Απολίτιστοι Αφρικανοί

Οι Ευρωπαίοι ειναι πολιτισμένοι γιατί επι εκατό χρόνια αντλούσαν κοινωνικά προνόμια και επίπεδο ζωής. Ύστερα απο τις τότε επαναστάσεις. Τοτε όμως οι λαοί επαναστατούσαν πιο εύκολα. Όχι γιατί ήταν πιο θαρραλέοι ή πιο πολιτικά συνειδητοποιημένοι. Αλλά γιατί μπροστά στο ρίσκο να ματώσει ή να σκοτωθεί ο άνθρωπος λογαριάζει ποιά ζωή έχει να χάσει. Οσο πιο χαμηλή ποιότητα έχει αυτή η ζωή τόσο πιο εύκολα θα αδιαφορήσει για τις συνέπειες μιας σύγκρουσης. Και τοσο πιο εύκολα θα εμπλακεί σ'αυτή.

Οι δυτικοί λαοί έχουν προοδεύσει πολύ τα τελευταία εκατό χρονια. Ετσι ο μέσος δυτικός πολίτης προτιμάει να διαμαρτυρηθεί στο Facebook ή σε ένα μπλόγκ, ή απέχοντας απο τις εκλογές, πιστεύοντας ότι διαβάζοντας αυτές τις διαμαρτυρίες η κυβέρνηση του, και βλέποντας την αποχή, δημοκρατικά και πολιτισμένα, θα παραιτηθεί. Θα χρειαστεί να πιεστεί πάρα πολύ ο πολιτισμένος δυτικος πολίτης, θα χρειαστεί να τον κλέψουν πάρα πολυ, για να βγεί στους δρόμους, να αρχίσει, να βρίζει, να δέρνει, να τα σπάει και να σκοτώνει.

Οι εξουσίες του όμως, όπως φαίνεται δεν προόδευσαν καθόλου αυτά τα εκατό χρόνια. Οσο λοιπόν θα σταματούσε ένας ληστής σε ένα σπίτι που μπήκε να ληστέψει, αν ο ιδιοκτητης του διαμαρτυρότανε εντόνως, άλλο τόσο θα σταματήσουν τη ληστεία και αυτοί. Και μέχρι ο πολιτισμένος Ευρωπαίος να καταλάβει ότι έχει να κάνει με ζώο, ή αν μη τι άλλο με εγκληματία, και ότι πρέπει να κάνει κάτι άλλο, λιγώτερο δημοκρατικό και πολιτισμένο, οι εξουσίες θα του έχουν πάρει πίσω τόσα δικαιώματα όσα είχε περίπου στα μισά του περασμένου αιώνα. Οπου πλέον, απολίτιστος ο πρώην πολιτισμένος Ευρωπαίος, θα κρίνει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει κι εκείνος, αν γίνει ζώο επίσης.

Η δημοκρατία,η ελευθερία και το βιωτικό επίπεδο, είναι τα τρία συστατικά του πολιτισμού. Οσο αυτά αυξάνονται τόσο αυξάνεται και ο πολιτισμός. Οι απολίτιστοι Αφρικανοί επαναστάτησαν γιατί το βιωτικό τους επίπεδο ήταν σημαντικά χαμηλότερο των Ευρωπαίων.Ετσι μάτωναν πιο εύκολα, γιατί είχαν λιγότερα να χάσουν.

Όμως σήμερα οι Τυνήσιοι έχουν τα δυο απο τα τρία συστατικά του πολιτισμού. Ελευθερία και δημοκρατία. Που είναι πολυ καλή εγγύηση και για το τρίτο, το βιωτίκό επίπεδο. Αντίθετα οι πολιτισμενοι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Ελληνες έχουν χάσει τελείως τα δυο πρώτα με αποτέλεσμα κάθε μέρα να χάνουν και λίγο ακόμη απο το τρίτο.

Ρουά μάτ !

Τωρα του βγήκε κατα λάθος ενώ πήγαινε για δημιουργία εντυπώσεων, ή το είχε προσχεδιασει δεν μπορουμε να το ξερουμε. Γεγονος πάντως είναι το εξής;

Οι Γερμανοί δεν σκοπευαν να πληρωσουν τις αποζημιώσεις του Β Παγκοσμιου πολέμου. Οχι τώρα, ποτέ. Αναγόμενο σε καθημερινή ορολογία οι πολεμικές αποζημιώσεις ειναι σαν, να πηγαίνει κάποιος, να καίει το μαγαζί του ανταγωνιστή του απέναντι, να μήν τον αποζημιώνει ποτέ, και στην συνέχεια να του τρώει ολη την πελατεία.

Η Ελλάδα υπέστη, μέσα σε έναν αιώνα, δυο τεράστιες οικονομικές καταστροφές. Μια το 1922 και μια το 1940. Και οι δυο δρομολογήθηκαν και μεθοδεύτηκαν απο τους Ευρωπαίους, οι οποίοι στην συνέχεια, στην κατεστραμένη Ελλάδα, έσπευσαν να δώσουν την "βοήθεια" τους, με το αζημίωτο. Δηλαδή με ληστρικούς όρους. Οπως το 1821.

Με τον τρόπο αυτό οι πόλεμοι γινονται ενα σύστημα, το οποίο ακουλουθεί η Ευρώπη, και κυρίως οι ισχυροί της Ευρωπης, για να μας έχουν σκλάβους των ληστρικών δανείων.

Με το Μνημόνιο ομως, για δείτε που αυτό αλλάζει. Το Μνημόνιο υπόκειται στο διεθνές δίκαιο. Αν δεν πληρώσουμε θα πρέπει να παραχωρησουμε ότι έχουμε εγγυηθεί. Δηλαδή "κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού κράτους εντός και εκτος της επικράτειάς του". Ομως το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλονται στην Ελλάδα πρεπει επίσης να καταβληθεί, και θα εκδικαστεί απο το ίδιο διεθνές δίκαιο που θα εκδικάσει την τυχόν αδυναμία μας να πληρώσουμε το Μνημόνιο.

Με δυο λόγια το διεθνές δικαστήριο δεν μπορει να καταδικάσει την Ελλάδα για χρέη πρίν καταδικάσει πρώτα τους οφειλέτες προς την Ελλάδα για τα δικά τους χρέη. Αφου τα δικά τους χρέη προηγούνται, και μάλιστα μερικές δεκαετίες.

Το ρουά ματ είναι ότι αν δεν γινόταν έτσι, το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων θα γινοταν σαν το Κυπριακό για τους Κυπριους. Τώρα βέβαια δεν έχουμε παρει απο το μνημονιο 72 δις που κοστοοογουνται περίπου οι πολεμικές αποζημιώσεις, ομως εχουμε παρει αρκετα ώστε να μήν μπορουν να κανουν πίσω.

Η Ελλάδα υπηρξε συνεπής, δεν βγήκε απο το ευρώ, δεν χρεωκοπησε, πλήρωσε και υπερογκους τόκους. Τώρα πρεπει και η διεθνής κοινοτητα να ειναι συνεπής και να της αποδώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Βέβαια ο κ. Παπανδρεου μπορει κάλιστα να ξεκίνησε αυτό το θέμα μονο για να ησυχάσει τον κόσμο, επειδή έχει αφησει ελεύθερους όλους τους κλέφτες και τους φοροφυγάδες. Για να δείξει εντυπώσεις ότι κάτι κάνει. Ομως τώρα που το άνοιξε, αυτό το θέμα φυσικά δεν κλείνει, και βέβαια δεν είναι δυνατόν να τους πληρώσουμε εμείς τα δικά μας χρωστούμενα, απο μνημόνιο ή άλλα, πρίν μας πληρώσουν πρώτα όσα μας χρωστάνε εκεινοι. Αυτό κανείς δεν θα το επιτρέψει.

Οπότε και κατα λάθος άμα του βγήκε, είναι πάλι ρουά ματ για τους Γερμανο-Γαλλους, που μας παριστάνουν τους "πετυχημένους μαγαζάτορες" τόσο καιρό, στην ουσία καίγοντας και κλέβοντας τα μαγαζιά των ανταγωνιστών τους.

Δημιουργική λογιστική !

Νομίζετε ότι είναι δύσκολο να κυβερνάτε ένα κράτος; Την εθνική του οικονομία, ενα φοροεισπρακτικό του μηχανισμό; Λάθος κάνετε. Είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Αρκεί να γνωρίζετε, και να μήν ξεχνάτε ποτέ, δυο βασικά πράγματα. Για ποιούς δουλεύετε και ποιοί σας πληρώνουν.

Δείτε λοιπόν πόσο απλό είναι αν πραγματικά το κάνετε έτσι.

Ας ξεκινήσουμε απο την πιο κάτω βαθμίδα. Τους φοροφυγάδες. Σαν διευθυντής ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού φυσικά θα γνωρίσετε ποιοί είναι. Μα αυτό δεν θα καταλογιστεί σαν επιτυχία σας βέβαια αφού όλη η χώρα τους ξέρει. Θα πάτε λοιπόν να τους πάρετε τα λεφτά. Αυτοί όμως τα έχουν βγάλει όλα έξω απο την χώρα σας. Θα τους αρχίσετε, γιατί είστε παλικάρι, τους εκβιασμούς τις απειλές τα πάντα. Και μέχρι εκεί το παραμικρό ελάχιστο ακόμη κατόρθωμα σας θα γράφεται παραυτα με πηχιαίους τίτλους στα ΜΜΕ. Θα νοιώθετε το λιγότερο ο Κέβιν Κόστνερ στους αδιάφθορους. Και τότε, μόλις πιέσετε αρκετά το πρώτο μεγάλο ψάρι, όπου πλέον ή θα πρέπει να πληρώσει ή να μήν ξαναδεί το πατριον έδαφος ούτε απο μακριά, όπως και οποιαδήποτε συναλλαγή με οποιονδήπότε στην χωρα σας, τότε θα σας γίνει η ανήθικη πρόταση.

Αν χρωστάει ενας αντίστοιχος Καπόνε της χώρας σας 100 εκ. ΄θα σας δώσει ευχαρίστως ένα 2%. αν είστε πολύ τσαμπουκάς, και επειδή φαίνεται ότι θα χάσει, θα σας δώσει 5% και θα σας πεί ότι αν ζητήσετε παραπάνω θα σας καθαρίσει. Μπορεί να σας διευκολύνει ακόμη περισσότερο και να σας τάξει το ίδιο ποσοστό αλλιώς θα σας καθαρίσει έτσι λιάλλιώς. Εκεί εσείς λίγο οι δικαιολογίες απο τη μια, λίγο το αζημίωτο απο την άλλη, λίγο που (ειδικά αν είστε τίμιος και ευσυνείδητος) το κράτος δεν σας πληρώνει παρα ψίχουλα (αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα, όμως έτσι γίνεται με τους καλούς, τους έχουν εξ ορισμού για κορόιδα), θα δεχτείτε με βαριά καρδιά.

Θα τρέμετε για λίγο καιρό βέβαια τί θα γίνει μόλις το μάθει ο Υπουργός Οικονομικών. Και θα το μάθει στα σίγουρα μετά απο 15 μήνες που δεν θα έχετε εισπράξει ενα ευρώ και δεν θα έχετε εκβιάσει παρα μικροεπιχειρηματίες που έκλεισαν επιχειρήσεις τους πρό δεκαετίας, βουτώνρτας τους και το ψωμί απο το στόμα για 1000 και 2000 ευρώ. Που φυσικά δεν θα έχουν λύσει κανένα οικονομικό πρόβλημα της χώρας ούτε το δικό σας αφού τι μίζα να σας τάξουνε αυτοί; Ομως έτσι όπως είσαι ένας άχρηστος και ανίκανος άνθρωπος το να καταφέρετε τουλάχιστον να φανείτε άξιος στα μάτια της γυναίκας σας και των παιδιών σας με όλα τα λεφτά που θα μιζάρετε είναι κάτι σημαντικό. Αφού με τις ικανότητες σας αλλιώς ίσως να μην μπορούσατε κάν να βρείτε άλλη δουλειά.

Ομως ο Υπουργός Οικονομικών όταν το μαθαίνει δεν σας απολύει ούτε σας σταυρώνει ούτε σας εκτελεί. Αντίθετα εξαίρει την δράση και το φιλότιμο σας πρός μεγάλη σας έκπληξη αρχικά όμως όταν σας μιλάει καταλαβαίνετε: Ποιοι χρειάζονται τα λεφτά; Αυτοί. Για ποιόν δουλεύεις εσύ; Για μένα. Ποιοί σε πληρώνουνε αυτοί ή εγώ; Κατάλαβες;

Αν εσείς του πείτε ότι αυτοί είναι φοροφυγάδες και, επι τη ευκαιρία, και αυτοί τον πληρώσανε,ο Υπουργός θα σας πεί ότι ξέρει ότι και αυτοί σας πληρώνουνε, όμως εκείνος "αυτούς" εννοούσε το λαό. Και ο λαός δεν σας πληρώνει, θα καταλήξει. Ο λαός θέλει να σας λιντσάρει. η μόνη σας προστασία για να μήν σας λιντσάρει είμαστε εμείς, όσο για την πληρωμή σας, όλους μας πληρώνουνε αυτοί.

Ετσι απλά είναι τα πράγματα στην χωρα σας. Ο Υπουργός Οικονομικών βέβαια, με τέτοια οικονομική πολιτική, διαλύει την οικονομία αντί να την φτιάχνει. Όπως μαλιστα πολλοί προκάτοχοι του το κάνουν αυτό εδώ και τριάντα χρόνια, διευκολύνουν δηλαδή την φοροδιαφυγή, το κράτος χρωστάει αμύθητα ποσά. Ομως αυτό δεν τον απαχολεί αφού ούτε αυτόν τον πληρώνει ο λαός. Αυτός παίρνει δάνεια. Τα κλείνει με παχουλό επιτόκιο και έτσι οι πιστωτές του είναι πολύ ευχαριστημένοι.Και επειδή για να σου δώσουν ένα δάνειο κάποιος πρέπει να πληρώσει, αρκεί να βρεί ποιός θα τα πληρώσει.

Φυσικά οι πιστωτές δεν είναι ηλίθιοι και γνωρίζουν ότι η χώρα όχι μόνο δεν παράγει τίποτα, δεν πρόκειται κιόλας να παράξει, με τέτοια πολιτική που έχει, και ειδικά με τέτοιους πολιτικούς. Θέλουν λοιπόν εγγυήσεις, θέλουν ρευστό, cash, όχι επιταγές και γραμμάτια, προκειμένου να δώσουν το δάνειο. Εκεί ο Υπουργός λέει ότι θα τους τα δώσει κόβοντας μισθούς, συντάξεις και με άγρια έμμεση φορολογία. Αυτό ναι, οι πιστωτές το πιστεύουν, είναι cash και πιστεύουν ότι ακόμηκαι ένας πανάχρηστος σα κι εσάς μπορεί να το κάνει. Αρκεί να γνωρίζει ελάχιστα πιά το εξέλ που το γνωρίζουν ακόμη και μωρά πέντε χρονών.  Οποτε του κλείνουν ένα τεράστιο δάνειο το οποίο όμως θα του το δινουν λίγο λίγο, όσο και αυτός θα πληρώνει. Αφού τον εμπιστεύονται όσο μακριά μπορούν να τονε κλωστήσουνε.

Βεβαια έτσι η οικονομία πάει κατα διαόλου και ο Υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε όχι μόνο να απολυθεί κι αυτός, απο τον Πρωθυπουργό, αλλά και να λιντσαριστεί στα σίγουρα απο τον λαό. Ο πρωθυπουργός μάλιστα προκείμένου να πάρετε αυτό το δάνειο έχει υπογράψει συμβόλαια με διεθνές κύρος που λένε ότι αν δεν πληρώσετε, ολόκληρη η χώρα θα περάσει σε ξένει κυριαρχία. Εδάφη λαός, πλούτος, τα πάντα.

Ομως όταν σας καλεί ο πρωθυπουργός για την πορεία της οικονομίας και βλέπει ότι σε δυο το πολύ τρία χρόνια ολόκληρη η χώρα θα έχει φουντάρει σας λέει: Πολύ ωραία. Πληρώθηκες καλά γι'αυτό υποθέτω. Εσείς αναγκάζεστε να παραδεχτείτε ότι ναί, δεν έχετε παράπονο. Εναν αιώνα που θα πληρώνει η χώρα τα δάνεια, και τους τόκους, εσείς θα πέρνετε το ποσοστάκι σας.

Δεν γινόταν αλλιώς απολογείστε, η χώρα αν δεν έπαιρνε δάνειο θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να γίνει παραγωγική για να πληρώσει τα προηγούμενα δάνεια. Που στο κάτω κάτω και οι προηγούμενοι τα είχαν συνάψει με τον ίδιο τρόπο. Μόνο ενας μάγος θα ανετρεπε την κατάσταση κλείνετε την απολογία σας, και εσείς μάγος δεν είστε.

Ο πρωθυπουργός τότε σας δίνει πρός μεγάλη σας έκπληξη συγχαρητήρια. Μόνο με εσάς θα άντεχε η κατάσταση τέσσερα χρόνια, όσο δηλαδή και η θητεία του. Αλλιώς η χώρα πράγματι θα χρεοκοπούσε και θα έπρεπε να βγάλει εις πέρας όλη την δύσκολη διαχείριση μιας χρεωκοπίας, Η κοινωνική συνοχή, να μήν γίνει μακελιό, τους πρώτους δύσκολους μήνες για οικονομική ρευστότητα, ενδεχόμενες απειλές απο διάφορους εχθρούς που καιροφυλακτούν όλα αυτά τα δυσάρεστα και δύσκολα.

Φυσικά μετά απο μια χρεοκοπία πάντα ένα κράτος ανασαίνει, και τις περισσότερες φορές έχει αστρονομική ανάπτυξη. Ειδικά όταν πετάει απο πάνω του ληστρικά δάνεια που υπέγραψαν οι άλλοι σαν κι εσένα, θα σας πεί ο πρωθυπουργός. Ομως και εγώ για να κάνω κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είμαι μάγος ή ο Θεός το λιγότερο.

Ίσως σε κάθε θέση, διευθυντής φοροεισπράκτορας, υπουργός οικονομικών, ή πρωθυπουργός αυτής της χώρας, θα απορείτε τώρα, τι θα γίνει μετά τα τρία χρόνια που αντέχετε δεν αντέχετε, να πληρώνετε τις δόσεις μέχρι να εκπνεύσει η θητεία σας (χωρίς να εκπνεύσετε στο μεταξύ και εσείς, ως κυβέρνηση ή κυριολεκτικά); Μα αυτό ο πρωθουπουργός σας το έχει πεί απο την αρχή, πρίν "κανονίσει" με αλλο ένα,σουπερ ληστρικό αυτή τη φορά, δάνειο, όλα τα προβλήματα της χώρας απο όλα τα προηγούμενα δάνεια και τη φοροδιαφυγή.

Δεν με νοιάζει αν δεν θα ξανακάνω άλλη θητεία.

Μα τότε γιατί να γίνει πρωθυπουργός μιας χώρας κάποιος θα είναι ίσως η τελευταία σας απορία.Μα γιατί αποδίδει πολύ και μπορεί να το κάνει ακόμη και μωρό παιδί. Αρκεί να ξέρει για ποιούς δουλεύει και ποιοί τον πληρώνουν. Και να είναι σίγουρος βέβαια ότι αυτοί για τους οποίους δουλεύει, θα προλάβουν, όταν θα έρθει η ώρα, να του έχουν και ένα ελικόπτερο αρκετά γρήγορο ώστε να την κοπανήσει αρκετά μακριά απο τη χώρα που υποτίθεται διοικεί.

Τιποτα άλλο δεν χρειάζεται να σας σαπασχολεί. Αφού και οι επόμενοι πρωθυπουργοί , υπουργοί οικομοιμιών αυτής της χώρας θα είναι ίδιοι με σας. Εκτός και άν είναι μάγοι ή κάνει ο Θεός κανένα θαύμα.

Πολιτική, η τέχνη του εφικτού

Τί νομίζετε ότι είναι πολιτική; Μια ομορφη αίθουσα με μαρμάρινη επένδυση , με εβένινα καθίσαμτα, επενδεδυμένα με απαλό όσο και καλής ποιότητας δέρμα; Με καλοξυρισμένους (ως επι το πλείστον) κύριους ντυμένους με ακριβά, ατσαλάκωτα κουστουμια; Και κυρίες εξ ίσου αξιοπρεπείς και καλοντυμένες; Ολοι μαζι να επιχειρηματολογούν, και να ανταλλάσουν απόψεις για το καλυτερο, το εξυπνότερο, το δικαιώτερο και το χρησιμότερο; Για την παγκόσμια ειρήνη ευτυχία και ευημερία;

Αυτή την εικονα δείχνει η Βουλή των Ελλήνων, μαζί με αρκετές άλλες ίσως. Ένας ναός της δημιουργικής σκέψης, της ποιότητας και της δημοκρατίας. Και προπαντός της αλήθειας. Ομως η αλήθεια βρίσκεται πίσω απο αυτή την εικόνα.

Γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτου. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένας ηγέτης, έχει σκοπό να αλλάξει την Ελλάδα συθέμελα. Να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να μάθει κάθε έλληνα να εργάζεται φιλότιμα, και να νοιάζεται για τα κοινά, να αντλήσει τα πετρέλαια του Αιγαίου και να τα δώσει για την ευηγμερία του κράτους να γεμίσει όλα τα ξεροβούνια φωτοβολταικά και όλη την ελλάδα δωρεάν και ανανεώσιμη ενέργεια. Κι ας υποθέσουμε ότι ο Ηγέτης, με κεφαλαίο Η, δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει ύστερα την πλούσια πλέον Ελλάδα με ρομπότ που θα δουλεύουν για τους Ελληνες που πλέον θα κάθονται και θα απολαμβάνουν την .... δημιουργική του πολιτική.

Ολα αυτά είναι πολύ πολύ καλά και όμορφα. Ομως πρίν απο όλα αυτά πρέπει να ισχύσουν δυο πράγματα: Ενα να εκλεγεί, και δέυτερο να παραμείνει στην εξουσία όσο τα κάνει όλα αυτά. Και βέβαια και για τα δυο αυτά, όπως όλοι καταλαβάινουμε, σημαντικος όσο και απαραίτητος παράγων είναι να ... παραμείνει ζωντανός.

Πρώτον λοιπον για να εκλεγεί χρειάζεται διάφορα. 'Ενα κόμα που θα πιστεύει σ'αυτόν, χρηματοδότες που θα στηρίζουν αυτό το κόμα και ένα λαό που θα ψηφίσει αυτό το κόμα.

Το κόμα όμως αποτελείται απο ατομα που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους.Ζητούν λοιπόν απο το κόμα την άνεση, αφου το κόμα τους βγεί,  κοινωνικά να κόβουν και να ράβουν πρός ώφελος τους.
Ο Ηγέτης λοιπόν τα υπόσχεται αυτά στα στελέχη του κόματος.

Στην συνέχεια οι χρηματοδότες είναι προφανώς κάποιοι πολύ πλούσιοι άνθρωποι, γι'αυτό και έχουν αυτή τη δυνατότηα να χρηματοδοτήσουν. Τι θέλουν οι πλούσιοι απο ένα κόμα; Την ευκαιρία να γίνουν ευκολότερα, πλουσιότεροι. Και φυσικά αυτό γίνεται συνηθέστερα με την εκμεταλλευση και την εξαθλίωση και την ληστεία των πολλών ακόμη και του κράτους. Ο Ηγέτης όμως, προκειμένης της χρηματοδότησης, τους υπόσχεται ότι θα τους διευκολύνει σ'αυτό.

Αφού λοιπόν έτσι, με αυτές τις καταρχήν υποσχέσεις και δεσμεύσεις η Ηγέτης, απέκτησε κόμα για να κατέβη στις εκλογές και χρήμα για να τις κερδίσει, του λείπουν μόνο οι ψήφοι.  Και βέβαια, ακόμη και με όλη τη χρηματοδότηση του κόσμου, και ολόκληρο καταιγισμο διαφήμισης, αν ο Ηγέτης δεν πεί πράγματα που θα ικανοποιήσουν, δεν θα τον ψηφίσουν. Ομως εκεί είναι το πλέον εύκολο. Αφου ο Ηγέτης, μόνο το καλό της πλειοψηφίας, της Ελλάδας και του κόσμου ολοκληρου έχει στο μυαλό του. Βγαίνει λοιπόν και υπόσχεται λαγούς με πετραχείλια στο λαό όστις βέβαια του δίνει την πλειοψηφία που χρειάζεται ώστε, κοινοβουλευτικά, να μπορεί να εφαρμόσει ανενόχλητος όλες τις μεγάλες αλλαγές, και να κάνει την Ελλάδα, (ή όποια άλλη χώρα) απο ζούγκλα παράδεισο.

Ανενόχλητος; Οι δυο πρώτες , απαραίτητες, δεσμεύσεις προκειμένου να κυβερνάει, είναι η χρηματοδότηση του και το κόμα του. Αν οι βουλευτές του αρχίσουν να φεύγουν τότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία χάνεται και ο παράδεισος επίσης. Οι χρηματοδότες στο μεταξύ αν δεν εφαρμόσει τα άκρως αντίθετα απο αυτά που υποσχέθηκε στο λαό, και που ίσως πράγματι ο Ηγέτης, ήθελε να κάνει, μπορεί και να τον καθαρίσουν. Διαθέτουν και το χρήμα, και τη δύναμη και τα μέσα για να το κάνουν. Οπότε νεκρός Ηγέτης φυσικά δεν θα οφελήσει κανέναν λαό.

Αρα συνοπτικά. Η μεγάλη αλλαγή δεν εξαρταται απο έναν Ηγέτη, όσο τεράστιο και άν είναι το Η του. Εξαρτάται απο κάθε έναν ανεξαίρετα απο τα στελέχη του κόματος του, και όποιους πραγματικά αυτοί εκπροσωπουν. Και βέβαια εξαρτάται απο την χρηματοδότησή του. Αν χρηματοδοτείται απο τη Μαφία, ευνόητο είναι να πρέπει να ικανοποιήσει τους εργοδότες του.

Ομως ακόμη και άν όλα τα στελέχη και το καθενα ξεχωριστά, αντιπροσώπευαν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των ανθρώπων, των περιοχών τις οποίες εκπροσωπούν, και ακόμη και αν ολόκληρη η χρηματοδότηση του κόματος, μέσα απο ενα σύστημα δωρεάς, στηριζόταν ευρώ το ευρώ απο τον λαό και όχι απο τη Μαφία, πάλι η Μαφία βέβαια, δεν θα το δεχόταν αυτό. Να αλλάξει ο κόσμος. Και εκεί θα έπρεπε πάλι να δωθεί η τελική μάχη.

Η πολιτική ακόμη, εν έτει 2011, κανονίζεται τη νύχτα. Απο τους μπράβους, τους επαγγελματίες δολοφόνους, τους πουλημένους δικηγόρους, τους εμπόρους όπλων, και όλους τους πολεμοκάπηλους απο πίσω τους. Δεν κανονίζεται στη Βουλή, ούτε είναι οι ανακοινώσεις που κάνει οποιοσδήποτε πολιτικός Ελληνας ή ξένος στα ΜΜΕ. Αφού τα ΜΜΕ δουλεύουν σαν διαφημιστές για όλους τους προηγούμενους, για τους ανθρώπους της νύκτας. Αφου αυτοί τους πληρώνουν. Και όσο ισχύει ο νόμος της νύκτας, ο κόσμος ολόκληρος θα βρίσκεται στο σκοτάδι.

Τώρα, που καθορίσαμε πώς λειτουργεί (ακομη) η πολιτική, γίνεται πιο εύκολο να αξιολογήσει όσο και να κατανοήσει ο κάθε ένας μας τις κινήσεις όσο και τις προθέσεις κάθε πολιτικού απο αυτους που καθημερινά,απο τα ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι κάνουν πολιτική για... το καλό του κόσμου. Αυτή είναι η θεωρία, ναί. Ομως μάλλον ακόμη δεν έχει γίνει πράξη.