Καλοί ευρωπαίοι !

Θέλαμε να είμαστα καλοί ευρωπαίοι. Να ανήκουμε και εμείς στην μεγάλη ευρωπαική οικογένεια.

Ομως κάποιοι, πολλοί, ακόμη και 1 εκ ίσως Ελληνες, διέλυσαν όλες τις επιδοτήσεις της ΕΕ και τις εκμεταλλεύτητκαν με ιδιοτέλεια. Ολοι αυτοί που τα εφαγαν με τον Παγκαλο. Ομως οχι μόνο με τον Παγκαλο ούτε μόνο με το ΠΑΣΟΚ. Αφου ο τρόπος για να κάνει τις δουλειές του το ΠΑΣΟΚ ήσυχο, ήταν σαφής. Εξυπηρετώντας όλους τους άλλους βουλευτές, στις χάρες και κυρίως στην κάλυψη για τις δικές τους εξυπηρετήσεις, στην συνέχεια πρός μια τεράστια σειρά διαπλεκομένων.


Σαν να μην έφτανε η απάτη και η αφαίμαξη του κοινοτικού κουμπαρά η ίδια διεφθαρμένη Βουλή, εδώ και τριάντα χρόνια, καλυπτε συστηματικα όλους αυτους τους απατεώνες και στην φοροδιαφυγή. Αδειάζοντας και τον κρατικό κουμπαρά αυτή τη φορά. Και στο επιστέγασμα, τα λεφτά έφευγαν στο εξωτερικό, διαλύοντας και τη ρευστότητα.

Ομως ας ήταν καλά τα δάνεια και η απληστία όλων. Οι τραπεζίτες λοιπόν αν ο εκάστοτε πρωθυπουργός υπέγραφε μεγάλους τόκους, δάνειζαν την Ελλάδα κι ας μην είχε αυτή απο καιρό πραγματική δανειοληπτική ικανότητα. Προφανώς αν δεν την δάνειζαν, και της εκλειναν την κάνουλα, θα αναγκαζόταν, ο εκάστοτε Ελληνας πρωθυπουργός, να παράγει έργο. Να κάνει δηλαδή κάτι στον τομέα των εσόδων. Να ελέγξει τις επιδοτήσεις της ΕΕ ώστε να αποδιδουν, να πατάξει την φοροδιαφυγή ωστε να συντηρεί το κράτος.

Οι τραπεζίτες φυσικα αδιαφορουσαν για όλα αυτά. Απλά ανεβαζαν τους τόκους τόσο πολύ ώστε να έχουν απόσβεση συντομότατα. Προσδοκώντας σε τεράστια αθέμιτα κέρδη μετά την απόσβεση. Οι Ελληνες πρωθυπουργοί πάλι υπέγραφαν και αυτοί για τη δική τους απληστία και τη δική τους μίζα. Και έτσι, πέρα απο την σπατάλη των κοινοτικων επιδοτήσεων χωρίς έργο, και την φοροδιαφυγή που γινόταν ταυτόχρονα και απώλεια ρευστότηας, οτι περίσευε απο το κράτος πήγαινε στην πληρωμή των υπέρογκων τοκοχρεολυσίων.

Αυτός ο τεράστιος παρασιτισμός θα τελείωνε, υποτίθεται, με την τακτοποίηση του κράτους τη μεταρρύθμιση, και τη διαφάνεια που εξαγγέλθηκε πρίν 2 χρονια. Κι εκεί, εντός της Ελλάδας θα ανταμοίβονταν οι "καλοί ευρωπαίοι" και θα καταδικάζονταν οι κακοί. Ολο το σχεδιο όμως ήταν για άλλη μια φορά απάτη.

Η ΕΕ λοιπόν ήρθε και επισημως έδωσε δάνεια με τοκογλυφικούς τόκους, όταν στο εσωτερικό οι φοροδιαφυγή έγινε πλέον επίσημη, δηλαδη με την απόλυτη κάλύψη του κράτους. Και ολοι μαζί, σαν λύση πλέον, στα χρήματα που ελειπαν βρήκαν.... τους μισθούς και τις συντάξεις !


Είμαστε καλοί ευρωπαίοι, εμείς οι τίμιοι Ελληνες . Οι κακοί Έλληνες όμως, μαζί με τους αλλους κακους ευρωπαίους, δεν νοιάζονται για όλους τους άλλους, τους καλούς ευρωπαίους. Αν νοιάζονταν, ευκολα θα καταλάβαιναν ότι, ενα κράτος μέλος που πνέει τα λοισθια απο ολον τον προαναφερθένα παρασιτισμό, βεβαίως χρειάζεται χρήματα. Και βεβαίως δεν είναι σε θέση γι'αυτά τα χρηματ που χρειάζεται να πληρώσει κι αλλα τοκογλυφικά δάνεια.

Οι καλοι Ευρωπαίοι, αν υπήρχαν, εύκολα θα καταλάβαιναν ότι ισοπεδώνοντας όλο το τίμιο και φτωχό πληθυσμό, θα έβγαζαν ελάχιστα χρήματα σε σχέση με όσα θα εισέπρατταν άμα πραγματικά κυνηγούσαν τους απατεώνες και τους φοροφυγάδες. Αφού τα πολλά λεφτά φυσικά τα έχουν οι κλέφτες και όχι οι τίμιοι. Θα μπλόκαρα τους λογαριασμούς των φοροφυγάδων που βγάζουν τα λεφτά τους απλά απο το ένα κράτος μέλος στις τράπεζες του αλλου. Κοροιδέυοντας όλοι μαζί όλους τους Ευρωπαίους. Οι καλοί Ευρωπαίοι, δίνοντας άτοκα εντελώς δάνεια, θα μπορούσαν να απαιτήσουν τα 180 ατομα που θα φερουν τώρα στα υπουργεία, ώστε να εποπτεύσουν αποτελεσματικά την κάθαρση. Και τότε θα την έκαναν. Αν πραγματικά την ήθελαν.

Γι'αυτό η κρίση αυτή είναι συστημική. Γιατί δεν αφορά μόνο τους καλούς ή κακούς Ελληνες αλλά τους καλούς και κακούς Ευρωπαίους εν γένει. Γιατί σε όλα τα κράτη μέλη, ενα μικρο ποσοστό, όπως και στην Ελλάδα, είναι κακοί Ευρωπαίοι. Κυβερνήσεις, πολιτικοί, μεγαλοεπιχειρηματίες που και εκεί,όπ[ως και εδώ, χρηματοδοτούν ένα τεράστίο παρασιτισμό απο διαπλεκόμενους.

Οι κακοί Ευρωπαίοι λοιπον σε συνεργασία με τους Ελληνες κακους ευρωπαίους, δεν βρήκαν καμία απο τις προηγούμενες λύσεις στην Ελληνική κρίση. Οπως δεν θα βρουνε ούτε στην Ιταλική ούτε στην Ισπανική, ούτε στην Γαλλική η την Γερμανική, όταν έρθει και αυτών η ώρα τους. Αφού εχθρός  είναι ο κόσμος, η πλειοψηφία των τίμιων και καλών Ευρωπαίων. Παντού και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Έχουν στήσει λοιπόν εδώ και τριαντα χρονια ολο αυτό το σύστημα. με τη τοκογλυφία τις απάτες και τη φοροδιαφυγή, αφαιμάζοντας στην συνεχεια κάθε φορά άγρια, τον τίμιο κόσμο και τους υγιείς πόρους της ΕΕ. Αν επικρατήσουν αυτοί, οι κακοί Ευρωπαίοι, το ευρωπαικό δέντρο θα υποκυψει στο παράσιτο, και θα πέσει. Και γι'αυτό δεν θα φταίνει βέβαια οι "κακοί Ελληνες", αλλα όλοι οι συνεργαζόμενοι σ'αυτό κακοί ευρωπαίοι, μαζί φυσικά με τους κακούς Ελληνες.

Ετσι τώρα, στο δημοψήφισμα αυτό, όσοι Έλληνς ψηφίσουν ΟΧΙ, αντίθετα με ότι λέει η προπαγάνδα των κακών Ευρωπαίων, αυτοί θα είναι  οι καλοί Ευρωπαίοι . Αφου θα είναι αυτοί που δεν ανήκουν στην Ευρώπη των διαπλεκομένων, όσο και ικανοποιημένων, απατεώνων. Θα είναι αυτοί που ηθελαν και θελουν, μια καλή και υγιή Ευρώπη. Το ΟΧΙ θα είναι μια άρνηση στην προηγουμένη σάπια κατάσταση, μαζί με μια δυναμική έκκληση, στους καλους ευρωπαίους πλέον, να πάρουν τα ηνία οδηγώντας σε μια καλή Ευρώπη. Όπως αντίστοιχα έως σήμερα, οι κακοί Ευρωπαίοι έχουν οδηγήσει σε μια εντελως αρρωστημένη Ευρώπη.

Το δημοψήφισμα αυτό λοιπόν δεν είναι Ελληνικό μόνο και κανείς δεν πρέπει να το βλέπει έτσι. Είναι ενα δημοψηφισμα που ρωτάει : Μέσα ή έξω απο μια κακιά Ευρώπη;  Που στην ουσία ρωτάει ποιά είναι η Ευρώπη που θέλουμε ;! 

Μια ανεπανάληπτη, (τεράστια) ευκαιρία

Για  όσους δεν γνωρίζουν όταν προκύπτει ένα ζήτημα σε μια δημόσια υπηρεσία η διαδικασία είναι η εξής: Αρχίζει από την καταγγελία ενός υπαλλήλου προς αυτόν που έκανε το παράπτωμα. Στην συνέχεια αν το θέμα είναι σοβαρό και επιμείνουν οι καταγγελίες (πρέπει ο καταγγέλλων να έχει δηλαδή κατ' αρχήν κουράγιο να επιμείνει) θεσπίζεται ανακριτική επιτροπή. Αυτή έρχεται και ακούει όλους τους εμπλεκόμενους καθώς και όσους έχουν να δηλώσουν κάτι για το θέμα. Σε μια συνηθισμένη περίπτωση ας πούμε παρατυπίας μπορεί να κληθούν να καταθέσουν ακόμη και όλοι οι υπάλληλοι της εν λόγω υπηρεσίας μήπως από τα στοιχεία βγει η άκρη του τι τελικά έχει γίνει. Και μετά.... τίποτα. Ο φάκελος μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Γιατί; Επειδή υπάρχει, η τουλάχιστον υπήρχε, η διάσημη μονιμότητα !!! Καμία κύρωση καμία ευθύνη και βέβαια, αν πρόκειται για υπεξαίρεση χρημάτων του δημοσίου ήτ ων πολιτών, καμία επιστροφή !

Όλοι έχουμε πάει σε δημόσια νοσοκομεία και οι περισσότεροι αν όχι όλοι έχουμε δώσει φακελάκια. Έχουμε πάει στις πολεοδομίες και πολλοί, αν όχι όλοι έχουμε δώσει και εκεί. Στις εφορίες για να σβηστούν χρέη διπλή κλοπή, και προς το κράτος και προς τον πελάτη. Στους δήμους για το φανάρι και τον πεζόδρομο, στο συγκοινωνιών για άδειες οδήγησης στα ΚΤΕΟ  για  κάθε λογής δικαιολογία και παρανομία. Χιλιάδες χιλιάδων περιπτώσεις που αποδίδουν στο σύνολο ένα τεράστιο όσο και ασύλληπτο ποσό χρημάτων που ζημιώνουν τόσο οι πολίτες όσο και το δημόσιο ταμείο.

Αυτό όλο το οργανωμένο έγκλημα, δεν είναι οργανωμένο κεντρικά. Μπορεί να υπάρχουν χοντρές μίζες, για εθνικούς δρόμους, οπλικά συστήματα και άλλα μεγάλα έργα, όπως και τεράστια φοροδιαφυγή από φίλους της εξουσίας, όμως  αθροίσουμε μόλις 500 ευρώ που μπορεί να δίνει ο κάθε πολίτης στην κάθε μία από αυτές τις χιλιάδες καθημερινά περιπτώσεις,  ή που κλέβει με διάφορους τρόπους ο κάθε διεφθαρμένος μικρός υπάλληλος στην πιο ταπεινή υπηρεσία, επίσης τα ποσά είναι τεράστια.

Το πρόβλημα των φοροφυγάδων αντιμετωπίζεται με το μέτρο που θεσπίστηκε πρόσφατα, ότι δηλαδή όσοι έβγαλαν πάνω από 100,000 ευρώ από το 2009 στο εξωτερικό, θα φορολογηθούν επί αυτών ! Θαυμάσιο μέτρο και άκρως εκβιαστικό για όσους το έκαναν. Διότι πλέον θα πληρώσουν από τα χρήματα τους εντός Ελλάδος, κι ας μην επιστρέψουν ποτέ τα κεφάλαια τους που έχουν στο εξωτερικό στην Ελλάδα. Αν δεν πληρώσουν και βγάλουν και  τα υπόλοιπα χρήματα τους έξω, θα πρέπει πλέον και οι ίδιοι να μην επιστρέψουν ποτέ στην Ελλάδα. Όμως το να κάθονται στην Ελλάδα ρουφώντας χρήματα από το εδώ σύστημα, για να τα φυγαδεύουν στο εξωτερικό, όσο στο μεταξύ φοροδιαφεύγουν επίσης συστηματικά, αυτό μπορεί τώρα να τελειώσει μια για πάντα. Αν το θέλει η κυβέρνηση γίνεται  και από τη στιγμή που η κυβέρνηση θέσπισε αυτό το μέτρο μάλλον το θέλει !

Το τεράστιο πρόβλημα τώρα, του παρασιτισμού σε όλο τον κρατικό μηχανισμό, από τα σχολεία έως τα νοσοκομεία και από τα υπουργεία έως τους δήμους τις πολεοδομίες και βεβαίως τα δικαστήρια ίσως είναι ακόμη πιο εύκολο. Οι φάκελοι όλων των ανακριτικών επιτροπών που έχουν προηγηθεί για χιλιάδες ατασθαλίες παρατυπίες και παρανομίες δημοσίων υπαλλήλων φυσικά υπάρχουν στα υπουργεία. Θα πρέπει να κάψουν όλα τα υπουργεία ώστε αυτοί να εξαφανιστούν. Η κυβέρνηση ΑΝ ΘΕΛΕΙ,  μπορεί να ξέρει με απόλυτη ακρίβεια ΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ όχι γιατί το είπε η Τρόικα ή η Αγκελ Μέρκελ , ούτε καν γιατί το δημόσιο είναι διογκωμένο και κοστίζει υπέρογκα. Αλλά γιατί είναι παράσιτα έως καθαροί εγκληματίες.

Όλοι λένε, εν όψει των απολύσεων στο δημόσιο, οτι "θα την πληρώσουν οι αθώοι" ότι "τα λαμογια θα απολύσουν όλους όσους τους κατήγγειλαν στο παρελθόν" . Ολοι ποντάρουν συντριπτικά ποσοστά ότι οι διεθραρμένοι μαζί με τους αυλικούς τους σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ! Να διώξουν ακόμη και τους λίγους που τόλμησαν κατα καιρούς να τους καταγγείλλουν, εδραιώνοντας ακομ περισσότερο τον παρασιτισμό τους. Δηλαδή πλέον, πέρα απο την φτώχια και το πνίξιμο που υπόκειται σε κάθε του επίπεδο ολοκληρο το κοινωνικό μας σύστημα, και όχι μόνο τα τελευταία 30 χρόνια, ότι θα καταφέρουν το απόλυτο πλέον χάος.

Αν απολυθούν οι τίμιοι, θα βρεθούν σε απελπιστική θέση βέβαια, καθότι αυτοί, όλα τα προηγούμενα χρόνια, δεν μάζευαν χρήματα με κάθε τρόπο. Είναι λοιπόν απλοί άνθρωποι με ένα μισθό που όπως ερχόταν έτσι έφευγε. Και όταν αυτός θα φύγει, σε μια αγορά που δεν έχει πλέον ούτε δουλειές να προσφέρει, δεν θα τους μείνει παρά μόνο μια διέξοδος επιβίωσης: Το έγκλημα.  Το αν θα είναι αυτό ληστείες τραπεζών ή καταστημάτων ή θα είναι φόνοι αστυνομικών έξω από τη Βουλή άραγε κάνει μεγάλη διαφορά; Σκεφτείτε μόνο μια Ελλάδα με χιλιάδες τέτοια κρούσματα καθημερινά πλέον σε κάθε άκρη της;!

Αντίθετα, αν απολυθούν οι υπαίτιοι, που τους γνωρίζουν από τις διάφορες καταγγελίες που έχουν προηγηθεί, αυτοί έχουνε χρήματα από όσα έκλεβαν τόσο καιρό. Πέραν αυτού, διαπιστώνοντας ένας διευθυντής δημόσιας εφορίας π.χ. οτι πήρε πόδι μαζί με όλη την αυλή του, όχι μόνο δεν θα διαμαρτυρηθεί, θα ευγνωμονεί κιόλας το ότι πήρε τουλάχιστον την αποζημίωση του. Αντί να πάει και φυλακή για όλα όσα έχει κάνει.

Είναι μια θαυμάσια ευκαιρία. Μοναδική, και μάλλον ανεπανάληπτη ευκαιρία. Η Ελλάδα, αν απολυθούν οι σωστοί άνθρωποι, ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ, θα είναι σαν το καρποφόρο δέντρο που ξαφνικά του έβγαλαν όλο το τεράστιο παράσιτο από τις ρίζες του. Καταλαβαίνω βέβαια ότι συνήθως κερδίζουν οι κακοί. Καταλαβαίνω επίσης ότι σύμφωνα με την παγιωμένη τους τακτική, οι διεφθαρμένοι μαζί με την αυλή τους, και τους ρουφιάνους τους, θα επιχειρήσουν, να διαβάλλουν τους άλλους. Ωστε να απολυθούν οι καλοί, οι τίμιοι, και κυρίως όσοι τους κατήγγειλαν στο παρελθόν. Ωστε να γίνει πλέον η βασιλεία τους σε όλες τις χιλιάδες αυτές δημόσιες υπηρεσίες αδιαφιλονίκητη, και ακόμη χειρότερη τώρα, αφού πλέον όσοι τίμοι απομείνουν πλέον στις υπηρεσίες, προκειμένου να μην τους καταγγείλουν θα τρομοκρατούνται με απόλυση και οχι απλά με καψώνι ή δυσμενή μετάθεση.

Οπότε, αν η κυβέρνηση αποφασίσει, αντί για τους σκάρτους, και τα παράσιτα, να απολύσει όλους όσους τα παράσιτα θέλουν να ξεφορτωθούν, το καλύτερο που έχει να κάνει θα είναι να φύγει την ίδια μέρα απο την Ελλάδα. Αφού ότι θα επακολουθήσει θα είναι χειρότερο από την Κόλαση.
Το κυριότερο; Όλη αυτή την οργανωμένη πλέον ληστεία, σε κάθε μια από τις χιλιάδες δημόσιες υπηρεσίες ενός κράτους όπου πλέον δεν θα λειτουργεί τίποτα, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ η ΕΕ. Όχι η 6η δόση δεν θα έρθει για αυτού του είδους την "κάθαρση" αλλά ΟΥΤΕ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΣΗ  δεν θα έρθει ποτέ. .
Η ελληνική διαφθορά, σε κάθε επίπεδο ξεπέρασε κάθε παγκόσμιο όριο. Ήρθε η ώρα αυτό να αλλάξει. Είναι μια λαμπρή, τεράστια όσο και ανεπανάληπτη ευκαιρία αυτό να γίνει.

Το Ελληνικό Πείραμα

Όλοι βλέπουμε τις συγκεντρώσεις τώρα, και λέμε ότι επιτέλους ο κόσμος ξύπνησε. Αφού λοιπόν ο κόσμος ξύπνησε, ίσως είναι καιρός να δούμε και με ανοικτά τα μάτια αυτό που ακριβώς είναι το Ελληνικό Πείραμα.

Από τόσα που έχουν ειπωθεί, 1,5 χρόνο τώρα, φαίνεται ολοένα να είναι μια συνομωσία «εις βάρος» της χώρας. Προσωπικά βλέπω αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας σαν την δοκιμή μιας κατεύθυνσης της ΕΕ η οποία ήταν μάλλον αναμενόμενη. Την ουσιαστική ένωση.

Για να μην γεμίσουμε πάλι οικονομικούς όρους θα πω κάτι απλό και απόλυτα κατανοητό από όλους. Ουσιαστική ένωση σημαίνει κοινό ταμείο.  Δεν έχει καμία σημασία δηλαδή αν έχουνε κοινές διατάξεις, συνέδρια, κάποιες Βρυξέλλες να οργανώνουν όλον αυτό το χορό από «συμφωνίες». Τελικά Ένωση νοείται μόνο αν υπάρχει κοινό ταμείο. Και κοινό ταμείο στην ΕΕ δεν υπάρχει.

Γιατί τότε να υπάρχει η ίδια η ΕΕ;

Η Ευρώπη γινόταν πάντα το έδαφος των παγκόσμιων συγκρούσεων. Στα κράτη της και πάνω στους πολίτες της ξέσπασαν, πέραν πολλών άλλων δυο καταταστροφικότατοι παγκόσμιοι πόλεμοι. Η ΕΕ λοιπόν κατ’αρχήν αποσόβησε αυτόν τον κίνδυνο,  τουλάχιστον μεχρι σήμερα.

Όμως οι πόλεμοι γίνονται για τους πόρους και τον πλούτο. Ακόμη και σε πλήρη, ουσιαστική ένωση,  διαφορετικές «πολιτείες» ας το πούμε έτσι, των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, θα είχαν διαφορετικά επίπεδα πλούτου και βιοτικού επιπέδου των πολιτών τους. Το ίδιο συμβαίνει και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Όμως εκεί, όταν χρεοκοπεί η Λουιζιάνα, ή η Καλιφόρνια, δεν τίθεται θέμα ανταγωνισμών και απο που βρίσκονται τα λεφτά των ΗΠΑ. Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ χρηματοδοτεί άτοκα, χωρίς να τίθεται βέβαια θέμα παραχώρησης εδαφικής ακεραιότητας σε περίπτωση μη πληρωμής. Αφού η εδαφική ακεραιότητα είναι ήδη παραχωρημένη και τόσο η Καλιφόρνια, όσο και η Λουιζιάνα, είναι έδαφος των ΗΠΑ.

Αυτή είναι η ουσιαστική ένωση, που φτιάχνει μια ουσιαστική υπερδύναμη. Άλλο έδαφος του Τεξας άλλο έδαφος των ΗΠΑ. Με τον ίδιο τρόπο άλλο Ευρωπαικό έδαφος, άλλο Ελληνικό έδαφος.

Η Ευρώπη είναι υπερδύναμη στα χαρτιά όμως ακόμη. Στη θεωρία, στο νόμισμα. Το Ευρώ, από καταβολής του, έχει κυριολεκτικά συντρίψει το δολάριο. Όμως η ΕΕ είναι ένας γίγαντας με χάρτινα πόδια. Γιατί τα πόδια του είναι κράτη, που ακόμη δεν έχουν γίνει πολιτείες του, και τα οποία μπορούν ανα πάσα στιγμή να αποχωρήσουν από την ένωση όπως επίσης και από το ευρώ.

Σκεφτείτε τι θα σήμαινε αυτό για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής; Να αποχωρήσει το χρεοκοπημένο Τεξας ας πούμε και να αρχίσει ανεξάρτητες συναλλαγές με τη Βενεζουέλα. Ή η χρεοκοπημένη Καλιφόρνια να «τα βρεί» με την Κίνα ας πούμε ή ακόμη και πιο μαλακά, με τον Καναδά;

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι μια υπερδύναμη δεν κτίζεται έτσι. Ούτε στηρίζεται έτσι. Στο μεταξύ όμως το ευρώ όλο και ταπείνωνει το δολάριο παγκοσμίως, και ο αφανής οικονομικός πόλεμος μεταξύ Ευρώπης Αμερικής αλλά και της Κίνας μαινόταν στο παρασκήνιο. Τι θα γινόταν όταν οι αντίπαλοι αποφάσιζαν να ρίξουν τις μάσκες;

Αυτό έγινε με την κατάρρευση της Λέχμαν Μπροδερς. Οδήγησε σε κρίση η οποία, θα έθιγε την αχίλλειο πτέρνα της ΕΕ. Τα κράτη της.  Πάνω στην οικονομική κρίση, όπως ήταν επόμενο, τα πιο χρεωμένα κράτη της ΕΕ θα θίγονταν περισσότερο. Αυτά τα κράτη τότε θα είχαν μόνο δυο επιλογές: η μία να χρεοκοπήσουν και η δεύτερη να στηριχθούν από κάποιον εξωτερικό φορέα.

Η χρεοκοπία ενός κράτους της ΕΕ θα ήταν ακριβώς σαν το σπάσιμο ενός μέρους από τα πόδια της. Τα χάρτινα πόδια της. Που οποιοδήποτε μέρος τους και αν έσπαγε, θα κατέρρεε ολόκληρη η ΕΕ. Ετσι η χρεοκοπία αποκλειόταν.
Για πρώτη φορά επι τη ευκαιρία της Ελληνικής κρίσης λοιπόν τέθηκε το ζήτημα της «Πίστης στην Ένωση». Το πιστό κράτος της ΕΕ δεν υπήρχε περίπτωση να δανειστεί από τους κινέζους ούτε από τους ρώσους ούτε από τους άραβες. Το πιστό κράτος θα δανειζόταν ΜΟΝΟ από φορέα που θα ενέκρινέ η ΕΕ.

Εκεί προέκυψε «Το Ελληνικό πείραμα».

Το σκοτεινό παιχνίδι παρέμενε, αφού ΕΕ και ΗΠΑ υποτίθεται ήταν φίλοι. Αν η ΕΕ απέκλειε κάθε άλλον, και δάνειζε την Ελλάδα άτοκα, φυσικά θα την έσωζε αμέσως. Όμως την ίδια στιγμή θα ήταν η πρώτη πράξη ουσιαστικής ένωσης. Την οποία φυσικά θα ακολουθούσαν όλες οι άλλες. Όλα τα άλλα κράτη της ΕΕ υπο την πίεση του οικονομικού πολέμου Κίνας και ΗΠΑ θα αναζητούσαν στήριξη από τον Ευρωπαϊκό «κουμπαρά» με τον ίδιο τρόπο. Και η ΕΕ θα τους έσωζε. Όμως παρά που έως εδώ όλα φαίνονται καλά υπήρχαν τρία μεγάλα προβληματάκια

1. Από ποιους γεμίζει ο Ευρωπαϊκός κουμπαράς;
2. Οι χρεωμένες Πολιτείες που θα σώζονταν, πώς θα διασφαλιζόταν ώστε να μην ξαναχρεοκοπήσουν; και
3. Οι αντίπαλοι πλέον δεν θα είχαν την παραμικρή αμφιβολία για την τεράστια δύναμη της ΕΕ.

Πέραν των πρώτων δυο, που είναι προφανή προβλήματα, το τρίτο είναι το πλέον περίπλοκο.

Η ΕΕ μπορεί να μην διαθέτει τάνκς, να μην είναι πολεμοχαρής όπως οι ΗΠΑ και να έχει αφήσει πίσω της πολλούς αιώνες την αποικιοκρατία και όλες τις συνυφασμένες με αυτήν τακτικές πολιτικές και στρατηγικές. Αυτά όμως δεν αναιρούν την ισχύ του ευρώ. Ούτε το ότι η ΕΕ, ενωμένη ουσιαστικά, θα είναι ο αδιαφιλονίκητος οικονομικός εμπορικός και τεχνολογικός ηγέτης στον κόσμο.

Ετσι η ουσιαστική ένωση, σε έναν οικονομικό πόλεμο με τους αντιπάλους της στην πραγματικότητα σημαίνει σαν η ΕΕ που έως χθές πολεμούσε με διάσπαρτες μεραρχίες, να εχει αποκτήσει στα ξαφνικά πυρηνικό οπλοστάσιο. Πόσοι εχθροί θα επέτρεπαν στους εχθρους τους να αποκτήσουν συντριπτική υπεροπλία;

Ετσι η ΕΕ έδειξε διπλωματία. Έχωσε αφενός το ΔΝΤ στην συμφωνία με την Ελλάδα,  για να δείξει ότι τάχα δεν έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού. Αφ ετέρου έδειξε συμπεριφορά κακού δανειστή προς την Ελλάδα με υπέρογκα επιτόκια. Προσπαθώντας να πάρει μακριά τις υποψίες για «γενική αναδιάρθρωση» της ΕΕ αυτή τη φορά. Ότι δηλαδή από ενωση κρατών, ανίσχυρη οικονομικά, θα το γύριζε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, πανίσχυρες οικονομικά. Προσπαθώντας έτσι να κερδίσει χρόνο.

Την ίδια στιγμή, δια μέσου αυτου του χειρισμού, η ΕΕ «ανάγκασε» την Ελλάδα στην υπογραφή όρων παραχώρησης της εδαφικής κυριαρχίας. Εξασφαλίζοντας έτσι ότι ο κουμπαράς θα αδειάσει μια φορά για το setup του μαγαζιού, και όχι διαρκώς, εξ αιτίας των κακών διαχειριστών του. Την ίδια στιγμή οδηγώντας στην πρώτη πράξη εφαρμογής των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Ένα κράτος δηλαδή που χωρίς εθνική κυριαρχία θα περνούσε στην Ευρωπαική κυριαρχία. Και θα γινόταν η πρώτη Πολιτεία, από της Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Αυτό ήταν το Ελληνικό πείραμα. Μάλιστα θα φαινόταν να έχει γίνει αναγκαστικά. Επειδή η Ελλάδα, ή η Ισπανία, ή η Πορτογαλία, ή η Ιταλία, ας πούμε, δεν πλήρωσαν η κάθε μια τα Μνημόνια τους. Το αποτέλεσμα όμως θα ήταν το ίδιο: Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης θα είχαν πλέον ουσιαστικά δημιουργηθεί. Η υπερδύναμη που πλέον δεν είχε κανέναν να φοβηθεί. Αφού θα είχε πλέον δημιουργήσει το υπερόπλο και την συντριπτική της υπεροπλία: Την ουσιαστική της ένωση

Το ζήτημα είναι ότι δεν γίνεται μάλλον έτσι. Με τα ψέματα. Ετσι δείχνουν οι εξελίξεις και ήταν μάλλον αναμενόμενο. Η τακτική της «αναγκαστικής ένωσης» δια μέσου μνημονίων που θα αναγκάζουν σε παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, μπορεί να παραπλανά τους αντιπάλους όμως δημιουργεί στα κράτη της ένωσης εντυπώσεις αντίθετες με τις επιθυμητές. Φαίνεται σαν η Ένωση να είναι πλέον μια κατακτητική προσπάθεια των δυο πιο δυνατών κρατών της, της Γερμανίας, και της Γαλλίας, εναντίον και εις βάρος όλων των υπολοίπων. Και το κυριότερο, αυτή όλη η ζημιά ίσως γίνεται χωρίς κέρδος. Αφού οι εχθροί της ΕΕ είναι κι αυτοί επίσης διπλωμάτες. Δεν τους ενδιαφέρει λοιπόν με ποιόν τρόπο θα αποκτήσει η ΕΕ την οικονομική της υπεροπλία. Τους ενδιαφέρει να μην την αποκτήσει.

Αφού λοιπόν η οικονομική σύγκρουση, παγκοσμίως, είναι αναπόφευκτη, δεν είναι καλύτερα η ΕΕ να ανοίξει τα χαρτιά της τουλάχιστον στα κράτη μέλη της, εξασφαλίζοντας έτσι την εσωτερική της ομοψυχία;
Η ειλικρίνεια εκ μέρους της ΕΕ προς τους εταίρους της για το «που το πάει» μπορεί να αποκαλύψει τα σχέδια της στους αντιπάλους της. Όμως πρώτον, τα σχέδια αυτά οι αντίπαλοι της τα βλέπουν τα φοβούνται και τα ξέρουν από την νομισματική ένωση ήδη, και δεύτερον χωρίς την ειλικρίνεια η ΕΕ κινδυνεύει να καταρρεύσει εκ των έσω. Αφού πλέον ούτε οι πολίτες στα κράτη μέλη θα εμπιστεύονται τους κατά τόπους κυβερνήτες τους. Όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.

Το Ελληνικό πείραμα λοιπόν, αντί να είναι ένα πείραμα εξαπάτησης και χειραγώγησης, προς ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, μπορεί κάλλιστα να είναι μια ανοικτή πρόταση προς αυτό το ποθούμενο αποτέλεσμα. Ένα δημοψήφισμα που ήρθε μάλλον ο καιρός να γίνει σε κάθε Ευρωπαϊκό κράτος μέλος. Και να κάνει πλέον τα χάρτινα πόδια της σιδερένια. Αντικαθιστώντας την αμφιβολία των κρατών μελών της και των πολιτών της, με μια ακλόνητη σιδερένια πίστη στις Ηνωμένες Πολίτείες της Ευρώπης.

Η οποια βέβαια με τις σημερινές συνθήκες και χειρισμους δεν είναι δυνατον να υπάρξει.  

Νομίζω ότι αν ρωτούσαμε κάθε πολίτη του Τεξας τι θα προτιμούσε να είναι πολίτης του Τεξας ή των ΗΠΑ η συντριπτική πλειοψηφία θα επέλεγε το δεύτερο. Η ΕΕ λοιπόν πρέπει κάποια στιγμή να το θέσει ανοικτά και επί τάπητος. Θα δημιουργήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ή θα παραμείνει μια ένωση με ασαφείς όρους και σκοπούς την οποία τα κράτη μέλη της θα εμπιστεύονται κάθε μέρα και λιγότερο;

Φυσική Α' Λυκείου

Στην παρακάτω φωτογραφία βλέπετε την πορεία που διαγράφει ενα οποιοδήποτε αντικείμενο κινείται αρχικά με μια ταχύτητα και στην συνέχεια,  χάνει την κινητική του ενέργεια.

Η πορεία που θα έχει το αντικείμενο σε κάθε σημείο είναι η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται πάνω του. Δηλαδή όσο η κινητική του ταχύτητα (Uκινητική) μειώνεται, τόσο,όπως βλέπετε στις δυο αναλύσεις των δυνάμεων, το σώμα τείνει να πάρει την κατεύθυνση του βάρους του (Β) με ταχύτητα την συνισταμένη των δυνάμεων που ασκονται πάνω του.

ΠΟΤΕ δηλαδή το σώμα, την στιγμή που θα απωλέσει την κινητήρια δύναμη του δεν θα πέσει σαν να το αφήναμε απο τον ουρανό, μόνο με το βάρος του και μόνο με την επιτάχυνση πτώσης. Θα πέσει αφου πρώτα το σώμα διανύσει με την αρχική του ταχύτητα και με ελειπτική πορεία  μια απόσταση ανάλογη της ταχύτητας που αρχικά το κινούσε. Αυτό στην Φυσική Α΄ Λυκείου ονομάζεται θεωρία της ελεύθερης πτώσης.

Για να πέσει λοιπόν κάθετα προς τη γη ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ που αρχικά κινείται με ταχύτητα περίπου 2 φορές την ταχύτητα του ήχου θα πρέπει, για κάποιο λόγο, πρίν αρχίσει να πέφτει να χάσει εντελώς την αρχική του ταχύτητα, Uκινητική . Αυτό θα μπορούσε να γίνει στις εξής θεωρητικές περιπτώσεις:

1. Προσέκρουσε το αεροπλάνο σε έναν τοίχο, κάπου στον ουρανό και η κινητική του ενέργεια μηδενίστηκε πρίν αρχίσει να πέφτει
2. Πήγαινε για κάποιο λόγο εντελώς κάθετα πρός τον ουρανό, κι εκεί, έπαθε ότι έπαθε, οπότε η κινητική του ενέργεια έγινε και πάλι μηδέν.
3. Πήγαινε κάθετα πρός τα κάτω, με τα ίδια αποτελέσματα. Σ'αυτή τη περίπτωση βέβαια, ενα αεροπλάνο με 2 μαχ μετά που θα χαλουσε, θα διατηρούσε σαν ταχύτητα πτώσης και την αρχική του ταχύτητα και θα επιτάχυνε με την επιτάχυνση της βαρύτητας.
4. Κάτι ίσου όγκου και βάρους με απόλυτα αντίθετη πορεία κτύπησε το αεροπλάνο, και έτσι εκμηδένισε τελείως την κινητική του ενέργεια. Σε μια τέτοια περίπτωση αυτό το κάτι θα έπρεπε να πέφτει επίσης ενσωματομένο μαζί με το αεροπλάνο στην συνέχεια. Εκτος και άν τα δυο σώματα συγκρουόμενα διαλύθηκαν αμφότερα οπότε πάλι τα θραύσματα τους θα πραγματοποιουσαν το κάθε ένα ανάλογα την πορεία πρόσκρουσης του μια πορεία ελεύθερης πτώσης και πάλι ελλειπτική.

Το παρακάτω βίντεο, χρησιμοποιηθηκε χθές, απο την προπαγάνδα των πολεμοκάπηλων που θελουν να εισβάλουν στην Λιβύη, για να αποδείξουν ότι ο Μ. Καντάφι παραβίασε την παύση πυρός και "βομβάρδισε" με το εν λόγω πολεμικό αεροσκάφος, την Βεγγάζη. Η αντίστοιχα με τις αντίθετες απόψεις ότι αυτό είναι αεροπλάνο των ανταρτών (που άραγε που το βρήκαν αφού έως σήμερα διαμαρτύρονταν ότι δεν έχουν) και ο Καντάφι παραβιάζοντας την κατάπαυση, υποτίθεται το κατέρριψε!

Είναι σημαντικό (για να δείτε και πώς δουλεύει η προπαγάνδα των βίντεο) ότι έχει γίνει πολλαπλό μιχάζ στο βιντεο αυτό. Με τις ίδιες σκηνές να επαναλαμβάνονται σε βίντεο, υποτιθέμενα ερασιτεχνικα που υποτίθεται τραβήχτηκαν απο κινητά. Σ'αυτό το μιξάς παρουσιάσζουν αεροπλάνα που πετούν παντοιοτρόπως και κανονικά και ξαφνικά το εν λόγων καθέτως ιπτάμενο αεροπλάνο. Γι'αυτό στο βίντεο αυτό πηγαίνετε κατευθείαν στο σημείο 1 λεπτό και 10 δευτερόλεπτα, έως 1 λεπτό και 29 δευτερόλεπτα, για να παρακολουθήσετε μόνο το εν λόγω αεροπλάνο χωρίς όλες τις άλλες παραπλανητικές προσθήκες.


Πώς πετούσε το αεροπλάνο αυτό και τι του συνέβη για να πέφτει κάθετα στη γή σαν πέτρα που την έριξαν απο τον ουρανό; Βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας.

Βεβαίως αν το αεροπλάνο είναι ομοίωμα αεροπλάνου, που αφέθηκε απο κάποιο ελικόπτερο απο αρκετά πιο ψηλά τότε φυσικά θα έπεφτε κάθετα. Κάποιοι ειδοποιημένοι απο κάτω ήταν έτοιμοι να το βιντεοσκοπήσουν απο την Βεγγάζη. Πέφτοντας το αεροπλάνο κάθετα, πυροδοτούν την αρχική του ανάφλεξη, και  πέφτει έτσι φλεγόμενο όπως πρέπει , κτυπημένο απο οτιδήποτε. Όπως το ομοίωμα είναι γεμάτο εκρηκτικά, όταν συγκρούεται στο έδαφος κάνει επίσης μια εντυπωσιακή έκρηξη χρήσιμη τόσο για το βίντεο όσο και για να καταστρέψει ταυτόχρονα όλα τα πειστήρια της απάτης !

Αυτά όμως είναι σενάρια, και θεωρίες συνομωσίας, μην τα πιστεύετε. Απλά πιστέψτε ότι η αμερικάνικη προπαγάνδα μπορεί να καταργήσει ακόμη και τους θεμελιώδεις νόμους της Φυσικής !

Ενα αίσχος !

Αμερικάνοι, Γαλλοι και Άγγλοι έπαιρναν τζάμπα τα πετρέλαια της Λιβύης. Μερικοί Λίβυοι το θεωρούσαν αυτό διαφθροά του Καντάφι και εκεί ήταν ίσως οι μονες πραγματικές διαφωνίες για το άτομο του. Ομως όπως φαίνεται τώρα αυτός ο στρατηγικός ελιγμός κράτησε τα σκυλιά έξω απο τη Λιβύη για 40 χρόνια. Για να μήν μπουκάρουν να τα πάρουνε μόνοι τους όπως στο Νίγηρα. Ή όπως ετοιμάζονται να κάνουν τώρα! Για την "ελευθερία", τη "δημοκρατία" και, το πλέον άθλιο και αισχρό πρόσχημα "για το καλό των Λίβυων πολιτών" !

Προφανώς τώρα που λήγουν τα συμβόλαια τους, και πρέπει να ανανεωθούν,ο Καντάφι ,έχοντας αποπληρώσει και 2,7 δις για το Λόκερμπυ, δεν θέλει να τους τα δίνει πλέον τζάμπα. Οι Αμερικανοί νόμιζαν ότι θα το ρύθμιζαν με μια χουφτα προδότες Λίβυους που τους έβαλαν να στήσουνε το κόλπο στη Βεγγάζη. Αυτοί όμως ήθελαν τους Δυτικους ίσα για να γίνουνε χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη και δεν ήθελαν καθόλου να δώσουν τα πετρέλαια τζάμπα. Οπότε τους θεώρησαν αναλώσιμους και τους παράτησαν απο συνεταίρους.

Αφησαν λοιπόν επι τρεις εβδομάδες τον Καντάφι να τους στριμώξεικαλά καλά, και τώρα  που είναι έτοιμος να νικήσει και να φέρει πάλι την ειρήνη και την τάξη στη Λιβύη,  με το παραμύθι της ανθρωπιστικής επέμβασης αρχίσανε πάλι το παζάρι με τον Καντάφι: Τα δίνεις τζάμπα ή μπουκάρουμε;

Ομως οι Λίβυοι δεν είναι Ιρακινοί. Είναι πολύ περήφανος λαός και ξέρουν καλά τι πλουτο έχουν στα χέρια τους και κατα πόσο ο  Καντάφι είναι ή όχι δικτάτορας. Δεν το τρώνε λοιπόν το παραμύθι και το πιο πιθανό αν μπουκάρουνε έτσι οι δυτικοί θα βρούνε εκεί απέναντί τουςόλους τους Λίβυους και κανταφικούς και μη.  Δείτε και αυτό το πολύ κατατοπιστικό άρθρο  που επανηθεύειθ πολλά από όσα έχω ήδη δημοσιεύσει  εδώ όλες αυτές τις μέρες μαζί με πολλές ακόμη χρήσιμες και κατατοπιστικές πληροφορίες.Που θα σας δείξουν τι πραγματικά συμβαίνει. 
 Η αλήθεια για τη Λιβύη
Αξίζει επίσης να δείτε το φωτογραφικό οδοιπορικό των New York Times απο την αρχή της "εξέγερσης". Οπου δεν θα βρείτε πουθενά "αιματηρές σφαγές", "μάχες; σώμα με σώμα" "αεροπλάνα να επιτίθενται σε αμάχους" και "άοπλους διαδηλωτές".
New York Times photographic report from Libya crisis

Η απίστευτη υποκρισία της Δύσης

Πόσοι ξένοι υπήκοοι έχουν εγκαταλείψει τη Λιβύη έως τώρα; Περίπου 100,000 λένε τα ΜΜΕ. Ολοι αυτοί γιατί πήγαν εκεί; Γιατί υπήρχε τεράστια ανάπτυξη.

Όλοι αυτοί οι ξένοι πλουτίζουν στη Λιβύη εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Ειδικά οι εταιρίες  που δραστηριοποιούνται στην χώρα αυτή, πλουτίζουν ακόμη περισσότερο. Δεκάδες πετρελαικές, οικοδομικές όπως και εμπορικές εταιρίες είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται, εξαιρετικά ενισχυμένα χάρη στην επένδυση τους στο «Λιβυκό θαύμα». Και μέχρι πρίν 15 μέρες όλοι, από τους ιδιοκτήτες αυτών των εταιριών, έως τον τελευταίο εργάτη, που, εργαζόμενος στη Λιβύη έστελνε χρήματα και στην πατρίδα του, αγαπούσαν τον Μουαμάρ Καντάφι. Λογικό, αφού όφειλαν σ’αυτόν την ευημερία τους.

Όμως πιο πολύ από όλους τον αγαπούσαν οι Λίβυοι, οι οποίοι θρέφονταν από όλους αυτούς τους ξένους ειδικά στην Τρίπολη. Από τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα μέχρι όλες τις εμπορικές παροχές τους, οι Λίβυοι πολίτες επωφελούνταν από το άλλο μισό όλου αυτού του επενδυτικού οργασμού. Τις καταναλώσεις και τον εισερχόμενο τζίρο χιλιάδων ξένων που μάλιστα είχαν και αρκετά χρήματα να ξοδέψουν. Σαν μια μόνιμη παρουσία στη χώρα τους πολύ ευκατάστατων τουριστών. Πέρα απο τους χιλιάδες μετανάστες απο τα γειτονικά αφρικανικά κράτη που, προσελκυόμενοι απο την ανάπτυξη της Λιβύης, τους είχαν οι Λίβυοι για τις σκληρές υποβαθμισμένες εργασίες να βοηθουν κι αλλο την ανάπτυξη και την ευημερία τους. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που βοήθησαν την ανάπτυξη των οικονομιών τους παραδοσιακά όλοι οι μετανάστες και στην Γερμανία και στην Αμερική. .

Πολλοί Λίβυοι πολίτες λοιπόν και όλοι οι ξένοι, επενδυτές, στελέχη επιχειρήσεων και εργάτες ξένων εταιριών, κανείς από όλους αυτούς δεν έβρισκε τον Μουαμάρ Καντάφι τρελό, χασάπη, ή να παραληρεί εως τώρα.  Ίσα ίσα όλοι αυτοί στήριξαν την επένδυση τους μικρή ή μεγάλη, στη Λιβυη, ακριβώς στο λόγο του Καντάφι. Και ήταν πολλοί άνθρωποι, πολύ ευχαριστημένοι, από πάρα πολλά κράτη, που δεν θα έφευγαν ποτέ. Αφού όσοι έφυγαν από την Λιβύη δεν έφυγαν επειδή το ήθελαν. Έφυγαν τώρα, επειδή τους έδιωξαν οι ταραχές που προκάλεσαν και εξακολουθούν να προκαλούν οι ένοπλοι επαναστάτες.

Τα ΜΜΕ της Δύσης ξαφνικά, εδώ και 15 μέρες,  προβάλουν διαρκώς ένα προφίλ του Καντάφι απάνθρωπο. Είναι τόσο κακός, λένε, που πρέπει να βγάλουν το κράτος του και από τον ΟΗΕ. Να του δεσμεύσουν όλες τις καταθέσεις, να τον σκοτώσουν ακόμη. Αν όμως ο Καντάφι ήταν όντως τόσα χρόνια ο χασάπης που παρουσιάζουν τα Δυτικά ΜΜΕ σήμερα, τότε το ίδιο χασάπηδες ήταν και όσοι συνεργάζονταν μαζί του. Όλοι οι Δυτικοί φίλοι και συνεργάτες του, επιχειρηματίες και κράτη. Αυτοί θα πάνε τώρα για να ελευθερώσουνε τους Λίβυους;

Αν δεν είναι χασάπης ο Καντάφι τότε προφανώς δεν τίθεται θέμα απελευθέρωσης. Οσο για την κρίση που έχει προκυψει έχει κάθε δικαίωμα και νομιμότητα ο ο ηγέτης ενός κράτους να καταστείλει το συντομότερο ένοπλους διαδηλωτές που τρομοκρατούν τους άλλους πολίτες της χώρας του. Για την ακρίβεια ο στρατός κάθε νόμιμου κράτους έχει υποχρέωση να κάνει κάτι τέτοιο. Γι’αυτό όλοι οι στρατοί του κόσμου υφίστανται. Για άμυνα σε κάθε ένοπλη επίθεση από εσωτερικό ή εξωτερικό εχθρό.

Αυτό που προέκυψε «ξαφνικά» στη Λιβύη δεν είναι μια επανάσταση ούτε η υποτιθέμενη τρέλα του Καντάφι την οποία όλοι οι Δυτικοί τάχα αγνοούσαν έως χθές. Είναι ότι οι Δυτικοί, ύστερα από κάποιες δεκαετίες που ευημερούν με τρελές δουλειές και επενδύσεις στη Λιβύη, έγιναν άπληστοι. Θέλουν λοιπόν τώρα πέρα από όσα τους έδινε ο Καντάφι έως τώρα σαν δικαιώματα και περιθώρια κέρδους, να τα πάρουν όλα. Νομίζοντας ότι μπορούν να το κάνουν, με την ισχύ των όπλων και με την ευκαιρία των πέριξ «επαναστάσεων». Με το γνωστό σενάριο του «απελευθερωτή» που εισβάλει για να σώσει τους καταπιεσμένους.

Όμως στο σενάριο αυτό, κάποιοι πρέπει να ανοίξουν την πόρτα του κάστρου για να μπούνε οι αμερικανοί και οι άγγλοι. Ώστε να τηρηθούν τα προσχήματα της Δυτικής υποκρισίας. Εκεί έρχονται οι «απελευθερωτές» της Βεγγάζης. Μισθοφόροι και καιροσκόποι, τους οποίους προφανώς ο Καντάφι ποτέ δεν πλήρωσε ούτε συνεργάστηκε ποτέ μαζί τους. Είναι τόσο δυσαρεστημένοι που ζητάνε το κεφάλι του επι πινάκι. Οπότε εξυπηρετώντας την απληστία των Δυτικών βρήκαν και αυτοί έναν τρόπο να πλουτίσουν μέσα στη Λιβύη.

Αν οι αμερικανοί κόπτονταν για τα συμφέροντα των Λίβυων, δεν θα φανάτιζαν τους Λίβυους πολίτες καθημερινά, όσο μπορούν, από τα ΜΜΕ, σπρώχνοντας τον ένα απέναντι στον άλλο. Είναι λογικό χιλιάδες Λίβυοι να είναι φιλικοί προς το καθεστώς Καντάφι, με τέτοια ανάπτυξη και πλούτο που έχει η χώρα τους σήμερα. Όλους αυτούς οι αμερικανοί θα τους κάνουν να φοβούνται τους ένοπλους επαναστάτες της Βεγγάζης; Μέχρι από το φόβο τους να πάρουν εν τέλει κι εκείνοι τα όπλα; Ή έγιναν όλοι αυτοί τρελοί, όπως υποτίθεται είναι και ο Καντάφι, που με τις ενέργειές του έφερε όλες αυτές τις επενδύσεις στην Λιβύη;

Αν η παγκόσμια κοινότητα νοιαζόταν για τα συμφέροντα των Λίβυων, δεν θα δέσμευε τις καταθέσεις της χώρας τους, ύψους πολλών δίς. Με το πρόσχημα ότι ο ηγέτης τους, που τα χειρίζεται είναι τρελός. Ο ηγέτης τους που τα χειρίζεται φρόντισε ώστε αυτές οι καταθέσεις και τα αποθεματικά της Λιβύης, σήμερα, να υπάρχουν !

Η τακτική της Δυτικής υποκρισίας, όχι μόνο να εισβάλλει και να κλέβει, αλλά να το προωθεί όλο αυτό σαν «απελευθέρωση» και «δημοκρατία» είναι επικίνδυνη όχι μόνο για την Λιβύη αλλά και για ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα και την ειρήνη.

Ανθρώπινα δικαιώματα και νομιμότητα

Όλοι θέλουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για όσους περισσότερους ισχύουν τόσο περισσότερο πολιτισμό έχουμε. Σαν ανθρωπότητα. Στην κρίση στη Λιβύη όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται κατάφορα. Αυτή τη φορά από τον ΟΗΕ τον ίδιο και τους σημαντικότερους εταίρους του.

Ο Μουαμάρ Καντάφι είναι ένας πάμπλουτος άνθρωπος. Όταν άρχισε η κρίση στη Βεγγάζη, σίγουρα ζύγισε τις επιλογές του. Τότε ακόμη μπορούσε, αν ήθελε και το έκρινε σωστό, να καταθέσει την εξουσία. Και να απολαύσει τα δισεκατομμύρια του,  ακόμη και μέσα στη Λιβύη, χωρίς καν να φύγει σαν τον Μουμπάρακ και Μπεν Αλι. Είναι προφανές ότι αν κατέθετε την εξουσία αμέσως, κανείς δεν θα μπορούσε να τον κατηγορήσει ούτε για αδιαλλαξία ούτε για αιματοχυσία, πόσο μάλλον για δικτατορία. Όμως πόσα περιθώρια του άφησαν αλήθεια για μια τέτοια επιλογή;

Στη Λιβύη, πέρα από τους επαναστάτες, υπάρχουν και χιλιάδες, ή και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι Λίβυοι, που είναι πολύ ικανοποιημένοι από την πολιτική του Καντάφι. Που ήταν,  μέχρι προ 20ημέρου περήφανοι που η Λιβυη γινόταν το «Ντουμπάι της Μεσογείου». Που το έβλεπαν, στους ουρανοξύστες και τα τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα που κτίζονταν σαν τα μανιτάρια παντού στην Τρίπολη.

Αυτοί όλοι οι χιλιάδες ικανοποιημένοι πολίτες, δεν ήταν οργισμένοι άνθρωποι , έτοιμοι να πάρουν τα όπλα και να σκοτώσουν. Όταν άρχισε λοιπόν η φασαρία στην Βεγγάζη, φυσικά θα μπορούσαν όλοι αυτοί να διαδηλώσουν επίσης την ικανοποίηση τους απέναντι στην κυβέρνηση του Καντάφι και της Λιβύης. Αντίθετα με τους επαναστάτες. Και τότε θα βλέπαμε  και εμείς ειρηνικά, τον αντίλογο. Όμως  ευθύς εξ αρχής οι επαναστάτες στην Βεγγάζη, όρμηξαν σε αποθήκες όπλων και μάλιστα ίσως είχαν ήδη κάποιες μονάδες του στρατού να τους υποστηρίζουν.

Απέναντι σε στρατιωτικό πραξικόπημα πλέον, ο φιλήσυχος πολίτης που ήταν ίσως ικανοποιημένος από το καθεστώς τι θα έκανε; Θα έβγαινε να ανοίξει πόλεμο; Να πει στα διεθνή ΜΜΕ ότι όχι, είναι ικανοποιημένος από τον Καντάφι, αλλά απλά θα ήθελε περισσότερες και ταχύτερες μεταρρυθμίσεις; Θα το κάνατε ποτέ εσείς; Απέναντι σε άναρχους ένοπλους, που τριγυρνάνε με την άδεια του στρατού στους δρόμους  της Βεγγάζης, οργισμένοι μέχρι λύσσας από 40 χρόνια που το περιμένανε, και αποφασισμένοι να σκοτώσουν τον Καντάφι και κάθε πολίτη πιστό σ’εκείνον με κάθε μέσο και πρόσχημα;

Αυτοί οι, χιλιάδες ίσως, άνθρωποι, έχουν και αυτοί ανθρώπινα δικαιώματα ! Μάλιστα θα έλεγα περισσότερα από τους ένοπλους από την αρχή «επαναστάτες». Όμως τόσες μέρες τώρα η φωνή τους δεν ακούγεται. Γιατί τα παγκόσμια ΜΜΕ έχουν παραχωρήσει όλα τα δικαιώματα, μαζί με όλα τα μικρόφωνα, στους επαναστάτες μόνο.

Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση αν ήσασταν η επίσημη κυβέρνηση μιας χώρας τι θα κάνατε; Θα την κοπανούσατε με τα δισεκατομμύρια που έχετε μαζέψει στην Ελβετία ή στη Βενεζουέλα; Ή μήπως, επειδή αν παραδίδατε την εξουσία δεν θα χρειαζόταν να την κοπανήσετε, θα καθόσασταν αδιάφορος να παρακολουθείτε τους «επαναστάτες» να σφάζουν όλους τους εκατοντάδες άλλους φιλήσυχους  πολίτες που μέχρι χθες ήταν ικανοποιημένοι από εσάς; Νίπτοντας τας χείρας σας γι’αυτούς;

Ο Μουμπάρακ έφυγε με τα λεφτά, ο Μπεν Αλι έφυγε με τα λεφτά. Οι Καντάφι όμως είναι εκεί, στην Τρίπολη. Προφανώς δεν επιμένουν σ’αυτή τη κατάσταση για το προσωπικό τους όφελος. Αφού το τελείως προσωπικό τους όφελος είναι προφανές. Να τα παρατούσαν και τους πολίτες που σίγουρα τώρα τρέμουν, και τους επαναστάτες και τους αμερικανούς και άγγλους που είναι έτοιμοι να εισβάλλουν, να παρατούσαν και την εξουσία και … να κρατούσαν τα λεφτά και την ησυχία τους !

Για να δουμε μάλιστα πόσο πολύ φοβούνται οι απλοί φιλήσυχοι πολίτες αρκεί να δούμε πόσο φοβουνται πολύ πιο ισχυροί απο αυτους. Ο Σαιφ αλ Αραμπ Καντάφι για παράδειγμα οστις, αντίθετα με τον αδερφό του Σαιφ αλ Ισλαμ, πήγε στην Βεγγάζη με τους «επαναστάτες». Το έκανε προφανώς φοβούμενος ότι οι αμερικανοί και άγγλοι είναι πιο δυνατοί και θα καταφέρουν να κάνουν τη Λιβύη ένα ακόμη Ιράκ. Οπότε ας σώσει ο ίδιος το τομάρι του.

Όμως τους εκατοντάδες χιλιάδες Λίβυους ικανοποιημένους από το αναδυόμενο Ντουμπάι της Μεσογείου, ποιος θα τους σώσει; Ο ΟΗΕ προφανώς αδιαφορεί γι’αυτούς  Αυτοί δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Επειδή δεν βγήκαν στους δρόμους με τα Καλάσνικοφ να αντιμετωπίσουνε τους άλλους.

Η νομιμότητα λοιπόν, είναι αυτή ακριβώς που κρατάει τον Καντάφι στην Τρίπολη και μόνο αυτή. Η νομιμότητα που κάποιος πρέπει να τηρήσει, που κάποιος πρέπει να την υπερασπιστεί. Αν οι φιλήσυχοι πολίτες, δεν ήταν τόσοι πολλοί, προφανώς και ο Καντάφι θα είχε δώσει πρόθυμα την εξουσία, θα είχε κρατήσει τα λεφτά και θα τα απολάμβανε τώρα με την ησυχία του αντί να πολεμάει με όλα τα αρπακτικά της γης. 

Όμως ακριβώς όπως είπε ο Σαιφ αλ Ισλαμ, η Τρίπολη δεν είναι Κάιρο, δεν είναι Τυνησία. Δεν βγήκαν χιλιάδες στους δρόμους της Βεγγάζης να διαδηλώσουν εναντίον του Καντάφι. Δεν το έκαναν ούτε ακόμη και σήμερα κι αυτό μόνο για ένα λόγο. Γιατί δεν υπάρχουν για να βγούνε. Αν υπήρχαν θα τους βλέπαμε και εμείς, και εσείς, θα μας τους έδειχναν τα τόσο πρόθυμα παγκόσμια ΜΜΕ.

Προφανώς λοιπόν την συγκέντρωση στην Τρίπολη, όπου μίλησε από το κάστρο, ο Καντάφι την έκανε για να διαπιστώσει αυτό το πράγμα. Πόσους ακριβώς θα έπρεπε να υπερασπιστεί ή να εγκαταλείψει. Προς χάριν της ησυχίας και της άνεσης του ιδίου και της οικογενείας του. Και όπως φάνηκε ήταν πάρα πολλοί για να τους εγκαταλείψει.

Όταν κρίνουμε έναν πανίσχυρο άνθρωπο για διεφθαρμένο, καλό είναι να σκεφτόμαστε το κατ’αρχήν αξίωμα της διαφθοράς. Ότι ο διεφθαρμένος άνθρωπος σκέφτεται πρώτα από όλους τον εαυτό του. Γιατί να τα βάλει ο Καντάφι με αμερικάνους, άγγλους, με όλο τον ΟΗΕ; Γιατί να δεχτεί δέσμευση των καταθέσεων του; Θα το κάνατε ποτέ εσείς; Για μια εξουσία που θα χάνατε έτσι και αλλιώς;

Η μάχη κάτω στη Λιβύη δεν είναι για την εξουσία. Είναι ακριβώς για τα ανθρώπινα δικαιώματα, των φιλήσυχων, έως τώρα, πολιτών  της Λιβυης. Και ακριβώς για την νομιμότητα. Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση Καντάφι είναι η νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης.  Αυτή η κυβέρνηση από την οποία περιμένουν χιλιάδες Λίβυοι να ολοκληρωθεί το θαύμα του Νέου Ντουμπάι, που οικοδομείται στην Τρίπολη την τελευταία δεκαετία.  Αυτοί έχουν ανθρώπινα δικαιώματα και πολλά περισσότερα κατά τη γνώμη μου από τους τραμπούκους που ξαμολήθηκαν εξ αρχής στην Βεγγάζη, και τρομοκρατούν όλους τους υπόλοιπους με τα όπλα.

Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση και εγώ, όπως κάθε φιλήσυχος νομοταγής πολίτης στην Ευρώπη, στην Αμερική ή σε κάθε πολιτισμένη χώρα, θα ήθελα πραγματικά η κυβέρνηση μου να αναλάβει ένοπλη δράση και να αποκαταστήσει την τάξη ξανά, το συντομότερο. Και αν τότε ο ΟΗΕ έβγαινε και έλεγε ότι δεν έχω δικαιώματα, και έχουν μόνο αυτοί που με τα όπλα με τρομοκρατούν, εμένα και τη χώρα μου ολόκληρη, τότε θα έλεγα τον ΟΗΕ, παγκόσμιο τρομοκράτη και θα έθετα σε απόλυτη αμφισβήτηση την υποτιθέμενη νομιμότητα του.

Αν η Δύση θέλει να δείξει ανθρωπιστικό πρόσωπο, θα πρέπει να μαζέψει το στρατό της από τα παράλια της Λιβύης και από την Βεγγάζη αμέσως. Να σταματήσει να πιέζει την Λιβύη προς τον εμφύλιο πόλεμο. Γιατί και οι χιλιάδες φιλήσυχοι και μέχρι χθες ικανοποιημένοι κάτοικοι της Λιβύης, πόσο θα ανεχθούν την καθημερινή τρομοκρατία; Στο όνομα της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας»;

Ο Σαιφ αλ Ισλαμ Καντάφι το είπε από την πρώτη στιγμή. Θέλετε να αλλάξουμε σημαία; Να αλλάξουμε ακόμη και τον εθνικό ύμνο; Εντάξει θα τα αλλάξουμε όλα. Αν λοιπόν το θέμα ήταν οι μεταρρυθμισεις αυτές θα είχανε ήδη γίνει ! Όμως οι τρομοκράτες "επαναστάτες" όπως όλα δείχνουν, δεν θέλουν να αλλάξουν πραγματικά τίποτα. Θέλουν να διατηρήσουν το νόμο της βίας, των όπλων, και της «νομιμότητας» όπως την εννοεί, και την πλασάρει μέσα από εναν ορυμαγδό παραπληροφόρησης, ο ΟΗΕ. Που είναι και το κύριο πρόβλημα.

Στο τέλος τέλος μια απλή σκέψη. Θα ήταν ο κόσμος τόσο προβληματικός αν ο ΟΗΕ ο ιδιος δεν ήταν τόσο προβληματικός;

Η κοροϊδία δεν πιάνει τόσο όσο νομίζουν

Δεν χρειάζεται να είσαι στην CIA σήμερα ή στην Μπιλντερμπεργκ για να βγάλεις συμπεράσματα για την παγκοσμια κατάσταση. Μπορείς να το κάνεις απλά παρακολουθώντας τα διάφορα ΜΜΕ και χωρίς καμία αλλη πληροφορία. Για να ξέρουν και αυτοί στα ΜΜΕ τι ακριβώς σκέφτονται όσοι τους βλεπουν και τους ακουνε.

Εχουμε λοιπόν. Στην κρίση της Λιβύης, δυο είναι τα ενδεχόμενα:

• Να ισχύει αυτό που λένε τα ΜΜΕ, ότι οι αντικαθεστωτικοί ελέγχουν όλη τη χώρα εκτός απο την Τρίπολη, ή, 
• Να μήν ισχύει. 

Αν ισχύει ερχόμαστε στο δεύτερο λογικό βήμα. Δεν θα έκαναν τα πάντα για να αποδείξουν τη θηριωδία του αντιπάλου τους; Ωστε να νομιμοποιήσουν την στάση τους; Παράλληλα ανόίγοντας το δρόμο για την δεσμευση των καταθέσεων ύψους δις δολαρίων της Λιβύης που είναι και όλος ο καυγάς;

Απάντηση. Ναι, θα έκαναν τα πάντα. Κυκλοφορουν λοιπόν στα ΜΜΕ τα βλεπω και εγώ και εσείς και όλοι, οι φήμες για χιλιάδες νεκρούς. Την ίδια στιγμή όμως δέκα μέρες τώρα επεισοδίων πλάνα αίματος έχουμε κυρίως 2. Ενα άτομο σε πεζοδρόμιο της Τρίπολης, που το έδειξαν πενήντα φορές και βάλε, και δέκα περίπου άλλους μπρουμητα σε ένα χωράφι που ουτε κάν μας είπαν αν ήταν καθεστωτικοί ή αντικαθεστωτικοί.

Τελος πάντων ας πουμε ότι αυτό δεν έχει σημασία, και νεκροί ήταν όλοι και μετρούν στις ... χιλιάδες. Ομως σύμφωνα με την πρώτη θέση, ότι όλη δηλαδή η Λιβύη έχει καταληφθεί απο τους αντικαθεστωτικους, δημιουργείται το ερώτημα: Δεν υπάρχουν πουθενά άλλα πλάνα για να τα τραβήξουν; Σήμερα κάθε κινητό είναι και βιντεοκάμερα. Με τον ίδιο δίαυλο απο τον οποίο έφτασαν οι εικόνες του ενός στο πεζοδρόμιο και των δέκα στο χωράφι, προφανώς θα μπορούσαν, με τηνίδια λογική, να φτάσουν στους δέκτες μας και οι ... χιλιιάδες των νεκρών παντού ! Πραγμα πολυ χρήσιμο βέβαια για την θέση όσων θέλουν να βγάλουν την κυβέρνηση της Λιβυης ΜΗ-νόμιμη, με όλα τα... ποθούμενα συνακόλουθα.


Ομως δεν είδαμε τίποτα. Χαλασε ο δίαυλος επικοινωνίας που επέτρεψε να περάσει το βιντεάκι με τον ένα στο πεζοδρόμιο και τους δέκα στο χωράφι; Μα αυτό πάλι δεν στέκει λογικά. Οσο επικρατούν, υποτίθεται, οι αντικαθεστωτικοί, οι διάφοροι δίαυλοι επικοινωνίας,θα έπρεπε να αυξάνουν, και , αντίθετα, να παρουσιάζουν ολοένα του λόγου το αληθές όσων λένε και υποστηρίζουν. Ομως συμβαίνει το αντίθετο.

Ο αιμοσταγής δικτάτορας απο την άλλη, δεν έχει βγάλει ακόμη τα τάνκς στους δρόμους. Τα μόνα τάνκς που είδαμε είναι αντίθετα των στασιαστών, στην Βεγγάζη. Που κατα τον Μπαρακ Ομπάμα είναι ... "αοπλοι" !!!

Αναρωτιέμαι λοιπόν εγώ εύλογα: Αν κάποιος σε ενα χωριουδάκι, χωρίς υψηλές γνωριμίες και τουτέστιν καμία άλλη πληροφορία, πέραν των ΜΜΕ, τα βλέπει έτσι, πόσες χιλιάδες άνθρωποι ανα τον κόσμο έχουν κάνει τις ίδιες σκέψεις παρακολουθώντας ότι συμβαίνει στη Λιβύη αυτή τη στιγμή απο τα ΜΜΕ; Και πόσοι δεν το έχουν ονομάσει αυτό μια στιγνή, όσο και απαράδεκτη παραβίαση των δικαιωματων ενός λαου στον πλούτο του κκαι την ευημερία του; Οσο για τους νεκρούς Λίβυους που σίγουρα υπάρχουν, σε ποιους πρέπει να καταλογιστεί αυτό το έγκλημα;


Τελος αν συνυπολογίσουμε ότι αυτό το έγκλημα, αυτή η πατέντα, συμβαίνει κατα συρροή, μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ότι συμβαίνει αυτή τη στιγμή και στην Ελλάδα (απλά εμείς ακόμη δεν έχουμε βγάλει τα πετρέλαιά μας) δεν έχουν καταλάβει άραγε όλοι, σε κάθε άκρη της γής, ποιό ακριβώς είναι το εγκλημα κατά της ανθρωπότητας; Και ποιοι θα έπρεπε να καθίσουν στο σκαμνί στην Χάγη; Αν η Χάγη βέβαια υποστήριζε τα ανθρώπινα δικαιώματα και όχι κάποιων, μιας χούφτας ανθρώπων παγκοσμίως, τα δικαιώματα. Που κάθε άλλο παρα άνθρωποι θα έπρεπε να λέγονται.

Κι αυτά είναι συμπεράσματα που τα βγάζει ο κάθε ένας, απλά παρακολουθώντας τα ΜΜΕ και τις ειδήσεις ποιυ μας παρουσιάζουν σαν αληθινές. Δεν χρειάζεται να έχει δείκτη νοημοσυνης 200.  Κάνει απλους συνειρμούς, ότι δηλαδή αν συμβαίνει αυτό, τότε πρέπει να ισχύει και εκείνο και το άλλο. Με την ίδια λογική ότι δεν είναι δυνατόν να είναι μεσάνυκτα και ο ήλιος να λάμπει. Ή είναι μεσάνυκτα και είναι σκοτάδι ή δεν είναι μεσανυκτα και ο ήλιος λαμπει. Απλά τα πράγματα.

Βόρεια Αφρική και Γεωπολιτικές ανακατατάξεις

Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι ΗΠΑ επεμβαίνουν εδώ και αιώνες σε ολόκληρο τον πλανήτη, ανάλογα όποτε θεωρούν ότι πρέπει. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αυτή η επέμβαση μπορεί να μας άρεσε, γιατί συνέβαλε δραστικά στην εκδίωξη του Χίτλερ. Όμως δεν θα έλεγε κανείς το ίδιο για πλείστες όσες επεμβάσεις των αμερικανών έκτοτε. Εξ άλλου στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο αείμνηστος Φρανκλίνος Ρούσβελτ που δεν είχε την παραμικρή σχέση με όλους τους επόμενους. .

Βιετνάμ. Κορέα. Διέλυσαν την πρώην Γιουκοσλαβία, που αποτελούσε "πέρασμα" για την ολοκληρωμένη ένωση της Ευρώπης. Και, μετά τους διάσημους Δίδυμους Πύργους, με αφορμή την "τρομοκρατία", επιτέθηκαν απροκάλυπτα, διατηρώντας έκτοτε στρατούς κατοχής, στον αραβικό κόσμο. Αυτόν που δεν δούλευε δηλαδή ήδη μαζί τους.

Η Αφρική, είναι το παραδοσιακό θα έλεγε κανείς, παιχνίδι, των ευρωπαίων. Γάλλοι, Άγγλοι, Ιταλοί. Από την Αφρική οι  αμερικανοί πήραν αυτό που ήθελαν , τους μαύρους, και τους κράτησαν για πάρα πολλούς αιώνες σκλάβους τους, στις ΗΠΑ, να υπηρετούν τα εργοστάσια τους, και να επανδρώνουν τους στρατούς τους. Όποτε χρειάζονταν πλούτο, διαμάντια, πετρέλαιο, χρυσό, ευρωπαίοι και αμερικανοί δεν δίστασαν να υποκινήσουν ολόκληρες γενοκτονίες στην όμορφη αυτή ήπειρο. Οι αμερικανοί τραγουδιστές μπορεί να τραγουδάνε για την Αφρική, όμως καθόλου δεν εκτιμάει η αγγλοσαξωνική κουλτούρα το πόσο πραγματικά όμορφη είναι η Αφρική. Εκτιμάει μόνο τον πλούτο της. Και καθόλου τους κατοίκους της..

Νότια Αφρική, Σουδάν, Νίγηρας, Σιέρα Λεόνε, Ρουάντα. Πολλοί ίσως έχει τύχει να μάθουμε τι έγινε, και γίνεται ακόμη εκεί. Για το πετρέλαιο, για τα διαμάντια, για το χρυσό, για τις αχανείς καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Και το ερώτημα είναι: Σε ποιους θεωρεί η Δύση ότι ανήκει η Αφρική;

Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ένας δικτάτορας. Λέω ήταν γιατί έκανε μια σημαντική στροφή στην πολιτική του εδώ και τουλάχιστον 12 χρόνια. Στροφή που απέδωσε πολυεπίπεδα τόσο στους Λίβυους όσο και στην Αφρική. Η Λιβύη έγινε ο υπ' αριθμόν ένα πόλος έλξης επενδύσεων στην Μεσόγειο. Οι Λίβυοι άρχισαν να πλουτίζουν, οι φτωχοί όλοι, και απο τους πλούσιους οι φίλοι προς τον μονάρχη βεβαίως, άρχισαν και αυτοί όλοι να πλουτίζουν. Και το μέλλον άρχισε να φαίνεται χρυσό γι' αυτή τη χώρα που πριν ήταν χαμένη στην σκόνη της Σαχάρας και τις ελλείψεις από το πολύχρονο εμπάργκο. Πολλοί Λίβυοι το αντιλήφθηκαν αυτό και έλεγαν με αυτοπεποίθηση ότι η  Λιβύη θα γινόταν το Ντουμπάι της Μεσογείου. Κάτι που, αν παρατηρούσε κανείς τον οικοδομικό οργασμό στην Τρίπολη, τα τελευταία 6 χρόνια δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα.

Την ίδια στιγμή, η χρηματική αποζημίωση στα θύματα του Λόκερμπυ, ύψους 2,5 δις (!) μαζί με τον τερματισμό εξοπλισμών έφεραν την εξωτερική πολιτική της Λιβύης σε παγκόσμια αποδοχή. Και εκεί φάνηκε η συνέχεια ...

Ξαφνικά ο Μουαμάρ Καντάφι είχε αλλάξει. Δεν ήταν πλέον ο γνωστός στυγερός, σκληρός και βασικά τρελός Καντάφι. Που όσα έλεγε τα αντιμετώπιζαν είτε σαν παραλήρημα είτε σαν γραφικότητες. Ήταν ένας άνθρωπος που είχε καταφέρει να αλλάξει όχι μόνο την εικόνα του αλλά και τις πράξεις του και τα αποτελέσματα τους. Αν ένας ασήμαντος φτωχός ανθρωπάκος αλλάξει γνώμη για κάτι, ποδοσφαιρική ομάδα ή πολιτικό κόμμα που υποστηρίζει, δεν θα ταρακουνηθεί η γη βέβαια. Όμως όταν ένας άνθρωπος πολύ ισχυρός, όπως είναι ο Καντάφι, και πάρα πολύ πλούσιος που μπορεί να αλλάξει ο ίδιος, μπορεί να αλλάξει τα πάντα ενδεχομένως. Κι αυτό όλοι το ήξεραν. Και άρεσε ίσως σε ελάχιστους.

Η Αφρική λοιπόν είδε στον Καντάφι, και το καινούργιο του προφίλ, μαζί φυσικά με τον αναδυόμενο πλούτο και την τεράστια δύναμη της Λιβύης, έναν ηγέτη στην δική της ανεξαρτησία. Από τα διεθνή γεωπολιτικά παιχνίδια που αιώνες τώρα παίζονται στο έδαφος της. Γι' αυτό μάλλον και τον εξέλεξαν πρόεδρο της παναφρικανικής ένωσης.

Εκεί φάνηκε η συνέχεια. Τι σημαίνει Παναφρικανική ένωση; Τίποτα μέχρι να πάρει ενεργό μέρος η Λιβύη. Ένας ορυμαγδός από αράπηδες, νέγρους, έτσι τους έβλεπαν οι δυτικοί, που δεν πρόκειται ποτέ να συνεννοηθούν μεταξύ τους, και με λίγο μόνο σπρώξιμο, κάνουν τις χώρες τους Ρουάντα, προς όφελος φυσικά όσων καιροφυλακτούν. Επίσης, χωρίς την οικονομική πλάτη της Λιβύης, η Αφρική είναι έρμαιο. Διαιρεμένη σε χώρες που ουτε ισχύ έχουν, ούτε ιδιαίτερη στρατιωτική δύναμη, ούτε οργάνωση.

Εκτός ίσως από την Νότια Αφρική, η Αφρικάνικες χώρες δεν είχαν καμία τύχη απέναντι στα γεωπολιτικά παιχνίδια. Όποτε ήθελαν οι δυτικοί μπορούσαν από να τους αλλάξουν το πολίτευμα μέχρι να τους οδηγήσουν στον  εμφύλιο πόλεμο ή τη γενοκτονία. Και θα το έκαναν, όπως ίσως προσπαθούν να κάνουν και τώρα στη Λιβύη, αν, στο μεταξύ, δεν κατάφερναν να απομυζήσουν τον πλούτο τους. Οπότε, αφού παίρνουν τον πλούτο έτσι και αλλιώς, και από όπου τον παίρνουν, εκεί, απλά, δεν ακολουθούν τα χειρότερα.

Τι μας ενδιαφέρει όμως εμάς η Αφρική; Εμείς είμαστε πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης αυτή τη φορά. Θεωρητικά, αν πέσει η Λιβύη, αν διαλυθεί κάθε άμυνα της Αφρικής, και κάθε της οικονομική πλάτη, θα γίνει ξέφραγο αμπέλι, στη διάθεση μας. Εμάς των Ευρωπαίων. Και στο κάτω κάτω γιατί να σκάσουμε; Αυτό δεν κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τόσους αιώνες για να προκόψουνε;

Θεωρητικά φαίνεται σωστό. Όσο σωστό φαίνεται όμως να σκοτώσεις κάποιον για κάποια λεφτά που μπορείς πανεύκολα να βγάλεις και μόνος σου. Η Ευρώπη θα μπορούσε πανεύκολα, με την τεχνολογική της υποδομή, πραγματικά, να μην έχει ανάγκη τα πετρέλαια της Λιβύης, ούτε και των υπόλοιπων αράβων. Αυτή η κατεύθυνση δράσης, θα έφερνε μάλιστα όχι μόνο άμεσα αλλά και πολύ μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Όμως εδώ έρχονται και οι αμερικάνοι στο όλο σύστημα. Αν η Ευρώπη γίνει ενεργειακά ανεξάρτητη, με οποιονδήποτε τρόπο, όταν η Αμερική δεν θα είναι, αυτό θα ανατρέψει δυναμικότατα τις παγκόσμιες ισορροπίες ισχύος. Πλέον δεν συγκρούονται όπλα με όπλα, συγκρούονται πλούτος με πλούτο. Αυτό το παρακολουθούμε εδώ και κάτι μήνες με τον πόλεμο που μαίνεται, στο ευρωπαϊκό έδαφος αυτή τη φορά, εναντίον των διάσημων πλέον "Αγορών".

Εκεί, μέσα στην όλη στροφή πολιτικής του, έρχεται ο Καντάφι και προσφέρει στην Ευρώπη την ενεργειακή απεξάρτηση από τους Σαουδάραβες. Περόμοια συμφωνία προμήθειας πετρελαίου, είχε η Ευρωπαική Ένωση και με το Ιρακ, επι τη ευκαιρία. Λίγο πριν εισβάλουν εκεί οι αμερικανοί. Όμως ο Καντάφι δεν έδινε πλέον καμία αφορμή και το εμπόριο του πετρελαίου του μπορούσε, θεωρητικά, να συνεχίζεται ανενόχλητο, προς οποιονδήποτε η Λιβυη επέλεγε. Αυτό θα έκανε 3 πράγματα μαζί:

1.    Την Ευρώπη πολύ δυνατή
2.    Τους Λίβυους και τον Καντάφι τον ίδιο ακόμη δυνατότερους και βέβαια
3.    Την Αφρική ακόμη πιο δυνατή και ανεξάρτητη.

Ερχόμαστε λοιπόν στα τωρινά γεγονότα και εύλογα δημιουργείται η ερώτηση. Αν μερικές δεκάδες μόλις ένοπλοι στο κέντρο της Αθήνας, του Παρισιού ή του Βερολίνου, άρχιζαν να επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα, να εφοδιάζουν άλλους με όπλα, για τον όποιο λόγο, ο Παπανδρέου, ο Σαρκοζί ή η Μέρκελ, δεν θα έβγαζαν άμεσα το στρατό και τα τάνκς και το στόλο και τα αεροπλάνα και τα πάντα να τους επιτεθούν; Θα τους έλεγε κανείς από την παγκόσμια κοινότητα τρελούς; Εσείς;

Ίσως ο Καντάφι πριν  από χρόνια να ήταν άπληστος, ή να χειραγωγούσε τον πλούτο της Λιβύης για λογαριασμό του ίδιου και της οικογένειας του. Το γεγονός είναι πάντως ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια ο Καντάφι είναι πάμπλουτος και τα χρήματα δεν λείπουν ούτε σ'αυτόν ούτε στην οικογένεια του. Επίσης, όλα αυτά τα χρόνια που πλούτιζε, κανείς δεν του επιτέθηκε και κανείς δεν στεναχωρήθηκε. Ακόμη και όταν έριξε, όπως λένε, εκείνο το αεροπλάνο.

Μάλιστα πολύ χαρακτηριστικό του πόσο ΔΕΝ ενοχλήθηκε κανείς από τότε που ίσως να ήταν λίγο τρελός, είναι η διάσημη αμερικάνικη επίθεση για να τον σκοτώσουν. Έχει ματακουστεί αυτό; Αν ήσασταν στην Τρίπολη και βλέπατε το στρατόπεδο στο κέντρο της πόλης όπου ζει ο Καντάφι, θα καταλαβαίνατε. Με την τεχνολογία και τον οπλισμό των ΗΠΑ, στα 2 χιλιόμετρα από την ακτή, που βρίσκεται το στρατόπεδο, σε μια χώρα χωρίς στόλο, όπου ένα αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ θα μπορούσε να αράξει σε κάποια απόσταση από την ακτή ανενόχλητο κυριολεκτικά. Και μετά με μια πεντάλεπτη πτήση των αεροσκαφών του να βομβαρδίσει ότι θέλει. Αν πράγματι ήθελαν οι ΗΠΑ να τον σκοτώσουν, θα είχαν κάνει όλο αυτό το στρατόπεδο στάχτη. Οπότε απλά δεν το ήθελαν. Ίσως γιατί, έως τότε ο Καντάφι, προκειμένου να κρατήσει τους αμερικανούς απέξω, από μια χώρα με ελάχιστο πληθυσμό και ελάχιστα στρατεύματα επίσης, παρίστανε ότι συνεργαζόταν μαζί τους.

Ίσως αυτό να συνέβαινε με το αζημίωτο, με προμήθειες από τα πετρέλαια της Λιβύης, κάτι που βεβαίως θα εξόργισε αρκετούς Λίβυους. Τι θα προτιμούσαν όμως αλήθεια; Τον Καντάφι, ειδικά όπως αυτός είναι εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια, ή τους αμερικανούς; Πόσο μάλλον όταν, ακόμη και πρίν, που ο Καντάφι τους έκλεβε, αν έκλεβε, έπαιρνε μόνο ένα μικρό μέρος του πλούτου της Λιβύης ενώ οι αμερικανοί θα έπαιρναν τα πάντα. Όπως έκαναν στο Ιρακ.

Όμως εδώ και 15 χρόνια, γινόταν κάθε μέρα και πιο σαφές, ότι ίσως ο Μουαμάρ Καντάφι παρίστανε ακριβώς ότι συνεργαζόταν με τους αμερικανούς, ανίσχυρος να τους κρατήσει έξω από τη χώρα του δικαιωματικά. Κάτι που, ύστερα απο την στροφή του και κερδίζοντας ολοένα πόντους στη διεθνή κοινότητα, μπορούσε πλέον ολοένα περισσότερο να κάνει. Πόσο μάλλον σαν πρόεδρος της Παναφρικανικής Ένωσης, και εκπροσωπώντας μια ήπειρο στην οποία, παραδοσιακά, έχουν μάθει πλέον όλοι οι κάτοικοί της ότι οι Δυτικοί είναι οι εχθροί.

Μήπως δεν είναι η τρέλα του Καντάφι λοιπόν που ενόχλησε όσους ενόχλησε, αλλά ακριβώς η στροφή που εδώ και 12 χρόνια έκανε ο Καντάφι που άλλαξε τα πάντα; Τόσο στην χώρα του, όπως τα αλλάζει και στην Αφρική ολόκληρη; Μαζί βεβαίως με τις ισορροπίες Ευρώπης ΗΠΑ που αλλάζουν δραματικά με την Λιβύη ενεργειακό και πανίσχυρο σύμμαχο. Μήπως όσοι πολεμούν τον Καντάφι τώρα βρίσκουν τρέλα μια ανεξάρτητη Λιβύη, μια ανεξάρτητη Αφρική όπως επίσης και μια ανεξάρτητη Ευρώπη;

Τα γεγονότα στη Λιβύη

Εχουμε και εμείς την πικρή εμπειρία ενός εμφύλιου. Που τον δρομολόγησαν για μας οι Άγγλοι, και ματοκύλησαν επι σειρά ετών ολόκληρη την Ελλάδα.

Στην Αίγυπτο, οι διαδηλωτές όσο και αν τους σκότωναν, διαδήλωναν χωρίς όπλα για μέρες. Δεν είναι άραγε χαρακτηριστικό ότι στη Βεγγάζη, πατροπαράδοτα αντίπαλη της Τρίπολης, με φατρίες ενάντιες στο καθεστώς και φιλοβασιλικούς εξ αρχής, οι υποτιθέμενοι διαδηλωτές όρμηξαν αμέσως να πάρουν όπλα πολεμοφόδια και να καταλάβουν στρατιωτικά οχήματα;

Ο ΟΗΕ φωνασκεί τώρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα απέναντι στους υποτιθέμενους διαδηλωτές. Ενώ όπως όλα δείχνουν απο την αρχή των επεισοδίων, στη Λιβύη βρίσκεται εν εξελίξει, ένοπλο πραξικόπημα. Ευκαιρία λαμπρή για οσους ήθελαν να εισβάλουν στη Λιβύη το πιθανότατο ενδοοικογενειακό θέμα της οικογένειας Καντάφι, για τη διαδοχή του Μουαμάρ. Ενα θέμα που, όπως ο ηγέτης είναι άρρωστος εδώ και μερικά χρόνια, οξύνεται ολοένα.

Ο Σαάντι Καντάφι, υπεύθυνος στην Βεγγάζη γιός του Μουαμάρ, είναι ενας θερμοκέφαλος, επιπόλαιος, υπερόπτης και αρκετά ανόητος ποδοσφαιριστής. Πάντα φιλοδοξούσε να δείξει πυγμή και ηγετικές ικανότητες τις οποίες βέβαια ποτέ δεν είχε, κυρίως απέναντι στον αδερφό του Σαιφ που ήταν ευρέως εκτιμούμενος στην Τρίπολη σαν σκεπτόμενος και μεταρρυθμιστής. Το πυρ εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών που αποφάσισε ο Σαάντι στην Βεγγάζη, πιθανότατα θα είναι το τέλος των Καντάφι, μαζί και της Λιβύης. Μιας χώρας που υπέστη 20 τουλάχιστον χρόνια εμπάργκο απο την Δύση επειδή.... δεν ήθελε να χαρίσει τα πετρέλαιά της !

Ζώντας στην Λιβυη για τέσσερα χρόνια μίλησα με πάρα πολλούς ανθρώπους, φτωχούς και πλουσιους. Είναι γεγονός ότι το καθεστώς επετέθη σε διάφορους βάναυσα, και αυταρχικά. Ενα όμως με παραξένεψε πάρα πολύ. Δεν γνώρισα ένα φτωχο να διαμαρτύρεται ότι το κράτος του έκλεψε κάτι, τον αδίκησε κάπου ! Οταν εδώ, σήμερα, στην Ελλάδα ο κάθε μικρομεσαίος έχει να καταγγείλλει και μια τουλάχιστον μικρή ή μεγάλη ληστεία του κράτους εις βάρος του.

Στην Τρίπολη  άκουσα ιστορίες για φτωχούς που δεν είχαν να πληρώσουν τη δοση του δανείου τους και δεν τους πέταγαν στο δρόμο, ίσα ίσα τους έλεγαν οι ίδιες οι τράπεζες να πληρώσουν όταν έχουν. Μέχρι το 1995 ακόμη, τηρείτο ο μουσουλμανικός νομος του Κορανίου σύμφωνα με τον οποίο κάθε μουσουλμάνος δικαιούται να έχει το σπίτι του και το μεταφορικό του μέσο για να είναι ελεύθερος και αξιοπρεπής. Είχα γνωρίσει άτομα στα οποία το κράτος είχε παραχωρήσει δωρεάν σπίτια με βάση αυτό. Οπως επίσης γνώρισα και πλουσιους, που, παρά που είχαν ευδοκιμήσει πάρα πολύ και είχαν φτιάξει περιουσίες, έβριζαν τον Καντάφι και του έσερναν τα μύρια όσα. Απο αυτούς φαίνεται θα ήταν και αυτοί για τους οποίους έμαθα ότι οι Καντάφι τους άρπαξαν τις περιουσίες εν μία νυκτί. Μου είπαν ότι τους πήραν περιουσίες ολόκληρες κατευθείαν απο τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

Α ρε και να το έκανε αυτό ο Παπανδρέου εδώ, με τους φοροφυγάδες. Θα έσωνε την Ελλάδα ολόκληρη. Φυσικά θα έκανε πολυ ισχυρούς εχθρούς στην συνέχεια. Που μπορεί να του έστελναν τους αμερικάνους ύστερα να του επιβάλλουν την .... δημοκρατία !

Τελος τέσσερα ολόκληρα  χρόνια κάτω μίλησαμε με τόσο κόσμο, εγώ προσωπικά είχα τόσες σχέσεις που είχα γνωριστεί ακόμη και με ιιμάμηδες και άλλους, και δεν άκουσα ουτε μια φορά αυτό που κυκλοφορεί τωρα απο το Yahoo. Ότι δηλαδή κάποιο φεγγάρι σε κάτι φυλακές εκτέλεσαν 1200 άτομα !! Μάλιστα, κάποιοι πλούσιοι, που έβριζαν τον Καντάφι απο το πρωί έως το βράδυ, θα είχαν κάθε λόγο να μου το πουνε, μαζί με όσα μου είπανε, ακριβώς για να μου δείξουνε πόσο κακός είναι. Οχι, το μόνο που μου είπανε ήταν αυτή του η τάση, τους πλούσιους αντιφρονούντες να τους κλέβει και να τους εκμηδενίζει κοινωνικά.

Το μακελιο άρχισε ένεκα των 1200 αυτών νεκρών τότε λοιπόν. Οι συγγενείς των οποίων ήταν στην περιβόητη κηδεία στη Βεγγάζη όπου ο Σαάντι Καντάφι αποφάσισε την βλακεία του και έτσι άρχισαν όλα. Αυτά όλα προκαλούν έντονο προβληματισμό ως πρός το που ακριβώς βρίσκεται η αλήθεια, στα γεγονότα της Λιβύης αυτή τη στιγμή.

Depopulation

Προσπαθείστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας διαβάζοντας αυτό το άρθρο. Σαν οι ανατριχιαστικές του λεπτομέρειες να μην σας αφορούν προσωπικά. Αν και κατά πιθανότητα 98% περίπου, σας αφορούν. Δυστυχώς ή ευτυχώς.Επίσης δείξτε λίγη υπομονή και διαβάστε το προσεκτικά μέχρι το τέλος. Αξίζει ίσως τη ζωή σας.

Το δυστυχώς είναι ότι ο πλανήτης ολόκληρος πάσχει ενεργειακά και οικολογικά. Ζούμε σε καταναλωτικές κοινωνίες, που δυσκολευονται να παράγουν όσα χρειάζονται, ενεργειακά, όσο και να τα ανακυκλώσουν στην συνέχεια.

Όμως είναι απαραίτητο να καταναλώνουμε για μια πληθώρα από λόγους. Από το να διατηρηθεί η υπάρχουσα οικονομία και οι θέσεις εργασίας, έως την … ευτυχία. Δυστυχώς το μάρκετιγκ, άλλη μια αγορά εργασίας, πουλά ευτυχία. Αν δηλαδή δεν πάρουμε το τάδε προιόν ή υπηρεσία, μυστηριωδώς πώς καταλήγουμε να νοιώθουμε δυστυχισμένοι. Και τότε κάνουμε ότι μπορούμε για να το πάρουμε.

Όλα αυτά κοστίζουν σε ενέργεια. Για την παραγωγή, συσκευασία, διαφημιστική προώθηση, πώληση, μεταφορά τους στα σημεία πώλησης και από εκεί στα σημεία κατανάλωσης. Όπως επίσης στην συνέχεια ενέργεια για κατανάλωση, απόρριψη και, στην καλύτερη περίπτωση, ανακύκλωσή τους.

Έως εδώ όμως δεν είναι τόσο δυστυχώς. Αν δηλαδή σαν πλανήτης είμαστε σε θέση  να παράγουμε όσα καταναλώνουμε, χωρίς στην συνέχεια να επιβαρύνουμε το περιβάλλον όλο το σύστημα θα συνέχιζε εντάξει. Όμως αυτό δεν γίνεται. Ενεργειακά καταναλώνουμε παραπάνω από όσο παράγουμε και στην απόρριψη των καταναλωθέντων πάσχουμε ακόμη περισσότερο.

Στο πρόβλημα αυτό μπροστά, η άρχουσα τάξη παγκοσμίως έχει σκεφτεί μια λύση ανάλογη του δείκτη νοημοσύνης τους. Η φήμη λέει ότι ο πατέρας Μπους, εμπνευστής της Νέας Ταξης Πραγμάτων, έχει δείκτη νοημοσύνης 90 ο δε γιός του έχει δείκτη 80. Μπροστά στο ενεργειακό λοιπόν και οικολογικό πρόβλημα που εμφανίζει ένας ολόκληρος πλανήτης σκέφτηκαν την εξής καταπληκτική λύση. Να εξαφανίσουν ελεγχόμενα 4-4,5 δις άτομα.

Ελεγχόμενη εξολόθρευση τέτοιου μεγέθους μην νομίζετε ότι δεν είναι εφικτή.. Αν σκεφτείτε ότι οι άνθρωποι της υπερελίτ, που αναμένεται να επιζήσουν, είναι μόλις το 2% του πληθυσμού κάθε χώρας, όπως καταλαβαίνετε, με τόσες αχανείς έρημες εκτάσεις στη γη διαθέσιμες μπορούν να υπάρχουν ακόμη και φάρμες έτοιμες να τους υποδεχτούν. Φαρμες που δεν θα υποστούν καμία επίπτωση ακόμη και αν η Νέα Υόρκη η Μόσχα, το Λονδίνο, το Πεκίνο και ενδεχομένως και η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, γίνουν Χιροσίμα, από πυρηνικά, δηλαδη εξαφανιστούν όλως διόλου.

Περαν αυτών υπάρχουν και πολλές άλλες μέθοδοι αφανισμού που μπορούν να γνωρίζουν οι μυημένοι και δεν γνωρίζουν οι αμύητοι. Αν ας πούμε η τροφική αλυσίδα, όλα δηλαδή όσα καταναλώνουμε στα σουπερ μάρκετ, ή ακόμη και συγκεκριμένα είδη ευρείας κατανάλωσης, όπως το γάλα π.χ. ή το λάδι είναι επίτηδες μολυσμένα ώστε να προκαλούν καρκίνο, εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν από «φυσικά αίτια» όταν οι μυημένοι, απλά, θα θρέφονται από συγκεκριμένες πηγές και δεν θα πάθουν τίποτα. Χωρίς να γεμίσει ο πλανήτης ραδιενεργά απόβλητα ουτε καν τοπικά, από έναν στημένο πυρηνικό πόλεμο

Αυτή είναι η τερατώδης  επινόηση του Depopulation. Οι εμπνευστές της όμως παίζοντας το ρόλο του Θεού, αυτοδικαιολογουνται πλήρως και όσο και αν  δεν το πιστεύετε, δεν νοιώθουν καθόλου θεοπάλαβοι που το σκέφτηκαν. Γιατί πραγματικά πιστεύουν ότι αλλιώς σαν ένα ντόμινο, πρώτα θα καταρρεύσει ο καταναλωτισμός από έλλειψη πόρων, ύστερα, η οικονομία, από έλλειψη κατανάλωσης, ύστερα η κοινωνία, από έλλειψη εργασίας, και ύστερα ο πλανήτης ολόκληρος από την επανάσταση του όχλου που θα προκύψει από όλα τα προηγούμενα. Ετσι, ακόμη και μέσα στην απόλυτη παραφροσύνη της ιδέας τους, όπως ακριβώς και ο Χίτλερ, πιστεύουν πραγματικά ότι… θα σώσουν τον κόσμο !!

Μέχρι εδώ είναι το «δυστυχώς». Το ευτυχώς είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πρόβλημα και αυτό μπορουμε όλοι μαζί, αν ενωθούμε και το επικοινωνήσουμε προς κάθε κατεύθυνση, ίσως να αλλάξουμε την  παράνοια στη γραμμή της οποίας βαδίζει δυστυχώς, σίγουρη ότι επιτελεί Θεόσταλτο έργο, η υπερελίτ.

Εδώ μπορείτε να δείτε πόσο ενεργειακά υποτίθεται πάσχουμε. Θα εκπλαγείτε βλέποντας στις λιλιπούτειες κουκίδες πόσο ποσοστό επιφανείας στην γή ολόκληρη απαιτείται ώστε να καλυφθούν από σήμερα ΟΛΕΣ οι ενεργειακές ανάγκες ακόμη και του 2030.(το ποσοστό καλυψης επιφάνειας μειώνεται ακόμη περισσότερο με ανεμογεννήτριες MAGLEV που αναφέρονται παρακάτω)

Εδώ μπορείτε να δείτε ότι αγροτικά, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε, παράγοντας πρώτης ποιότητας αγροτικά προϊόντα, ΟΛΕΣ τις υπάρχουσες άγονες βραχονησίδες και ακτές σε ολόκληρο τον πλανήτη και μάλιστα ενεργειακά αυτόνομες.

Εδώ μπορείτε να δείτε ανεμογεννήτρια δέκα φορές πιο αποδοτική και με ανύπαρκτο θεωρητικά κόστος συντήρησης από τις υπάρχουσες ! Η υπάρχουσα τεχνολογία ανεμογεννητριών, εξυπηρετεί μόνο την Γερμανία, που είναι ο κατά 60% παραγωγός των ανταλλακτικών τους.

Χρήματα; Υπάρχουν όντως τα τρισεκατομμύρια που έλεγε ο κ. Παπανδρέου προεκλογικά. Απλά είναι κλεισμένα και συσσωρευμένα στα σεντούκια των παρανοϊκών, που είναι και οι εμπνευστές του Depopulation, και ετσι απουσιάζουν από την αγορά.

Οικολογικά; Υπάρχουν χιλιάδες επιστημονικές μελέτες και λύσεις για πετυχημένη ανακύκλωση. Απλά δεν εφαρμόζονται, αφού δεν υπάρχει λόγος. Αφού σε δέκα το αργότερο χρόνια θα είμαστε, στον πλανήτη, τουλάχιστον οι μισοί !

Η άρχουσα τάξη όμως, έχει σαν παράδοση να αντιμετωπίζει τον κόσμο, τον λαό, σαν όχλο που είναι εν δυνάμει από αναρχικοί έως ηλίθιοι. Οπότε δεν θα έβγαιναν ποτέ να πούνε στον κόσμο, ξέρετε, έχουμε ενεργειακό πρόβλημα, και από τώρα και για δέκα χρόνια πρέπει να καταναλώνετε σημαντικά λιγότερο, ώστε ενεργειακά να αντεπεξέλθουμε. Μέχρις ότου αντικαταστήσουμε όλες τις ενεργειακές μας πηγές με ανανεώσιμες και αυξήσουμε την παραγωγή επίσης.

Δεν θα το έλεγαν γιατί θεωρούν ότι κάτι τέτοιο θα τρέλαινε τον κόσμο, θα τον έκανε άναρχο και ανεξέλεγκτο. Οπότε θα επερχετο η καταστροφή. Ομως η καταστροφή θα επέλθη με τα ψέματα. Αφου στην πραγματικότητα το ότι υπάρχει ένα πρόβλημα στο χέρι, δεν σημαίνει ότι κόβοντας το χέρι βέβαια θα το λύσουμε ! Σίγουρα μια επέμβαση είναι πιο δύσκολη όμως πρέπει να γινει ! Και, όπως φάνηκε παραπάνω, με τα μέσα που διαθέτει η ανθρωπότητα σήμερα, κάθε άλλο παρά αδύνατη είναι.

Έτσι, όσο και αν ανατριχιάσατε, επειδή κατά 98% είστε και εσείς ένας από τους «υπό εξολόθρευση» πολίτες του κόσμου, κάθε άλλο παρά είναι τίποτα, ότι περνάει από το χέρι σας. Πληροφορηθείτε, πληροφορείστε άλλους για το Depopulation, ευαισθητοποιηθείτε. Μην είστε σαν τους Εβραίους τους καημένους, που , ακούγοντας τους σαοντερκομάντος, δεν ήξεραν ότι θα τους σκοτώσουν στους θαλάμους αερίων και πήγαιναν εκει αδιαμαρύρητα.

Οι σοντερκομάντος ήταν ένα σύστημα που είχαν επινοήσει οι Γερμανοί για να αποφεύγουν την εξέγερση των χιλιάδων κρατουμένων τους μέχρι να τους εκτελέσουν. Ακόμη και άοπλοι, απέναντι σε οπλισμένους, αν όλοι αυτοί ήξεραν ότι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν σε λίγες μέρες μέσα, κανένας στρατός δεν θα μπορούσε μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης να τους συγκρατήσει.

Οι σοντερκομάντος λοιπόν, ήταν και αυτοί κρατούμενοι, αρα δηλαδή, υποτιθέμενα «δικοί τους» και ήταν αυτοί που έπαιρναν τα πτώματα και τα έκαιγαν μετά τις εκτελέσεις. Εμεναν σε διαφορετικά παραπήγματα, περιτριγυρισμένα από συρματοπλέγματα, ώστε να μην μιλουν με τους άλλους κρατούμενους. Όμως θεωρούνταν και πάλι «δικοί τους». Όταν λοιπόν τους οδηγούσαν στους θαλάμους αερίων, οι κατάδικοι αντί να εξεγερθούν, πήγαιναν για το ντούς ανύποπτοι. Και εκεί πέθαιναν, Ύστερα οι σοντερκομάντος καθάριζαν τα πτώματα και ανακοινωνόταν στους άλλους ότι τους εκτελεσμένους απλά τους μετέφεραν αλλού.

Το πλέον τραγικό; Τους σοντερκομάντος τους εκτελούσαν επίσης ανά εξήντα μέρες το μέγιστο. Απλά μέχρι τότε, ένεκα των ελαφρώς καλύτερων όρων διαβίωσης τους, και αυτοί επίσης ζούσαν στην αυταπάτη ότι εκείνοι τουλάχιστον θα επιζήσουν.

Λύσεις επιστημονικές υπάρχουν δεκάδες, εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες Και για την ενέργεια και για τα οικολογικά και τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Λέγοντας την αλήθεια στον κόσμο, για την στενότητα που πρόσκαιρα υπάρχει , μέχρι την αποκατάσταση του ενεργειακού ισοδύναμου από ανανεώσιμες πηγές, ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ που ο κόσμος ΔΕΝ θα εξεγερθεί και ΔΕΝ θα εκραγεί.

Όμως υπάρχει και το πρόβλημα. Η απίστευτη ηλιθιότητα, επιπολαιότητα και υπεροψία της υπερελίτ σε σημείο εντονότατης κοινωνικής ψυχοπάθειας. Σ’αυτό πρέπει να αντιδράσουμε εντονότατα. Και βέβαια όχι, με τον τρόπο που αντιδρούσαν οι Εβραίοι κρατούμενοι, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αρνούμενοι να πιστέψουν ότι κάτι τόσο τερατώδες είναι δυνατόν να συμβαίνει, μέχρι να τους συμβεί και εκείνων.

Συμβαίνει.Οι διάσημες «Αγορές», που μας λένε ότι είναι οι υπαίτιοι για όλο αυτό το κακό που ξαφνικά προέκυψε από το 2008 και δεν λέει να σταματήσει, δεν είναι κάποιο φάντασμα ανύπαρκτο τάχα. Είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που διοικούν τα κράτη και το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα. Γι’αυτό δημιουργείται η σύγχυση, και η αδυναμία λύσης του υποτιθέμενου παγκόσμιου προβλήματος. Αν δεν υπάρχει υπαίτιος πώς να υπάρξει λύση; Το σχέδιο όμως υπάρχει και είναι αυτό μου μόλις διαβάσατε. Αν δείτε τα πάντα όσα ακούτε στις ειδήσεις εδώ και δυο τρία χρόνια, μέσα από αυτό το πρίσμα, ξαφνικά θα διαπιστώσετε ότι …. όλα εξηγούνται !

Οπότε το μόνο που μένει σε σας είναι να αποφασίστε αν το δέχεστε. Αν δέχεστε χιλιετηρίδες πολιτισμού ανάπτυξης και εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, που οφείλονται σε ανθρώπους σας και εσάς, αξίζει να χαθεί. Η πρόοδος της ανθρωπότητας ΠΟΤΕ δεν οφειλόταν σε ανθρώπους σαν τους Πάγκαλο, Στρος Κάν, Μουμπάρακ. Μπεν Αλι, Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου, και όλους τους άλλους που έχουν για παράδειγμα έμπνευσης και ανωτερότητας την συμπεριφορά του κάθε Χίτλερ. Κι ας θεωρούσαν αυτοί ότι ήταν οι απεσταλμένοι του Θεού και μέσα στην μεγαλομανία τους επινοούσαν όλα αυτά τα πάντα παρανοικά σχέδια.

Πρέπει να πάρετε θέση λοιπόν αντι να εθελοτυφλείτε. Το πρόβλημα υπάρχει. Θα περιμένετε μοιρολατρικά το τέλος του κόσμου,  ενδόμυχα πιστεύοντας ότι η υπερελίτ έχει δίκιο στην άποψή της, ότι δεν γίνεται τίποτε άλλο; Ή θα εκμεταλλευτείτε θα αναζητήσετε θα προωθήσετε και θα υποστηρίξετε τις λύσεις για τις οποίες χιλιάδες καλοπροαίρετοι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έχουν μοχθήσει και έχουν ήδη δημιουργήσει στην υπηρεσία της ανθρωπότητας;

Δεν θα θιγούν οι φορολογικά τίμιοι !

Πραγματική ιστορία που δείχνει την ηθική του κράτους.

Αύγουστος 2004. Κλείνω μια ατομικη επιχειρηση σαν γραφίστας, στην ΙΘ Αθηνών. Αναγκαστικοί μετανάστες φεύγουμε εντός 2 μηνών για την Αφρική, με τη σύζυγο, αποσπασμένη εκπαιδευτικό και τα δυο μας μωρά παιδιά, μήπως και αποταμιεύσουμε κάποιο ελάχιστο ποσό για να φτιάξουμε το σπίτι μας.

Στην Εφορία κλείνω όλες τις εκκρεμότητες ΦΠΑ κλπ  και θέλω να κλείσω εκκαθαριστική. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΤΩΡΑ, είναι η απάντηση του υπαλλήλου. Πρέπει να έρθετε όταν θα ερθουν όλοι με τις εκκαθαριστικές, απο το νέο έτος. Μα θα είμαι στην Αφρική για 5 χρόνια λέω, . Τι να κάνουμε; απαντάει ο υπάλληλος, εξουσιοδοτείστε κάποιον.

Η εκκαθαριστικη ΦΠΑ είναι μηδενική. Λεφτά για εξουσιοδοτημένο λογιστή δεν υπάρχουν. Φεύγουμε, πάμε Αφρική γυρναμε τον Ιούνιο του 2009. Πάμε κατευθείαν στη Σαμο. Μεταφέρουμε τα στοιχεία μας στην ΔΟΥ Σαμου αμφοτεροι με τη σύζυγο απο 27 Ιουνίου 2009.

Φεβρουάριο του 2010 έρχεται ένα χαρτί απο την Εφορία. Πρόστιμο 900 ευρώ ΓΙΑ ΜΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΗΣ ΦΠΑ. Αρχίζει το τρέξιμο τα τηλέφωνα στην εδώ εφορία η διαδικασία με την επιθεώρηση της εφορίας. Οπως αποκαλύπτεται η Εφορία είχε βγάλει ένα πρόστιμο το οποίο όφειλε να μου κοινοποιήσει. Παρά όμως που τα στοιχεία μου ήταν διαθέσιμα απο 27 Ιουνίου 2009, το Νοέμβριο του 2009 η Εφορία πήγε και το κοινοποίησε στο Δημαρχείο Αθηνών επειδη στην παλιά μου διευθυνση στην Αθήνα, φυσικά δεν ήμασταν.

Ούτε καν κοίταξαν λοιπόν στα κομπιούτερ τους, να δούν ότι είμασταν στη Σαμο, απόλυτα νομότυποι, το κοινοποιούν στο δημαρχείο, και ερήμην βάζουν και το μεγαλύτερο ποσό πρόστιμο, 900 ευρώ, για μηδενική ΦΠΑ !!

Η ΙΘ, δια στόματος κ. Τζίμα, παραδέχεται ότι η διαδικασία που τηρήθηκε δεν ήταν νόμιμη. Μάλιστα μου το στέλνει εγγράφως πως θα έπρεπε να μου έχει κοινοποιηθεί και έτσι να έχω τουλάχιστον το δικαίωμα συμβιβασμού στο 1/3 αν όχι της διαγραφής. Οπότε σύμφωνα με την επιθεωρήτρια κυρία Δεμάγκου που επίσης γνωρίζει το θέμα, στην επιθεώρηση εφοριών δεν τίθεται ζήτημα και το αδίκημα θα παραγραφεί. Κατατίθεται λοιπόν απο την ΔΟΥ Σαμου με φαξ αναδρομικά και η μηδενική εκκαθαριστική και υποτίθεται το θέμα κλείνει.

Τρείς μήνες μετά Ιούλιο 2010, η Εφορία χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν πάει και παίρνει απο την επιστροφή φόρου της συζυγου τα 900 ευρώ !!

Μόλις το είδα πήρα την κ. Δεμάγκου. Με διαβεβαίωσε ότι προφανώς πρόκειται για λάθος εκ παραδρομής και τα χρήματα με την ώρα τους θα επιστραφούν. Να κάνω υπομονή είναι θέμα διαδικαστικό.  Περνάνε τρείς μήνες καλώ πάλι η κ.Δεμάγκου έχει πάει στον Πειραιά. Τώρα είναι κάποιος κύριος Κατσιφής, όστις δεν είναι ποτέ στα τηλέφωνα. Τελικά ύστερα απο πολλές απόπειρες τον Ιανουάριο 2011 μιλάω στο τηλέφωνο με τον κ. Κατσιφή. Του λεω το θέμα λέει ότι θα μιλήσει με την ΙΘ και θα με καλέσει. Περνάνε άλλες 15 μέρες και τελικά καλεί.

Μια ώρα μου μιλούσε, ευτυχώς αυτό το τηλέφωνο υπεραστικό δεν το πλήρωσα εγώ, στο τηλέφωνο ο κ Κατσιφής λέγοντας μου επι λέξη το εξής: Εχω δίκιο όμως τώρα δεν γίνεται τίποτα !! Γιατί αυτό γιατί εκείνο, η διαδικασία ο νόμος, οι προθεσμίες παραγραφής που είναι τρία χρόνια, τα οποία τώρα έχουν περάσει. Του λέω ότι σαν επιθεωρητής αυτή είναι η δουλειά του, να διορθώνει τα λάθη, και οτι δεν είμαστε σε οικονομική θέση να υποστούμε απώλεια 900 ευρώ , ειδικά όταν όπως λέει έχουμε και δίκιο. Του λέω ότι πρέπει να κάνει κάτι.

Κι εκείνος λέει: Τι να κάνω; Είπαμε έχετε δίκιο όμως δεν γίνεται τίποτα τώρα !! Μα, του λέω, μπορεί να είναι χιλιάδες αυτές οι περιπτώσεις. Για λεπτομέρειες και δη παράνομα, παίρνετε λεφτά φτωχών πολιτών, και αφήνετε φοροφυγάδες με εκκατομύρια, δηλωμένους ληστές ελεύθερους;

Ζήτησε χίλιες φορές συγγνώμη, όμως τα λεφτά δεν επέστρεψαν. Του ζήτησα να κάνει καταγγελία, του είπα ότι αυτή ήταν η δουλειά του, σαν επιθεωρητής, να διορθώνει τέτοιες παρατυπίες. Είπε ότι θα δεί. Εχει περάσει ένας μήνας και προφανώς δεν έκανε τίποτα.

Η λογική του κράτους είναι απλή. Ο μεγαλοφοροφυγάς, έχει λεφτά να πληρώσει και δικηγόρους και ότι χρειάζεται, τόσο για να φοροδιαφύγει, όσο και για να βρεί το όποιο δίκιο του. Οπότε αυτός δεν είναι εύκολο θύμα. Αντίθετα ο κοινός πολίτης, για 500 και 1000 ευρώ πόσα χρόνια θα αντέξει να τρέχει στα δικαστήρια για ένα δίκιο που δεν θα βρεί ποτέ; Αφου του λένε και γραπτώς ότι έχει δίκιο και όμως παρα ταυτα τον κλέβουν;

Σκέφτεται λοιπόν, αν μπορεί να το πεί κανείς σκέψη αυτό, το κράτος: Γιατί να κουραστώ να πάρω 600 δις ευρώ απο τους γνωστους παράνομους φοροφυγάδες; Που κι άν ακόμη χάσουν την δίκη, που δεν πρόκειται να την χάσουν, θα φυγαδεύσουν τα λεφτά στα Καυμάν; Βάζω ένα αυθαίρετο όσο και παράνομο πρόστιμο 1000 ευρω στον κάθε ένα κοινό πολίτη, του τα βουτάω αυθαίρετα απο την εκκαθαριστική, με τέτοιο πρόσχημα, βουτάω απο αρκετές χιλιάδες απο ένα μικροποσό, που δεν προκειται ποτέ να το ξαναδουν και... ρεφάρω !

Αυτή είναι η ηθική του σημερινού Ελληνικού κράτους  όσο και η δημιουργική του λογιστική !

Απολίτιστοι Αφρικανοί

Οι Ευρωπαίοι ειναι πολιτισμένοι γιατί επι εκατό χρόνια αντλούσαν κοινωνικά προνόμια και επίπεδο ζωής. Ύστερα απο τις τότε επαναστάσεις. Τοτε όμως οι λαοί επαναστατούσαν πιο εύκολα. Όχι γιατί ήταν πιο θαρραλέοι ή πιο πολιτικά συνειδητοποιημένοι. Αλλά γιατί μπροστά στο ρίσκο να ματώσει ή να σκοτωθεί ο άνθρωπος λογαριάζει ποιά ζωή έχει να χάσει. Οσο πιο χαμηλή ποιότητα έχει αυτή η ζωή τόσο πιο εύκολα θα αδιαφορήσει για τις συνέπειες μιας σύγκρουσης. Και τοσο πιο εύκολα θα εμπλακεί σ'αυτή.

Οι δυτικοί λαοί έχουν προοδεύσει πολύ τα τελευταία εκατό χρονια. Ετσι ο μέσος δυτικός πολίτης προτιμάει να διαμαρτυρηθεί στο Facebook ή σε ένα μπλόγκ, ή απέχοντας απο τις εκλογές, πιστεύοντας ότι διαβάζοντας αυτές τις διαμαρτυρίες η κυβέρνηση του, και βλέποντας την αποχή, δημοκρατικά και πολιτισμένα, θα παραιτηθεί. Θα χρειαστεί να πιεστεί πάρα πολύ ο πολιτισμένος δυτικος πολίτης, θα χρειαστεί να τον κλέψουν πάρα πολυ, για να βγεί στους δρόμους, να αρχίσει, να βρίζει, να δέρνει, να τα σπάει και να σκοτώνει.

Οι εξουσίες του όμως, όπως φαίνεται δεν προόδευσαν καθόλου αυτά τα εκατό χρόνια. Οσο λοιπόν θα σταματούσε ένας ληστής σε ένα σπίτι που μπήκε να ληστέψει, αν ο ιδιοκτητης του διαμαρτυρότανε εντόνως, άλλο τόσο θα σταματήσουν τη ληστεία και αυτοί. Και μέχρι ο πολιτισμένος Ευρωπαίος να καταλάβει ότι έχει να κάνει με ζώο, ή αν μη τι άλλο με εγκληματία, και ότι πρέπει να κάνει κάτι άλλο, λιγώτερο δημοκρατικό και πολιτισμένο, οι εξουσίες θα του έχουν πάρει πίσω τόσα δικαιώματα όσα είχε περίπου στα μισά του περασμένου αιώνα. Οπου πλέον, απολίτιστος ο πρώην πολιτισμένος Ευρωπαίος, θα κρίνει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει κι εκείνος, αν γίνει ζώο επίσης.

Η δημοκρατία,η ελευθερία και το βιωτικό επίπεδο, είναι τα τρία συστατικά του πολιτισμού. Οσο αυτά αυξάνονται τόσο αυξάνεται και ο πολιτισμός. Οι απολίτιστοι Αφρικανοί επαναστάτησαν γιατί το βιωτικό τους επίπεδο ήταν σημαντικά χαμηλότερο των Ευρωπαίων.Ετσι μάτωναν πιο εύκολα, γιατί είχαν λιγότερα να χάσουν.

Όμως σήμερα οι Τυνήσιοι έχουν τα δυο απο τα τρία συστατικά του πολιτισμού. Ελευθερία και δημοκρατία. Που είναι πολυ καλή εγγύηση και για το τρίτο, το βιωτίκό επίπεδο. Αντίθετα οι πολιτισμενοι Ευρωπαίοι και κυρίως οι Ελληνες έχουν χάσει τελείως τα δυο πρώτα με αποτέλεσμα κάθε μέρα να χάνουν και λίγο ακόμη απο το τρίτο.

Ρουά μάτ !

Τωρα του βγήκε κατα λάθος ενώ πήγαινε για δημιουργία εντυπώσεων, ή το είχε προσχεδιασει δεν μπορουμε να το ξερουμε. Γεγονος πάντως είναι το εξής;

Οι Γερμανοί δεν σκοπευαν να πληρωσουν τις αποζημιώσεις του Β Παγκοσμιου πολέμου. Οχι τώρα, ποτέ. Αναγόμενο σε καθημερινή ορολογία οι πολεμικές αποζημιώσεις ειναι σαν, να πηγαίνει κάποιος, να καίει το μαγαζί του ανταγωνιστή του απέναντι, να μήν τον αποζημιώνει ποτέ, και στην συνέχεια να του τρώει ολη την πελατεία.

Η Ελλάδα υπέστη, μέσα σε έναν αιώνα, δυο τεράστιες οικονομικές καταστροφές. Μια το 1922 και μια το 1940. Και οι δυο δρομολογήθηκαν και μεθοδεύτηκαν απο τους Ευρωπαίους, οι οποίοι στην συνέχεια, στην κατεστραμένη Ελλάδα, έσπευσαν να δώσουν την "βοήθεια" τους, με το αζημίωτο. Δηλαδή με ληστρικούς όρους. Οπως το 1821.

Με τον τρόπο αυτό οι πόλεμοι γινονται ενα σύστημα, το οποίο ακουλουθεί η Ευρώπη, και κυρίως οι ισχυροί της Ευρωπης, για να μας έχουν σκλάβους των ληστρικών δανείων.

Με το Μνημόνιο ομως, για δείτε που αυτό αλλάζει. Το Μνημόνιο υπόκειται στο διεθνές δίκαιο. Αν δεν πληρώσουμε θα πρέπει να παραχωρησουμε ότι έχουμε εγγυηθεί. Δηλαδή "κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία του Ελληνικού κράτους εντός και εκτος της επικράτειάς του". Ομως το ποσό των αποζημιώσεων που οφείλονται στην Ελλάδα πρεπει επίσης να καταβληθεί, και θα εκδικαστεί απο το ίδιο διεθνές δίκαιο που θα εκδικάσει την τυχόν αδυναμία μας να πληρώσουμε το Μνημόνιο.

Με δυο λόγια το διεθνές δικαστήριο δεν μπορει να καταδικάσει την Ελλάδα για χρέη πρίν καταδικάσει πρώτα τους οφειλέτες προς την Ελλάδα για τα δικά τους χρέη. Αφου τα δικά τους χρέη προηγούνται, και μάλιστα μερικές δεκαετίες.

Το ρουά ματ είναι ότι αν δεν γινόταν έτσι, το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων θα γινοταν σαν το Κυπριακό για τους Κυπριους. Τώρα βέβαια δεν έχουμε παρει απο το μνημονιο 72 δις που κοστοοογουνται περίπου οι πολεμικές αποζημιώσεις, ομως εχουμε παρει αρκετα ώστε να μήν μπορουν να κανουν πίσω.

Η Ελλάδα υπηρξε συνεπής, δεν βγήκε απο το ευρώ, δεν χρεωκοπησε, πλήρωσε και υπερογκους τόκους. Τώρα πρεπει και η διεθνής κοινοτητα να ειναι συνεπής και να της αποδώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις.

Βέβαια ο κ. Παπανδρεου μπορει κάλιστα να ξεκίνησε αυτό το θέμα μονο για να ησυχάσει τον κόσμο, επειδή έχει αφησει ελεύθερους όλους τους κλέφτες και τους φοροφυγάδες. Για να δείξει εντυπώσεις ότι κάτι κάνει. Ομως τώρα που το άνοιξε, αυτό το θέμα φυσικά δεν κλείνει, και βέβαια δεν είναι δυνατόν να τους πληρώσουμε εμείς τα δικά μας χρωστούμενα, απο μνημόνιο ή άλλα, πρίν μας πληρώσουν πρώτα όσα μας χρωστάνε εκεινοι. Αυτό κανείς δεν θα το επιτρέψει.

Οπότε και κατα λάθος άμα του βγήκε, είναι πάλι ρουά ματ για τους Γερμανο-Γαλλους, που μας παριστάνουν τους "πετυχημένους μαγαζάτορες" τόσο καιρό, στην ουσία καίγοντας και κλέβοντας τα μαγαζιά των ανταγωνιστών τους.

Δημιουργική λογιστική !

Νομίζετε ότι είναι δύσκολο να κυβερνάτε ένα κράτος; Την εθνική του οικονομία, ενα φοροεισπρακτικό του μηχανισμό; Λάθος κάνετε. Είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Αρκεί να γνωρίζετε, και να μήν ξεχνάτε ποτέ, δυο βασικά πράγματα. Για ποιούς δουλεύετε και ποιοί σας πληρώνουν.

Δείτε λοιπόν πόσο απλό είναι αν πραγματικά το κάνετε έτσι.

Ας ξεκινήσουμε απο την πιο κάτω βαθμίδα. Τους φοροφυγάδες. Σαν διευθυντής ενός φοροεισπρακτικού μηχανισμού φυσικά θα γνωρίσετε ποιοί είναι. Μα αυτό δεν θα καταλογιστεί σαν επιτυχία σας βέβαια αφού όλη η χώρα τους ξέρει. Θα πάτε λοιπόν να τους πάρετε τα λεφτά. Αυτοί όμως τα έχουν βγάλει όλα έξω απο την χώρα σας. Θα τους αρχίσετε, γιατί είστε παλικάρι, τους εκβιασμούς τις απειλές τα πάντα. Και μέχρι εκεί το παραμικρό ελάχιστο ακόμη κατόρθωμα σας θα γράφεται παραυτα με πηχιαίους τίτλους στα ΜΜΕ. Θα νοιώθετε το λιγότερο ο Κέβιν Κόστνερ στους αδιάφθορους. Και τότε, μόλις πιέσετε αρκετά το πρώτο μεγάλο ψάρι, όπου πλέον ή θα πρέπει να πληρώσει ή να μήν ξαναδεί το πατριον έδαφος ούτε απο μακριά, όπως και οποιαδήποτε συναλλαγή με οποιονδήπότε στην χωρα σας, τότε θα σας γίνει η ανήθικη πρόταση.

Αν χρωστάει ενας αντίστοιχος Καπόνε της χώρας σας 100 εκ. ΄θα σας δώσει ευχαρίστως ένα 2%. αν είστε πολύ τσαμπουκάς, και επειδή φαίνεται ότι θα χάσει, θα σας δώσει 5% και θα σας πεί ότι αν ζητήσετε παραπάνω θα σας καθαρίσει. Μπορεί να σας διευκολύνει ακόμη περισσότερο και να σας τάξει το ίδιο ποσοστό αλλιώς θα σας καθαρίσει έτσι λιάλλιώς. Εκεί εσείς λίγο οι δικαιολογίες απο τη μια, λίγο το αζημίωτο απο την άλλη, λίγο που (ειδικά αν είστε τίμιος και ευσυνείδητος) το κράτος δεν σας πληρώνει παρα ψίχουλα (αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα, όμως έτσι γίνεται με τους καλούς, τους έχουν εξ ορισμού για κορόιδα), θα δεχτείτε με βαριά καρδιά.

Θα τρέμετε για λίγο καιρό βέβαια τί θα γίνει μόλις το μάθει ο Υπουργός Οικονομικών. Και θα το μάθει στα σίγουρα μετά απο 15 μήνες που δεν θα έχετε εισπράξει ενα ευρώ και δεν θα έχετε εκβιάσει παρα μικροεπιχειρηματίες που έκλεισαν επιχειρήσεις τους πρό δεκαετίας, βουτώνρτας τους και το ψωμί απο το στόμα για 1000 και 2000 ευρώ. Που φυσικά δεν θα έχουν λύσει κανένα οικονομικό πρόβλημα της χώρας ούτε το δικό σας αφού τι μίζα να σας τάξουνε αυτοί; Ομως έτσι όπως είσαι ένας άχρηστος και ανίκανος άνθρωπος το να καταφέρετε τουλάχιστον να φανείτε άξιος στα μάτια της γυναίκας σας και των παιδιών σας με όλα τα λεφτά που θα μιζάρετε είναι κάτι σημαντικό. Αφού με τις ικανότητες σας αλλιώς ίσως να μην μπορούσατε κάν να βρείτε άλλη δουλειά.

Ομως ο Υπουργός Οικονομικών όταν το μαθαίνει δεν σας απολύει ούτε σας σταυρώνει ούτε σας εκτελεί. Αντίθετα εξαίρει την δράση και το φιλότιμο σας πρός μεγάλη σας έκπληξη αρχικά όμως όταν σας μιλάει καταλαβαίνετε: Ποιοι χρειάζονται τα λεφτά; Αυτοί. Για ποιόν δουλεύεις εσύ; Για μένα. Ποιοί σε πληρώνουνε αυτοί ή εγώ; Κατάλαβες;

Αν εσείς του πείτε ότι αυτοί είναι φοροφυγάδες και, επι τη ευκαιρία, και αυτοί τον πληρώσανε,ο Υπουργός θα σας πεί ότι ξέρει ότι και αυτοί σας πληρώνουνε, όμως εκείνος "αυτούς" εννοούσε το λαό. Και ο λαός δεν σας πληρώνει, θα καταλήξει. Ο λαός θέλει να σας λιντσάρει. η μόνη σας προστασία για να μήν σας λιντσάρει είμαστε εμείς, όσο για την πληρωμή σας, όλους μας πληρώνουνε αυτοί.

Ετσι απλά είναι τα πράγματα στην χωρα σας. Ο Υπουργός Οικονομικών βέβαια, με τέτοια οικονομική πολιτική, διαλύει την οικονομία αντί να την φτιάχνει. Όπως μαλιστα πολλοί προκάτοχοι του το κάνουν αυτό εδώ και τριάντα χρόνια, διευκολύνουν δηλαδή την φοροδιαφυγή, το κράτος χρωστάει αμύθητα ποσά. Ομως αυτό δεν τον απαχολεί αφού ούτε αυτόν τον πληρώνει ο λαός. Αυτός παίρνει δάνεια. Τα κλείνει με παχουλό επιτόκιο και έτσι οι πιστωτές του είναι πολύ ευχαριστημένοι.Και επειδή για να σου δώσουν ένα δάνειο κάποιος πρέπει να πληρώσει, αρκεί να βρεί ποιός θα τα πληρώσει.

Φυσικά οι πιστωτές δεν είναι ηλίθιοι και γνωρίζουν ότι η χώρα όχι μόνο δεν παράγει τίποτα, δεν πρόκειται κιόλας να παράξει, με τέτοια πολιτική που έχει, και ειδικά με τέτοιους πολιτικούς. Θέλουν λοιπόν εγγυήσεις, θέλουν ρευστό, cash, όχι επιταγές και γραμμάτια, προκειμένου να δώσουν το δάνειο. Εκεί ο Υπουργός λέει ότι θα τους τα δώσει κόβοντας μισθούς, συντάξεις και με άγρια έμμεση φορολογία. Αυτό ναι, οι πιστωτές το πιστεύουν, είναι cash και πιστεύουν ότι ακόμηκαι ένας πανάχρηστος σα κι εσάς μπορεί να το κάνει. Αρκεί να γνωρίζει ελάχιστα πιά το εξέλ που το γνωρίζουν ακόμη και μωρά πέντε χρονών.  Οποτε του κλείνουν ένα τεράστιο δάνειο το οποίο όμως θα του το δινουν λίγο λίγο, όσο και αυτός θα πληρώνει. Αφού τον εμπιστεύονται όσο μακριά μπορούν να τονε κλωστήσουνε.

Βεβαια έτσι η οικονομία πάει κατα διαόλου και ο Υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε όχι μόνο να απολυθεί κι αυτός, απο τον Πρωθυπουργό, αλλά και να λιντσαριστεί στα σίγουρα απο τον λαό. Ο πρωθυπουργός μάλιστα προκείμένου να πάρετε αυτό το δάνειο έχει υπογράψει συμβόλαια με διεθνές κύρος που λένε ότι αν δεν πληρώσετε, ολόκληρη η χώρα θα περάσει σε ξένει κυριαρχία. Εδάφη λαός, πλούτος, τα πάντα.

Ομως όταν σας καλεί ο πρωθυπουργός για την πορεία της οικονομίας και βλέπει ότι σε δυο το πολύ τρία χρόνια ολόκληρη η χώρα θα έχει φουντάρει σας λέει: Πολύ ωραία. Πληρώθηκες καλά γι'αυτό υποθέτω. Εσείς αναγκάζεστε να παραδεχτείτε ότι ναί, δεν έχετε παράπονο. Εναν αιώνα που θα πληρώνει η χώρα τα δάνεια, και τους τόκους, εσείς θα πέρνετε το ποσοστάκι σας.

Δεν γινόταν αλλιώς απολογείστε, η χώρα αν δεν έπαιρνε δάνειο θα έπρεπε με κάποιο τρόπο να γίνει παραγωγική για να πληρώσει τα προηγούμενα δάνεια. Που στο κάτω κάτω και οι προηγούμενοι τα είχαν συνάψει με τον ίδιο τρόπο. Μόνο ενας μάγος θα ανετρεπε την κατάσταση κλείνετε την απολογία σας, και εσείς μάγος δεν είστε.

Ο πρωθυπουργός τότε σας δίνει πρός μεγάλη σας έκπληξη συγχαρητήρια. Μόνο με εσάς θα άντεχε η κατάσταση τέσσερα χρόνια, όσο δηλαδή και η θητεία του. Αλλιώς η χώρα πράγματι θα χρεοκοπούσε και θα έπρεπε να βγάλει εις πέρας όλη την δύσκολη διαχείριση μιας χρεωκοπίας, Η κοινωνική συνοχή, να μήν γίνει μακελιό, τους πρώτους δύσκολους μήνες για οικονομική ρευστότητα, ενδεχόμενες απειλές απο διάφορους εχθρούς που καιροφυλακτούν όλα αυτά τα δυσάρεστα και δύσκολα.

Φυσικά μετά απο μια χρεοκοπία πάντα ένα κράτος ανασαίνει, και τις περισσότερες φορές έχει αστρονομική ανάπτυξη. Ειδικά όταν πετάει απο πάνω του ληστρικά δάνεια που υπέγραψαν οι άλλοι σαν κι εσένα, θα σας πεί ο πρωθυπουργός. Ομως και εγώ για να κάνω κάτι τέτοιο θα έπρεπε να είμαι μάγος ή ο Θεός το λιγότερο.

Ίσως σε κάθε θέση, διευθυντής φοροεισπράκτορας, υπουργός οικονομικών, ή πρωθυπουργός αυτής της χώρας, θα απορείτε τώρα, τι θα γίνει μετά τα τρία χρόνια που αντέχετε δεν αντέχετε, να πληρώνετε τις δόσεις μέχρι να εκπνεύσει η θητεία σας (χωρίς να εκπνεύσετε στο μεταξύ και εσείς, ως κυβέρνηση ή κυριολεκτικά); Μα αυτό ο πρωθουπουργός σας το έχει πεί απο την αρχή, πρίν "κανονίσει" με αλλο ένα,σουπερ ληστρικό αυτή τη φορά, δάνειο, όλα τα προβλήματα της χώρας απο όλα τα προηγούμενα δάνεια και τη φοροδιαφυγή.

Δεν με νοιάζει αν δεν θα ξανακάνω άλλη θητεία.

Μα τότε γιατί να γίνει πρωθυπουργός μιας χώρας κάποιος θα είναι ίσως η τελευταία σας απορία.Μα γιατί αποδίδει πολύ και μπορεί να το κάνει ακόμη και μωρό παιδί. Αρκεί να ξέρει για ποιούς δουλεύει και ποιοί τον πληρώνουν. Και να είναι σίγουρος βέβαια ότι αυτοί για τους οποίους δουλεύει, θα προλάβουν, όταν θα έρθει η ώρα, να του έχουν και ένα ελικόπτερο αρκετά γρήγορο ώστε να την κοπανήσει αρκετά μακριά απο τη χώρα που υποτίθεται διοικεί.

Τιποτα άλλο δεν χρειάζεται να σας σαπασχολεί. Αφού και οι επόμενοι πρωθυπουργοί , υπουργοί οικομοιμιών αυτής της χώρας θα είναι ίδιοι με σας. Εκτός και άν είναι μάγοι ή κάνει ο Θεός κανένα θαύμα.

Πολιτική, η τέχνη του εφικτού

Τί νομίζετε ότι είναι πολιτική; Μια ομορφη αίθουσα με μαρμάρινη επένδυση , με εβένινα καθίσαμτα, επενδεδυμένα με απαλό όσο και καλής ποιότητας δέρμα; Με καλοξυρισμένους (ως επι το πλείστον) κύριους ντυμένους με ακριβά, ατσαλάκωτα κουστουμια; Και κυρίες εξ ίσου αξιοπρεπείς και καλοντυμένες; Ολοι μαζι να επιχειρηματολογούν, και να ανταλλάσουν απόψεις για το καλυτερο, το εξυπνότερο, το δικαιώτερο και το χρησιμότερο; Για την παγκόσμια ειρήνη ευτυχία και ευημερία;

Αυτή την εικονα δείχνει η Βουλή των Ελλήνων, μαζί με αρκετές άλλες ίσως. Ένας ναός της δημιουργικής σκέψης, της ποιότητας και της δημοκρατίας. Και προπαντός της αλήθειας. Ομως η αλήθεια βρίσκεται πίσω απο αυτή την εικόνα.

Γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτου. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι ένας ηγέτης, έχει σκοπό να αλλάξει την Ελλάδα συθέμελα. Να πατάξει τη φοροδιαφυγή, να μάθει κάθε έλληνα να εργάζεται φιλότιμα, και να νοιάζεται για τα κοινά, να αντλήσει τα πετρέλαια του Αιγαίου και να τα δώσει για την ευηγμερία του κράτους να γεμίσει όλα τα ξεροβούνια φωτοβολταικά και όλη την ελλάδα δωρεάν και ανανεώσιμη ενέργεια. Κι ας υποθέσουμε ότι ο Ηγέτης, με κεφαλαίο Η, δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει ύστερα την πλούσια πλέον Ελλάδα με ρομπότ που θα δουλεύουν για τους Ελληνες που πλέον θα κάθονται και θα απολαμβάνουν την .... δημιουργική του πολιτική.

Ολα αυτά είναι πολύ πολύ καλά και όμορφα. Ομως πρίν απο όλα αυτά πρέπει να ισχύσουν δυο πράγματα: Ενα να εκλεγεί, και δέυτερο να παραμείνει στην εξουσία όσο τα κάνει όλα αυτά. Και βέβαια και για τα δυο αυτά, όπως όλοι καταλαβάινουμε, σημαντικος όσο και απαραίτητος παράγων είναι να ... παραμείνει ζωντανός.

Πρώτον λοιπον για να εκλεγεί χρειάζεται διάφορα. 'Ενα κόμα που θα πιστεύει σ'αυτόν, χρηματοδότες που θα στηρίζουν αυτό το κόμα και ένα λαό που θα ψηφίσει αυτό το κόμα.

Το κόμα όμως αποτελείται απο ατομα που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους.Ζητούν λοιπόν απο το κόμα την άνεση, αφου το κόμα τους βγεί,  κοινωνικά να κόβουν και να ράβουν πρός ώφελος τους.
Ο Ηγέτης λοιπόν τα υπόσχεται αυτά στα στελέχη του κόματος.

Στην συνέχεια οι χρηματοδότες είναι προφανώς κάποιοι πολύ πλούσιοι άνθρωποι, γι'αυτό και έχουν αυτή τη δυνατότηα να χρηματοδοτήσουν. Τι θέλουν οι πλούσιοι απο ένα κόμα; Την ευκαιρία να γίνουν ευκολότερα, πλουσιότεροι. Και φυσικά αυτό γίνεται συνηθέστερα με την εκμεταλλευση και την εξαθλίωση και την ληστεία των πολλών ακόμη και του κράτους. Ο Ηγέτης όμως, προκειμένης της χρηματοδότησης, τους υπόσχεται ότι θα τους διευκολύνει σ'αυτό.

Αφού λοιπόν έτσι, με αυτές τις καταρχήν υποσχέσεις και δεσμεύσεις η Ηγέτης, απέκτησε κόμα για να κατέβη στις εκλογές και χρήμα για να τις κερδίσει, του λείπουν μόνο οι ψήφοι.  Και βέβαια, ακόμη και με όλη τη χρηματοδότηση του κόσμου, και ολόκληρο καταιγισμο διαφήμισης, αν ο Ηγέτης δεν πεί πράγματα που θα ικανοποιήσουν, δεν θα τον ψηφίσουν. Ομως εκεί είναι το πλέον εύκολο. Αφου ο Ηγέτης, μόνο το καλό της πλειοψηφίας, της Ελλάδας και του κόσμου ολοκληρου έχει στο μυαλό του. Βγαίνει λοιπόν και υπόσχεται λαγούς με πετραχείλια στο λαό όστις βέβαια του δίνει την πλειοψηφία που χρειάζεται ώστε, κοινοβουλευτικά, να μπορεί να εφαρμόσει ανενόχλητος όλες τις μεγάλες αλλαγές, και να κάνει την Ελλάδα, (ή όποια άλλη χώρα) απο ζούγκλα παράδεισο.

Ανενόχλητος; Οι δυο πρώτες , απαραίτητες, δεσμεύσεις προκειμένου να κυβερνάει, είναι η χρηματοδότηση του και το κόμα του. Αν οι βουλευτές του αρχίσουν να φεύγουν τότε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία χάνεται και ο παράδεισος επίσης. Οι χρηματοδότες στο μεταξύ αν δεν εφαρμόσει τα άκρως αντίθετα απο αυτά που υποσχέθηκε στο λαό, και που ίσως πράγματι ο Ηγέτης, ήθελε να κάνει, μπορεί και να τον καθαρίσουν. Διαθέτουν και το χρήμα, και τη δύναμη και τα μέσα για να το κάνουν. Οπότε νεκρός Ηγέτης φυσικά δεν θα οφελήσει κανέναν λαό.

Αρα συνοπτικά. Η μεγάλη αλλαγή δεν εξαρταται απο έναν Ηγέτη, όσο τεράστιο και άν είναι το Η του. Εξαρτάται απο κάθε έναν ανεξαίρετα απο τα στελέχη του κόματος του, και όποιους πραγματικά αυτοί εκπροσωπουν. Και βέβαια εξαρτάται απο την χρηματοδότησή του. Αν χρηματοδοτείται απο τη Μαφία, ευνόητο είναι να πρέπει να ικανοποιήσει τους εργοδότες του.

Ομως ακόμη και άν όλα τα στελέχη και το καθενα ξεχωριστά, αντιπροσώπευαν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των ανθρώπων, των περιοχών τις οποίες εκπροσωπούν, και ακόμη και αν ολόκληρη η χρηματοδότηση του κόματος, μέσα απο ενα σύστημα δωρεάς, στηριζόταν ευρώ το ευρώ απο τον λαό και όχι απο τη Μαφία, πάλι η Μαφία βέβαια, δεν θα το δεχόταν αυτό. Να αλλάξει ο κόσμος. Και εκεί θα έπρεπε πάλι να δωθεί η τελική μάχη.

Η πολιτική ακόμη, εν έτει 2011, κανονίζεται τη νύχτα. Απο τους μπράβους, τους επαγγελματίες δολοφόνους, τους πουλημένους δικηγόρους, τους εμπόρους όπλων, και όλους τους πολεμοκάπηλους απο πίσω τους. Δεν κανονίζεται στη Βουλή, ούτε είναι οι ανακοινώσεις που κάνει οποιοσδήποτε πολιτικός Ελληνας ή ξένος στα ΜΜΕ. Αφού τα ΜΜΕ δουλεύουν σαν διαφημιστές για όλους τους προηγούμενους, για τους ανθρώπους της νύκτας. Αφου αυτοί τους πληρώνουν. Και όσο ισχύει ο νόμος της νύκτας, ο κόσμος ολόκληρος θα βρίσκεται στο σκοτάδι.

Τώρα, που καθορίσαμε πώς λειτουργεί (ακομη) η πολιτική, γίνεται πιο εύκολο να αξιολογήσει όσο και να κατανοήσει ο κάθε ένας μας τις κινήσεις όσο και τις προθέσεις κάθε πολιτικού απο αυτους που καθημερινά,απο τα ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι κάνουν πολιτική για... το καλό του κόσμου. Αυτή είναι η θεωρία, ναί. Ομως μάλλον ακόμη δεν έχει γίνει πράξη.