Πολιτική ή οργανωμένο έγκλημα; Αριστερά ή δεξιά;

Πολιτική είναι η επιστήμη που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί κάθε διαθέσιμο πόρο για την ευημερία του συνόλου. Οργανωμένο έγκλημα είναι η προσπάθεια μιας μικρής ομάδας να ευημερήσει ληστεύοντας όλους τους διαθέσιμους πόρους.

Ο  ναζισμός ήταν το πιο οργανωμένο έγκλημα που έγινε ποτέ αφού σκόπευε να ληστέψει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όπως δείχνει η ταινία “Monuments men” οι ναζί ήταν τόσο άθλιοι κλέφτες που εκτός από τα λεφτά σκόπευαν να ληστέψουν ακόμη και την τέχνη ολόκληρης της ανθρωπότητας. Προφανώς επειδή όσοι δημιουργούν μόνον έγκλημα δεν μπορούν να δημιουργήσουν βέβαια τέχνη.

Η «Αριστερή πνοή» που περιμένει ολόκληρη η Ευρώπη ελπίζοντας στη  νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Γενάρη, δεν είναι ο κομουνισμός, όπου παραπέμπουν αυτόματα τα στερεότυπα μας, αλλά ίσως απλά το ξερίζωμα του ναζισμού.  Κι αυτό ίσως από μόνο του αρκεί. Διότι δύσκολα ένα κόμμα που αντιτίθεται στα μνημόνια, το εργαλείο ληστείας της κυρίας Μέρκελ, και όχι μόνο (γιατί αυτή την αντίθεση την υποδύθηκε και ο Σαμαράς προεκλογικά το 2012 προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές και να αρπάξει την εξουσία)  διεκδικεί ανοικτά και επίμονα τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, θα μπορούσε να είναι κι αυτό μια από τα ίδια.

Μια παρέα δηλαδή αχυράνθρωποι που παριστάνουν τους πολιτικους για να κρύβουν απο πίσω το οργανωμένο έγκλημα με εργαλεία τις υπηρεσίες κάθε κράτους! Αυτούς που εγκατέστησαν τότε οι ναζί, σε κάθε χώρα του Ευρωπαϊκού νότου και στη Γαλλία, προκειμένου να διοικούν και να απομυζούν τους πάντες. Που η κατοχή έκανε τόσο πλούσιους ώστε έκτοτε αυτοί, οι απόγονοι τους και ο κλειστός τους κύκλος να διατηρούνται σε νευραλγικά πόστα των χωρών αυτών. Πάντα ευγνώμονες στους ναζί ή, για όσους θα ήθελαν να αποστασιοποιηθούν, πάντα εξαρτώμενοι από αυτούς. Αφού οι ναζί ήξεραν καλά ποιοι είναι και μπορούν ακόμη και σήμερα να τους εκθέσουν ανά πάσα στιγμή.

Ο Χίτλερ είχε πει «αν θέλεις να πεις ένα ψέμα, κάντο μεγάλο, πες το πολλές φορές, και στο τέλος όλοι θα το πιστέψουν». Μήπως αυτό είναι η ΕΕ σήμερα; Η Ευρώπη είναι η πιο πλούσια σε πόρους και δυνατότητες ήπειρος της γης. Είναι απαράδεκτο οι πολίτες της να πεινούν, να πετιούνται στο δρόμο από τα σπίτια τους, να αυτοκτονούν από απόγνωση. Μόνο το αποτέλεσμα φωνάζει ότι κάπου χάνεται κατά μυστηριώδη τρόπο όλη η δύναμη της Ευρώπης.

Οι λύσεις που προτείνει  ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οικονομικά θαύματα. Είναι στοιχειώδεις οικονομικές κινήσεις που και ο πιο αδαής καταλαβαίνει πως θα φέρουν άμεσο αποτέλεσμα και ευημερία. Δεν είναι δυνατόν να αναμένεις κοινωνική ευημερία όταν θεσπίζεις κατώτατο μισθό τέτοιον που εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες παρά που εργάζονται δεν μπορούν να ζήσουν. Τότε γιατί να εργάζονται και δεν αρχίζουν όλοι μαζί να κλέβουν; Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις ευημερία ενός κράτους μέλους όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τραπεζα με μαέστρο τη Ντοιτσε Μπανκ του κάνει διαρκή πόλεμο ρευστότητας. Και αφού του κόψει τη ρευστότητα του δίνει ύστερα με το σταγονόμετρο λεφτά ΜΟΝΟΝ όσο εφαρμόζει μέτρα που θα διαλύσουν στα σίγουρα την οικονομία του.

Αυτό που ενθουσιάζει λοιπόν την Ευρώπη με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον που βγαίνει και δείχνει ανοικτά το πρόβλημα. Οτι δηλαδή ότι όσο δυνατή και πλούσια και αν είναι η Ευρώπη, δεν θα ευημερήσει ποτέ όταν στο τιμόνι της στέκονται άτομα που θέλουν να πάνε την πολιτική της σε άλλη κατεύθυνση. Να θρέφει πάντα και μόνον εκείνους. Το παράσιτο του ναζισμού…

Με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει ένα πρόβλημα μαζί και μια λύση που ίσως απλά συμπίπτει με τις σκέψεις όλο και περισσότερων Ευρωπαίων σήμερα. Ότι πριν τελειώσουμε πραγματικά με το ναζισμό, στην ουσία δεν υπάρχει ενωμένη Ευρώπη.