Με το εκλογικό μας σύστημα μερικές μόνο ψήφοι αρκούν για να βγάλουν κάποιον. Η γενικότερη αποχή λοιπόν δεν είναι ότι θα αφήσει τον τόπο χωρίς τοπική αυτοδιοίκηση.
Το ΛΑΜ τώρα (Λευκό -Αποχή-Μαύρο), η ψήφος του ανίσχυρου λαού που μόνο αυτήν έχει, είναι στάση διαμαρτυρίας που πρέπει να γίνει σε όλο της το εύρος. Γιατί αυτό συμφέρει. Αυτοί που είναι να βγούν θα βγούν και η κυβέρνηση όπως και όλοι οι άλλοι, θα πάρουν το μύνημα του που ακριβώς βρίσκονται τα πράγματα αυτή τη στιγμη.
Φυσικά υποθάλπει , όπως υπέθαλπε και σε όλη την συνέντευξη χθές, η άποψη των πολλαπλών ΑΝ που τώρα η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται να κρατιούνται απο μια τρίχα. Δηλαδή:
* Αν ο λαός δείξει τεράστια αποδοκιμασία στην πολιτική εν γένει τώρα
* και αν η αντιπολίτευση το πάρει αυτό για να ξεκινήσει αντάρτικό κατα του μνημονίου
* τότε άν το αντάρτικο αυτό το πάρει ο λαός θα βγεί στους δρόμους
* και αν η φασαρία είναι μεγάλη θα πάμε φυσικά (στην καλυτερη περίπτωση) σε πρόωρες εκλογές
* οπου πλέον θα είναι πολιτική ψήφος καθαρά και όχι αυτοδιοίκηση
* και άν η κυβέρνηση πλεον δεν έχει σαφή εντολή
* τότε αν η ΕΕ δεν την εμπιστεύεται θα μπλοκάρει την επόμενη δόση του δανείου
* και άν η χώρα προσφύγει στις αγορές που περιμένουν πώς και πώς το αρνί να βγεί απο το μαντρί
κλπ κλπ
Ομως, αυτό που διαφωνώ είναι στην αφόρητη πίεση που άσκησε ο πρωθυπουργός στο ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ αυτό που ο πολίτης νοιώθει αυτή τη στιγμή. Αυτό δεν συμφέρει . Κατ'αρχήν η έννοια του να ψηφίσει ο πόλίτης κάτι που ΔΕΝ νοιωθει, είναι ότι πιο αντιδημοκρατικό πέρα απο καταστροφικό στην ουσία.. Ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να πάρει το ΛΑΜ οσο μεγάλο και άν είναι και να το διαχειριστεί ΄με αξιοπρέπεια και τιμιότητα. Και προπαντώς με γενναιότητα. Πρός όφελος του αντί γι'αυτό τώρα, να πιέζει απλά τον λαό ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΕΙ.
Η διαμαρτυρία είναι το μύνημα ακριβώς ότι ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ. Η τιμιότητα λοιπόν έγκειται στο ότι πρέπει να τη πάρει ολόκληρη, χωρίς ίχνος απώλειας, αφού ο ίδιος την έχει δημιουργήσει. Κανείς δεν αρνείται ότι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, και όλοι οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι μαζί με τον εξωφρενικό ΦΠΑ ήταν ο ΕΤΟΙΜΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ στο πρόβλημα που προέκυψε. Δεν αρκεί λοιπόν να λέει φορές επι φορών ο κ. Παπανδρέου ότι δεν ήταν δίκαιο όμως δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς. Αφού δεν ήταν δίκαιο, και το λέτε, κ. Παπανδρέου, ακουστε τώρα και την οργή του κόσμου να ηχεί. Γιατί έχουν περάσει 13 μήνες, και η μόνη ενέργεια που είδαμε όπου τιμωρούνταν πραγματικοί υπαίτιοι, η διάσημη "ΛΊΣΤΑ ΤΩΝ ΦΟΡΟΦΥΓΆΔΩΝ ΓΙΑΤΡΏΝ" , ήταν μια λίστα που επι καιρό κανείς σε ολόκληρο Ιντερνετ, δεν μπορούσε να βρεί κανέναν απο αυτούς ούτε έχουν βρεί ακόμη! Και αυτό ήταν τόσους μήνες πρίν! Απο τότε δηλαδή δεν βρέθηκαν γιατροί άλλοι φοροφυγάδες, δεν βρέθηκαν διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι εφοριακοί κλπ;;
Οχι, βρέθηκαν, κάθε μέρα ανακοινώνουν και για μερικους που βρήκανε. Ομως λανθασμένα τέθηκε το ερώτημα για τους γιατρούς, ότι ανακοίνωση ονομάτον είναι παραβίαση προσωπικών δεδομένων. Ο φοροφυγάς ο διεφθαρμένος δεν κλέβει εναν δυο, τους κλέβει όλους! Προφανώς η επωνυμία θα τον πιέσει αφόρητα. Ομως αυτό δεν είναι επιθυμητό; Γιατί στο τέλος τέλος ποιός σκάει για τα πρόσωπα; Τα λεφτά είναι το ζήτημα, τα λεφτά που είναι; Δεν είναι πιο εύκολο να προκύψουν με την αφόρητη πίεση ακριβώς προσωπική, πάνω στους κλεφτες;
Οι καταδίκες οι κατασχέσεις που είναι; Τα αποτελέσματα που είναι; Τι ακριβώς κάνει ο κ. Παπανδρέου όσο ο κουμπαράς εξακολουθεί να πληρώνει βέβαια, τα χρέη όλης της κακοδιαχείρισης και της κλεψιάς όλων αυτών, σε μια κατάσταση που φαίνεται να διαιωνίζεται;
Οπότε δεν είναι τόσο τρομακτικό να φάει ενα εκλογικό αποτέλεσμα τώρα που θα φαίνεται χαστούκι, ούτε τόσο απαραίτητο το ντόμινο να πάει πρός αυτή τη κατεύθυνση που απειλεί (ή νοιώθει να απειλείται) ώστε, αν είναι δυνατόν, να εκβιάσει μία ψήφο ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ. Ετσι
* Αν η λαική δυσφορία είναι πολυ μεγάλη
* τότε άν την επικαλεστεί πρός την ΕΕ κρούωντας τον κώδωνα της καταστροφής (όπως έκανε σε μάς εχθές)
* για όλα τα συνεπαγόμενα που φυσικά εκείνοι να ξέρουν
* και άν εκείνοι κόψουν τον τεράστιο ατελείωτο τσαμπουκά
* τότε θα ανασάνει λίγο ο κόσμος και θα φύγει το συναίσθημα ότι όλα όσα λέγονται είναι ψέματα που πρέπει οπωσδήποτε να φύγει
* και αν τελειώσουν τα ψέματα, τότε θα αρχίσουν οι αλήθειες, επιτέλους
* θα αρχίσουν να την πληρώνουν αυτοί που πρέπει, επιτέλους
κλπ κλπ....
Για την τιμιότητα και την ειλικρίνεια, προφανώς θα οφελήσει να εκφραστεί στο ακέραιο η λαική οργή τώρα, και όχι μανιπουλαρισμένη με έντεχνους πολιτικούς κχειρισμούς και επικοινωνιακά τρύκ. Κι αυτό στην συνέχεια θα ανακτήσει την αξιοπιστία του κ. Παπανδρέου απέναντι σε ένα λαό που τώρα νοιώθει είτε να τον κοροιδεύει και να τον εξαπατά (εκλογική αναμέτρηση 2009) είτε να τον απειλεί (αυτοδιοικητικές εκλογές 2010). Για την γενναιότητα τέλος, που είναι ίσως το πλέον απαραίτητο, αφού η συγκεκριμένη πολιτεία, το συγκεκριμένο καράβι, πλέει σε μεγάλη φουρτούνα αυτή τη στιγμή, το ότι ο κ. Παπανδρέου φοβάται το πρώτο ντόμινο, υποδηλώνει ότι ΑΚΟΜΗ, δεν είναι αποφασισμένος, να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, μαζί και την λαική δυσφορία βέβαια, προκειμένοου επιτέλους να εκβιάσει το δεύτερο. Δηλαδή να τα βάλει, και να διαπραγματευτεί σαν εκπρόσωπος του λαού του, που τέλος πάντων αρκετά τον στηρίζει, με το οργανωμένο οικονομικό έγκλημα ΚΑΙ με την επιθετικότητα της ΕΕ.
Εντάξει, κάναμε κάποια λάθη τα προηγούμενα τριάντα χρόνια. Πληρώνει ο λαός γιατί αυτοί που τα έκαναν δεν έχουν πιαστεί ακόμη. Αυτό το σενάριο πίστεύουν όλοι και δεν έχει γίνει η έκρηξη ακόμη. Το να βγεί ενα αποτέλεσμα πλαστό, διαμορφωμένο, που να δείχνει ότι τάχα κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτα, θα μας φέρει υπόγεια σε μια έκρηξη που πλέον δεν θα είναι στις καλπες αλλά στους δρόμους. Αντίθετα, η σαφής, απο το εκλογικό αποτέλεσμα, ένδειξη της επικείμενης έκρηξης, είναι πραγματικά ενα πολύ δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του κ. Παπανδρέου αυτή τη στιγμή που δεν το έχει χρησιμοποιήσει ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου