Τί νομίζετε ότι είναι πολιτική; Μια ομορφη αίθουσα με μαρμάρινη επένδυση , με εβένινα καθίσαμτα, επενδεδυμένα με απαλό όσο και καλής ποιότητας δέρμα; Με καλοξυρισμένους (ως επι το πλείστον) κύριους ντυμένους με ακριβά, ατσαλάκωτα κουστουμια; Και κυρίες εξ ίσου αξιοπρεπείς και καλοντυμένες; Ολοι μαζι να επιχειρηματολογούν, και να ανταλλάσουν απόψεις για το καλυτερο, το εξυπνότερο, το δικαιώτερο και το χρησιμότερο; Για την παγκόσμια ειρήνη ευτυχία και ευημερία;
Αυτή την εικονα δείχνει η Βουλή των Ελλήνων, μαζί με αρκετές άλλες ίσως. Ένας ναός της δημιουργικής σκέψης, της ποιότητας και της δημοκρατίας. Και προπαντός της αλήθειας. Ομως η αλήθεια βρίσκεται πίσω απο αυτή την εικόνα.
Γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτου. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένας ηγέτης, έχει σκοπό να αλλάξει την Ελλάδα συθέμελα. Να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να μάθει κάθε έλληνα να εργάζεται φιλότιμα, και να νοιάζεται για τα κοινά, να αντλήσει τα πετρέλαια του Αιγαίου και να τα δώσει για την ευηγμερία του κράτους να γεμίσει όλα τα ξεροβούνια φωτοβολταικά και όλη την ελλάδα δωρεάν και ανανεώσιμη ενέργεια. Κι ας υποθέσουμε ότι ο Ηγέτης, με κεφαλαίο Η, δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει ύστερα την πλούσια πλέον Ελλάδα με ρομπότ που θα δουλεύουν για τους Ελληνες που πλέον θα κάθονται και θα απολαμβάνουν την .... δημιουργική του πολιτική.
Ολα αυτά είναι πολύ πολύ καλά και όμορφα. Ομως πρίν απο όλα αυτά πρέπει να ισχύσουν δυο πράγματα: Ενα να εκλεγεί, και δέυτερο να παραμείνει στην εξουσία όσο τα κάνει όλα αυτά. Και βέβαια και για τα δυο αυτά, όπως όλοι καταλαβάινουμε, σημαντικος όσο και απαραίτητος παράγων είναι να ... παραμείνει ζωντανός.
Πρώτον λοιπον για να εκλεγεί χρειάζεται διάφορα. 'Ενα κόμα που θα πιστεύει σ'αυτόν, χρηματοδότες που θα στηρίζουν αυτό το κόμα και ένα λαό που θα ψηφίσει αυτό το κόμα.
Το κόμα όμως αποτελείται απο ατομα που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους.Ζητούν λοιπόν απο το κόμα την άνεση, αφου το κόμα τους βγεί, κοινωνικά να κόβουν και να ράβουν πρός ώφελος τους.
Ο Ηγέτης λοιπόν τα υπόσχεται αυτά στα στελέχη του κόματος.
Στην συνέχεια οι χρηματοδότες είναι προφανώς κάποιοι πολύ πλούσιοι άνθρωποι, γι'αυτό και έχουν αυτή τη δυνατότηα να χρηματοδοτήσουν. Τι θέλουν οι πλούσιοι απο ένα κόμα; Την ευκαιρία να γίνουν ευκολότερα, πλουσιότεροι. Και φυσικά αυτό γίνεται συνηθέστερα με την εκμεταλλευση και την εξαθλίωση και την ληστεία των πολλών ακόμη και του κράτους. Ο Ηγέτης όμως, προκειμένης της χρηματοδότησης, τους υπόσχεται ότι θα τους διευκολύνει σ'αυτό.
Αφού λοιπόν έτσι, με αυτές τις καταρχήν υποσχέσεις και δεσμεύσεις η Ηγέτης, απέκτησε κόμα για να κατέβη στις εκλογές και χρήμα για να τις κερδίσει, του λείπουν μόνο οι ψήφοι. Και βέβαια, ακόμη και με όλη τη χρηματοδότηση του κόσμου, και ολόκληρο καταιγισμο διαφήμισης, αν ο Ηγέτης δεν πεί πράγματα που θα ικανοποιήσουν, δεν θα τον ψηφίσουν. Ομως εκεί είναι το πλέον εύκολο. Αφου ο Ηγέτης, μόνο το καλό της πλειοψηφίας, της Ελλάδας και του κόσμου ολοκληρου έχει στο μυαλό του. Βγαίνει λοιπόν και υπόσχεται λαγούς με πετραχείλια στο λαό όστις βέβαια του δίνει την πλειοψηφία που χρειάζεται ώστε, κοινοβουλευτικά, να μπορεί να εφαρμόσει ανενόχλητος όλες τις μεγάλες αλλαγές, και να κάνει την Ελλάδα, (ή όποια άλλη χώρα) απο ζούγκλα παράδεισο.
Ανενόχλητος; Οι δυο πρώτες , απαραίτητες, δεσμεύσεις προκειμένου να κυβερνάει, είναι η χρηματοδότηση του και το κόμα του. Αν οι βουλευτές του αρχίσουν να φεύγουν τότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία χάνεται και ο παράδεισος επίσης. Οι χρηματοδότες στο μεταξύ αν δεν εφαρμόσει τα άκρως αντίθετα απο αυτά που υποσχέθηκε στο λαό, και που ίσως πράγματι ο Ηγέτης, ήθελε να κάνει, μπορεί και να τον καθαρίσουν. Διαθέτουν και το χρήμα, και τη δύναμη και τα μέσα για να το κάνουν. Οπότε νεκρός Ηγέτης φυσικά δεν θα οφελήσει κανέναν λαό.
Αρα συνοπτικά. Η μεγάλη αλλαγή δεν εξαρταται απο έναν Ηγέτη, όσο τεράστιο και άν είναι το Η του. Εξαρτάται απο κάθε έναν ανεξαίρετα απο τα στελέχη του κόματος του, και όποιους πραγματικά αυτοί εκπροσωπουν. Και βέβαια εξαρτάται απο την χρηματοδότησή του. Αν χρηματοδοτείται απο τη Μαφία, ευνόητο είναι να πρέπει να ικανοποιήσει τους εργοδότες του.
Ομως ακόμη και άν όλα τα στελέχη και το καθενα ξεχωριστά, αντιπροσώπευαν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των ανθρώπων, των περιοχών τις οποίες εκπροσωπούν, και ακόμη και αν ολόκληρη η χρηματοδότηση του κόματος, μέσα απο ενα σύστημα δωρεάς, στηριζόταν ευρώ το ευρώ απο τον λαό και όχι απο τη Μαφία, πάλι η Μαφία βέβαια, δεν θα το δεχόταν αυτό. Να αλλάξει ο κόσμος. Και εκεί θα έπρεπε πάλι να δωθεί η τελική μάχη.
Η πολιτική ακόμη, εν έτει 2011, κανονίζεται τη νύχτα. Απο τους μπράβους, τους επαγγελματίες δολοφόνους, τους πουλημένους δικηγόρους, τους εμπόρους όπλων, και όλους τους πολεμοκάπηλους απο πίσω τους. Δεν κανονίζεται στη Βουλή, ούτε είναι οι ανακοινώσεις που κάνει οποιοσδήποτε πολιτικός Ελληνας ή ξένος στα ΜΜΕ. Αφού τα ΜΜΕ δουλεύουν σαν διαφημιστές για όλους τους προηγούμενους, για τους ανθρώπους της νύκτας. Αφου αυτοί τους πληρώνουν. Και όσο ισχύει ο νόμος της νύκτας, ο κόσμος ολόκληρος θα βρίσκεται στο σκοτάδι.
Τώρα, που καθορίσαμε πώς λειτουργεί (ακομη) η πολιτική, γίνεται πιο εύκολο να αξιολογήσει όσο και να κατανοήσει ο κάθε ένας μας τις κινήσεις όσο και τις προθέσεις κάθε πολιτικού απο αυτους που καθημερινά,απο τα ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι κάνουν πολιτική για... το καλό του κόσμου. Αυτή είναι η θεωρία, ναί. Ομως μάλλον ακόμη δεν έχει γίνει πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου