροπής, ειδικά με αφορμή ένα μείζον εθνικό θέμα όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, να διακόψει σε κορυφαίο επίπεδο αυτή τη παγιωμένη διαδικασία ανάθεσης έργων στη χώρα μας; Που αυτή ευθύνεται για όλη τη γενικότερη κατάσταση της χώρας; 

Αφού αν το ελληνικό κράτος πληρώνει κάθε μεγάλο έργο και κάθε του υποδομή 5-10 φορές όσο θα κόστιζαν τα ίδια σε άλλα κράτη είναι φυσικό να καταλήγει το αποτυχημένο φτωχό κράτος που είναι σήμερα. Που δεν θα πλουτίσει όσο και αν φορολογεί η κάθε κυβέρνηση την μεσαία και χαμηλή τάξη, επιχειρώντας να βγάλει από τη μύγα μπριζόλες, όταν τα γουρούνια έχουν καταφάει όλη τη φάρμα… 

Εκθέτοντας την διαφθορά ΤΟΤΕ, αντί για τώρα με το βιβλίο της, η κ. Αγγελοπούλου μπορεί να ρίσκαρε ακόμη και την ματαίωση των αγώνων λόγω μη επαρκών προσφορών. Διαβάζοντας το σήμερα οι έλληνες πολίτες τι θα προτιμούσαν από τα δύο; Και βέβαια αν τους είχε εκθέσει τότε η κ. Αγγελοπούλου θα είχε αντιμετωπίσει πολύ ισχυρότερες αντιδράσεις απ’ ότι τώρα με το βιβλίο της που μάλλον δεν θα δεχτεί καμία. Αφου τα χρήματα έχουν πετάξει 

Γιατί δε το έκανε μόνον η ίδία το ξέρει. Όπως και γιατί έγραψε το βιβλίο της τώρα. Μια φορά εμείς ως πολίτες έχουμε τουλάχιστον μια μαρτυρία εκ των έσω πως λειτουργούν – αν μπορεί να ειπωθεί οτι λειτουργούν - οι υποδομές και τα έργα στην χώρα μας. Εξηγώντας μας μάλλον απόλυτα γιατί όλα είναι σήμερα έτσι. 

Για να πλουτίσουν 10-20 κατασκευαστικές εταιρίες και μια χούφτα πολιτικοί με τους στενούς φίλους τους και τα κομματικά τους στελέχη η Ελλάδα είναι ένα μηδέν. Και θα είναι πάντα ένα μηδέν όσο εξακολουθεί να λειτουργεί με τέτοια σχέση κόστους-έργων. Καλύτερη από το τίποτα η καταγγελία της κ. Αγγελοπούλου όμως το να γίνονται αυτές οι καταγγελίες μονίμως κατόπιν εορτής και μετά που τα λεφτά έχουν πετάξει μήπως είναι κι αυτό μέρος του όλου προβλήματος; Που ύστερα, για να βρεθούν τα υπέρογκα κόστη, που κανένα κράτος δεν θα μπορούσε να πληρώσει, γίνεται ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα, με τον αναπόφευκτο πλέον ληστρικό δανεισμό …

Οι Έλληνες και η Ανωτερότητα

Κάποτε Ανωτερότητα θεωρούσαμε αυτήν του ανθρώπινου είδους απέναντι στα ζώα. Τα βάζαμε να σπαταλούν τη ζωή τους κάνοντας εργασίες που αλλιώς θα κάναμε εμείς. Ή τα τρώγαμε. Επειδή μπορούσαμε. Στο επόμενο βήμα κάποιοι άρχισαν να υποδουλώνουν ανθρώπους. Ήταν ένα βάρβαρο σύστημα όμως ακόμη τότε οι κατακτητές πήγαιναν τουλάχιστον πρώτοι στις μαχες. Οι νικητές ηταν οι πιο γενναίοι, δυνατοί, έξυπνοι και ικανοί. Αντιπροσώπευαν δηλαδή ακόμη καποιες πραγματικές αξίες και  ανώτερες ικανότητες μας σαν ειδος. 

Πεντακόσια ολόκληρα χρόνια πολεμούσαν μεταξυ τους οι Ελληνες για την Ανωτερότητα. Δεν ενωνονταν κι έφτιαχναν Πολεις-Κράτη για έναν μόνο λόγο. Να μην μοιράζονται οι άρχοντες τους τιποτα απο την Ανωτερότητα τους με κανένα στα λίγα χιλόμετρα που κάλυπταν τα κτήματα τους. Επίσης δεν χρειαζόταν να πανε στην Αφρική για τους δούλους τους. Πήγαιναν στη διπλανή πόλη έσφαζαν όσους μπορούσαν, κι έπαιρναν σκλάβους και πόρνες τους υπόλοιπους. Που μιλούσαν μάλιστα και την γλώσσα τους.Αυτό που εως σήμερα ξέρουμε σαν λίκνο του πολιτισμού, ήταν μια σκληρά αποκτημένη Ανωτερότητα βασισμένη στην υποδούλωση δια της βίας. Δεν ήταν θέμα φυλής, χρώματος, αντιληψεων ή καταγωγής. Ο ικανότερος απολαμβάνει ο κατώτερος υπηρετεί. Οποιος έχανε στον πόλεμο ήταν κατώτερος.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, ενωσε όλη την Ελλάδα κατακτώντας τις Πόλεις-Κράτη. Πέραν λίγων μαχών η κατάκτηση έγινε ειρηνικά κάνοντας για πρώτη φορά όλους τους Ελληνες "Ελλάδα". Ο Αλέξανδρος διατήρησε την υπάρχουσα οργάνωση των πόλεων κρατών και έδωσε στους τοπικούς ηγεμόνες  προνόμια και χρήματα για να διατηρούν την ταξη όσο εκείνος θα εκστράτευε στη Ασία. Τότε για  πρώτη φορά οι αρετές παρήκμασαν.  

'Ηταν ο πιο εύκολος τρόπος αρχηγίας και ευημερίας που είχε εφευρεθεί ποτέ. Μετά τα ζωα και τους δούλους, τωρα οι Ελληνες ηγεμόνες είχαν στην υπηρεσια τους ακόμη και τον Μέγα Αλέξανδρο. Τερμα οι αγωνίες επιδόσεων αρετών και αξίας, αν θα έκτιζαν Παρθενώνες ή θα νικούσαν σε Θερμοπύλες ή Μαραθώνες. Πολεμούσε ο αυτοκράτορας στα πέρατα της οικουμένης επαιρνε το πλούτο απο όλα τα κράτη που κατακτούσε για να τον μοιράσει ύστερα στους ντόπιους άρχοντες για να διατηρούν την τάξη. Που ούτε καν αυτό έκαναν με την ανδρεία τους και τις ικανότητες τους, αφού την τάξη την διατηρουσαν με το φόβο του στρατου του Αλέξαδνρου.

Όμως κάποια στιγμή δυστυχώς ο Αλέξανδρος πέθανε. Για να συνεχίσουν να ευημερούν έτσι, τεμπέλικα και άχρηστα και έξυπνα, οι Ελληνες ηγεμόνες έπρεπε να συμφωνήσουν ωστε να δεχθούν στην θέση του ξένους κατακτητές. Αλλιώς θα έπρεπε να μαλώνουν παλι μεταξύ τους για την αρχηγία και να φτιαχνουν έργα και να επιδεικνύουν αποτελέσματα για να την αξίζουν.

Βρέθηκε λοιπόν η πρόταση που ικανοποιούσε όλους. Η αντίσταση στον κάθε επίδοξο κατακτητή κόστιζε λεφτά στους προεστούς και ζωές στους πολίτες.  Αντίθετα, αν διευκόλυναν τον κατακτητή, εκείνος θα ήταν φιλικός και ήπιος με το λαό και θα έδινε λεφτά στους ηγεμόνες. Τελος ήταν προφανές πως άμα λίγοι μόνο ηγεμόνες αποφάσιζαν να αντισταθούν ή  να επαναστατήσουν, θα έχαναν τα λεφτά τους και ο λαός τους θα καταστρεφόταν μάταια. Αφού όντας λίγοι ο κατακτητης θα τους συνέτριβε.

Μια στο καρφί και μια στο πεταλο οι κατακτητές  διάδέχονταν ο ένας τον άλλον στον Ελληνικό χώρο για 2000 ολόκληρα χρόνια. Για να διατηρείται αυτή η κατάσταση έπρεπε φυσικά να μην υπάρχουν άξιοι Ελληνες. Ούτε πολεμιστές, ούτε φιλόσοφοι, ούτε αστυνομικοί ούτε καλλιτέχνες ούτε επιστήμονες ούτε τίποτα.  Όλοι αυτοί εκαναν ένα έθνος δυνατό και ένα δυνατο έθνος επαναστατούσε. Και μετά ποιος θα είχε ανάγκη τους μεσάζοντες στον κατακτητή;

Οι ηγεμόνες λοιπον πλαισίωσαν σύντομα την αυλή τους με όλους τους άχρηστους της Ελλάδας που έγιναν στ ξαφνικά πολύτιμοι. Αφού με αυτούς στα διάφορα πόστα σίγουρα η Ελλάδα δεν θα ελευθερωνόταν ποτέ. Ετσι μετα τους ηγεμόνες της χαλασε και ο λαός. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, και μάλιστα απο την ίδια τη φυλή που κάποτε είχε δώσει στον κόσμο τα φωτα της αρετής και του πολιτισμού, περασε παγκοσμίως το μύνημα ότι "η Αξία, δεν άξιζε". Αφού όλος ο κόσμος και πρώτοι οι ίδιοι οι Ελληνμες παραδειγματιζονταν απο την άρχουσα τάξη τους που όσο λιγότερο άξιζε τόσο περισσότερο πλούτιζε. Τόσο πολύ που ένας απόγονος των παλαι ποτέ ηγεμόνων, ο παππούς μου, πριν αναγκαστεί να φύγει απο τη Σμύρνη το 1922, ελεγε ότι τα κτήματα του εκεί ήθελε 3 μέρες να τα γυρίσει. Με το άλογο. 

Κάποια στιγμή βρέθηκαν αρκετοί άξιοι Ελληνες γενναίοι και φιλότιμοι πολεμιστές και αρκετοί πλούσιοι που χρηματοδότησαν τον αγώνα, και με την επανάσταση του 1821 η Ελλαδα ελευθερώθηκε. Τότε όμως οι παλαι ποτέ μεσάζοντες με συνεργασία όλων των αποβρασμάτων που έως τότε ειχαν μαζέψει γύρω τους κατάφεραν να εξοντώσουν, να φυλακίσουν και να σκοτωσουν όλους τους οπλαρχηγούς της επανάστασης μαζί και όσους αστους την είχαν χρηματοδοτήσει ! Και υστερα, επειδή το  έθνος ήταν πλέον ελεύθερο, με επεμβαση των μεγάλων δυνάμεων μάλιστα, και κατακτητής δεν διαφαινόταν πουθενά στον ορίζοντα οι Ελληνες ηγεμόνες ανακαλυψαν το απόμενο σκαλοπάτι ... Ανωτερότητας. Την υποδουλωση δια του Χρεους!

Σε μια χαρακτηριστική περίπτωση δανειο 2 εκ. απο τα πρωτα μετα την επανάσταση εφτασε 600,000 στα ταμεία του κρατους. Αιτιολογουμενο ότι είχαν αφαιρεθεί προμήθειες, εξοδα, τόκοι κλπ! Το πλήρωσε φυσικά ο Ελληνικός λαός ολοκληρο. Οπως και όλα τα επόμενα. Η εκάστοτε κυβέρνηση έπαιρνε την μερίδα του λεοντος  όμως και οι αλλοι βουλευτές καλά βολευονταν με τα βουλευτικά προνόμια που τους ξεχώριζαν απο όλους τους άλλους Ελληνες που πλήρωναν τα δάνεια. Οπότε οποια κυβέρνηση και ανμ βγτήκε ποτέ δεν εβαλε στην φυλακή την προηγούμενη. Κάτι που θα ήταν ένα πραγματικο παράδειγμα Ανωτερότητας. Ετσι φυσικά η μία χρεοκοπία διαδεχόταν την άλλη. Και έπειτα ο ένας πιστωτής τον άλλον όπως κάποτε διαδέχονταν οι κατακτητές ο ένας τον άλλον.

Στη πραγματικότητα τότε, με τα πρώτα μεγάλα κρατικά δάνεια, ήταν που δημιουργήθηκε  η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Οι σημερινοί κατακτητές είναι τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά φάντς. Επαρχίες τους είναι ελευθερα υποτιθέμενα κράτη που όμως είναι δεσμευμένα στο Χρέος.  Ακόμη και τεράστιες πανίσχυρες οικονομίες όπως των ΗΠΑ είναι υπόδουλες στο Χρεος.

Ενίοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας οι μεγάλοι κατακτητές έδιναν κάποια ώθηση στον πολιτισμό. Κι εκεί υποχωρούσε καπως η βαρβαρότητα και η κτηνωδία και κέρδιζε λίγο έδαφος η ανθρωπότητα και  ανθρώπινη ανωτερότητα. Με τα έργα που έκαναν, και την ανδρεία που επιδείκνυαν, τις αρετές και την αξία, για τη δόξα που ήθελαν. Τωρα κι αυτοί θέλουν μονο λεφτά. Ο μεγαλοπιστωτης πατάει ενα κουμπί, οι προδοτες στην εκάστοτε κυβέρνηση του πιστωνουν προκαταβολικά τους τόκους και ενας στρατος απο όλα τα αχρηστα κατακάθια της γης, αναλαμβανουν να πείσουν τους χρήσιμους να τα φτιαξουν και να τα πληρώσουν όλα. Με το καλο, δηλαδη εξαπατημένοι με τις όποιες προεκλογικές απάτες, ή με το αγριο, παραβιαζοντας δηλαδη καθε νομιμοτητα και συνταγμα, νομοθετώντας υπερ του καθε εγκλήματος, μέσα απο τις κυβερνήσεις πλεον.

Ετσι μετά  απο τους τους παλιούς αρχηγούς, που καποτε αξιζαν περισσότερο απο όλους,  χάλασαν και οι κατακτητές. Μιμουμενοι όλοι το εξυπνο ελληνικο συστημα. Την ανωτερότητα χωρίς κανένα κόπο, προσπάθεια, οραμα η αξία αλλά αντίθετα δια της προδοσίας όλων αυτών. 

Κι εκει με το παράδειγμα της ίδιας της φυλης που καποτε ειχε δωσει το παράδειγμα της ανωτερότητας στον κοσμο ολοκληρο εξαφανίστηκε και η ίδια  η ανθρώπινη Ανωτερότητα. Την οποία επιδεικνύουν σαν τέτοια καθημερινα πλεον σε κάθε άκρη της γής οι πιο επιτυχημενοι πολίτες, των δυτικων κυρίως κρατων, οι διαχρονικοί Εφιάλτες της ανθρωπότητας  δίνοντας το χειρότερο παράδειγμα προς κάθε κατεύθυνση. Γλεντώντας απο το πρωί εως το βράδυ με τα λεφτα των αλλων, και εις βάρος ολων, παράγοντας οι ιδιοι αυτό που κατα τη γνώμη τους ειναι η πεμπτουσία της ικανότητας του ανθρωπινου μυαλού. Μόνο ψέματα.

Η Αλήθεια στα χρόνια του Ιντερνετ

Διαβάζω στα φιλοκυβερνητικά - ή καθεστωτικά- διαδικτυακά σαιτ ότι το 2009 είχαμε 35 δις έλλειμα. Οπότε φέτος που έχουμε πλεόνασμα 1,5 δις, αυτόματα λέω "τι φοβερή επίδοση η κυβέρνηση να καταφέρει να κάνει τόσο επιτυχημένη την οικονομία που το ισοζύγιο πληρωμών να ανέβει 36,5 δις μέσα σε τέσσερα χρόνια". Φυσικά για τέτοιο φοβερό και καταπληκτικό θαύμα νισάφι και οι θυσίες και δεν πειράζει κι αν ο κόσμος τρώει απο τα σκουπίδια.

Την ίδια στιγμή σε άλλη άκρη του διαδικτύου διαβάζω, επίσης σε πολλές αναρτήσεις, ότι το 2009 είχαμε πλεόνασμα 4,5 δις, και τα περί ελλείματος ήταν μια απάτη ωστε να μπούμε στα μνημόνια με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες, μετά απο την καταλήστευση της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών απο την "συμμορία των μνημονίων".

Ανέκαθεν οι εξουσίες χρησιμοποιούσαν κάθε υπαρκτο μέσο για να επιρρεάζουν τον κόσμο προς όφελος της πολιτικής τους. Το ίδιο έκανε ανέκαθεν και η αντίσταση στην εξουσία. Το 1973 ο πειρατικός σταθμός του Πολυτεχνείου αναμετάδιδε κάτι που βέβαια δεν θα το μετέδιδε ποτέ η ΥΕΝΕΔ ούτε τότε ούτε ίσως ποτέ.

Εδω Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο, σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων!

Χωρίς αυτο το σήμα πόσο αλλιώς θα ήταν όλα εκείνες τις μέρες; Πόσο μάλλον αν, αντίθετα, υπήρχε μόνον η περιγραφή απο την ΥΕΝΕΔ ότι
 
"Στο Πολυτεχνειο αναρχικοι τεντυμπόηδες εισήλθαν για να καταλύσουν την έννομη τάξη και εμποδίζουν τους φιλότιμους φοιτητές να πραγματοποιήσουν τις σπουδές τους καταστρέφοντας τις αίθουσες που με τόσο κόπο και θυσίες έφτιαξε ο ελληνικός λαός. Η αστυνομία και ο στρατός θα πράξουν το καθήκον τους"

Στα χρόνια μας αυτή η δυσκολία δεν υπάρχει. Δεν χρειαζεται κάποια μεγάλη εφημερίδα όπως στο Γουωτεργκειτ, ενας τηλεοπτικός σταθμός όπως στην πτώση του Μακάρθυ, ούτε καν ενας πειρατικός σταθμός όπως του Πολυτεχνείου, για να πληροφορηθούμε την Αλήθεια. Θεωρητικά, οποιοσδήποτε μπορεί να μας την μεταφέρει κατευθείαν απο την πηγή στον υπολογιστή μας απο κάθε άκρη της γης σε κάθε άκρη της γής. Μέσω του Ιντερνετ.

Ερχεται λοιπόν η είδηση με την αληθινή πληροφορία στην οθόνη μας. Πώς ξέρουμε ότι είναι η αληθινή; Κάποτε, επειδή ακριβώς η πληροφορία ήταν δύσκολη, όταν αυτή έβγαινε τελικά στον αέρα, είχε πολλές πιθανότητες να είναι αληθινή. Ρεπόρτερ, εκδότες, συγγραφείς και απλοί άνθρωποι είχαν πολεμήσει και ρισκάρει  πάρα πολύ γι'αυτήν. Δεν αρκούσε να "ανέβει" κάποιος απο την ασφάλέια κάποιου απομακρυσμένου τερματικού υπολογιστή και να δημοσιεύσει ότι ήθελε, παρουσιάζοντας το σαν ντοκουμέντο. 

Είναι μια καινούργια κατάσταση. Το εμπόδιο δεν είναι πια το "που" και "αν" θα βρούμε την πληροφορία, αλλά η διάκριση της Αλήθειας μέσα σε εναν ωκεανό διαθέσιμης πληροφορίας. Που συχνότατα διαψεύδουν η μία την άλλη. Τι θα πιστέψουμε; Και το κυριότερο τι θα αναπαράγουμε με τη σειρά μας στο Ιντερνετ ωθόντας με τη σειρά μας άλλους να πιστέψουν ακόμη πιο εύκολα και να αναπαράγουν.  
Προφανώς διαφορετικό κοσμο φτιάχνει η Αλήθεια όταν αυτή είναι ότι οι αμερικανοί γκρέμισαν μόνοι τους τους Δίδυμους Πύργους τους, απο ότι αν το έκανε η Αλ Κάιντα. Πόσο μάλλον αν η Αλ Κάιντα δεν υπάρχει καν αλλά είναι παρακλάδι της CIA.  Το ίδιο ισχύει μεταξύ χιλιάδων άλλων σημαντικών διλημμάτων για το αν υπήρχε ή όχι έλλειμμα το 2009. 

Επειδή κάθε πληροφορία και υπερ και κατα θα την βρούμε σε παρα πολλές αναδημοσιεύσεις, το μόνο που μένει για να κάνει τη διαφορά για έναν καλύτερο κόσμο, είναι η ικανότητα να διακρίνουμε, μεταξύ σωστού και λάθους, με βάση όχι την παρεχόμενη πληροφορία πλέον, αλλά την κοινή λογική. Την οποία πρέπει να ακονίσουμε. 

Πάντα θα υπάρχουν κακοί άνθρωποι που θα ρίχνουν στο διαδίκτυο προπαγάνδα με σκοπό πείθοντας μας να την αναπαράγουμε, να την εδραιώσουν σαν "Αλήθεια".  Αν λοιπόν θέλουμε να αποτελέσουμε μέρος της λύσης και όχι μέρος του προβλήματος πρεπει:

1. Να εξετάζουμε κάθε φωτογραφία προσεκτικά γιατί κάλλιστα μπορεί να είναι μοντάζ και κάθε βίντεο με την πιθανότητα να είναι σκηνοθετημένο. Είναι και τα δυο αυτά πανεύκολα και απο τον πλέον αδαή με τα σημερινά τεχνολογικά μέσα.
2. Να τοποθετούμε την Αλήθεια στο τι είναι πιθανότερο να συμβαίνει και όχι τι θα μας άρεσε εμάς περισσότερο. Ας πούμε μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση είναι πολύ πιθανότερο να έχει μειώσει το πλεόνασμα της απο 4,5 σε 1,5 δις παρά αντίθετα να το έχει αυξήσει κατα 36,5 δις!
3. Να σκεφτόμαστε ότι και η πιο αξιόπιστη πηγή μπορεί να πληρώνεται για να αναπαράγει τα ψέματα που ίσως διαβάζουμε. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν τόσοι πάμπλουτοι δημοσιογράφοι σε πάμφτωχες χώρες.  
4. Να διαβάζουμε όσο μπορούμε χωρίς φανατισμούς, προκαταλήψεις και στερεότυπα. 
5. Να μην κρίνουμε απο τον αριθμό των like. Υπάρχουν μηχανές που καταχωρούν πολλά like ή και υπεύθυνοι σαιτ και φορουμ που κάνουν το ίδιο εν αγνοία μας.
6. Να μην περιμένουμε να βρούμε την αληθινή ειδηση στην κορυφή των αποτελεσμάτων των μηχανών αναζήτησης. Η κορυφαία κατάταξη μπορεί να αγοραστεί
7. Να είμαστε έτοιμοι ανα πάσα στιγμή να δεχτούμε ότι πέσαμε θύματα παραπληροφόρησης αναθεωρόντας τι πιστεύουμε και κατα συνέπεια τι αναπαράγουμε στο διαδίκτυο.

Με αυτές τις  ασκήσεις το Ιντερνετ θα είναι πράγματι ένα πανίσχυρο όπλο των λαων για ένα καλύτερο αύριο αντί για ένα μέσο που μπορεί πραγματικά να κάνει όλο τον κόσμο εναν τυφλό επαναστατικό όχλο για ένα ψέμα. Που θα το έχουν κατασκευάσει μια χούφτα επιτήδειοι που πληρώνουν μερικές εκατοντάδες άλλους επιτήδειους για να παρουσιάζουν μέσα  απο εκατομμύρια αναπαραγωγές δικές μας εν τελει, το κάθε ψέμα τους σαν αλήθεια.